پایگاه خبری سرمایه فردا

نامه اخیر جبهه اصلاحات به رئیس‌جمهور، نه صرفاً یک هشدار سیاسی، بلکه نشانه‌ای از تغییر موقعیت اصلاح‌طلبان در برابر دولت چهاردهم است؛ جریانی که از «حامی انتخاباتی» به «منتقد نگران» تبدیل شده و اکنون با زبانی سنجیده اما صریح، نسبت به خطر «وفاق بدون اصلاح» هشدار می‌دهد.

پیش بینی ها با در نظر گرفتن افزایش تنها 20 درصد حقوق برای سال آینده حکایت از تورم سنگین خوراکی‌ها، جهش ۸۰ درصدی مسکن، افزایش ۴۰ تا ۶۰ درصدی هزینه‌های انرژی و حمل‌ونقل و رشد بی‌سابقه هزینه‌های درمان و آموزش دارد که سبد معیشت خانوار را به کوچک‌ترین سطح خود می رساند. درواقع حذف تفریح، آموزش‌های تکمیلی، خدمات درمانی و حتی اقلام پروتئینی از سفره خانوار، تصویری روشن از فرسایش رفاه در سال ۱۴۰۵ ارائه می‌دهد.

تحولات اقتصادی ایران در یک سده اخیر، از شکوفایی‌های کوتاه‌مدت تا سقوط‌های پی‌درپی، نشان می‌دهد که منابع عظیم ملی و فرصت‌های تاریخی به‌دلیل سیاست‌گذاری‌های رانتی، فساد سیستماتیک و غفلت از توسعه پایدار، هرگز به قدرت اقتصادی تبدیل نشدند؛ مسیری که امروز کشور را با بحران تورم، نقدینگی افسارگسیخته و فاصله عمیق از رقبای منطقه‌ای و جهانی روبه‌رو کرده است.

ایران امروز نه از کمبود کالا، بلکه از گم‌شدن کالا در مسیر توزیع رنج می‌برد. واردات افزایش یافته، اما بی‌نظمی داده‌ای و نبود اتصال میان سامانه‌ها، تصمیم‌گیری اقتصادی را کور کرده است. بدون شفافیت زنجیره تأمین، هیچ مقاومتی پایدار نخواهد بود و اعتماد عمومی نیز فرسوده می‌شود

پازوکی گفت: تورمی که هر روز سفره مردم را کوچک‌تر می‌کند، محصول سال‌ها بی‌انضباطی ساختاری است؛ انضباطی که نه در نظام بانکی وجود دارد، نه در مدیریت اداری و نه حتی در سند بودجه کشور. در حالی که کشورهای دیگر بهترین متخصصان را وارد دولت می‌کنند، ما مسیر معکوس را طی کرده‌ایم و جای تخصص را به رابطه داده‌ایم. نتیجه روشن آن انباشت نقدینگی، تورمی لجام‌گسیخته، رانتخواری و ... بوده است.

شاخص کل بورس با نشانه‌های واگرایی پنهان و ضعف تقاضا، وارد دوره‌ای از معاملات رنج و نوسان محدود شده است. کارشناسان معتقدند تا زمانی که محرک‌های کلان همچون نرخ ارز، انرژی و سیاست‌های بودجه‌ای وارد عمل نشوند، بازار توان جهش ندارد و تنها پس از جمع شدن فنر می‌توان انتظار رالی پرقدرت داشت.

آنچه این روزها درباره احتمال کناره‌گیری محمدرضا عارف مطرح می‌شود، فراتر از یک خبر یا شایعه است؛ نشانه‌ای از یک تقابل سیاسی گسترده که هدف آن تضعیف دولت چهاردهم و تغییر موازنه قدرت در ساختار اجرایی کشور

سخنان رئیس‌جمهور درباره اختصاص بخشی از منابع نفت و گاز به معیشت مردم، در شرایطی مطرح می‌شود که فاصله میان ظرفیت تولید و درآمد واقعی دولت بسیار زیاد است؛ منابع عمدتاً صرف هزینه‌های جاری می‌شوند و زیرساخت‌های فرسوده انرژی همچنان فشار مضاعفی بر اقتصاد و زندگی خانوارها وارد می‌کنند.

جریان اصلاحات در هفته‌های اخیر با رد قاطع شایعات فشار برای استعفای رئیس‌جمهور پزشکیان، تلاش کرده مرزی روشن میان تحلیل‌های بیرونی و راهبرد واقعی خود ترسیم کند. اصلاح‌طلبان نه قصد رویارویی مستقیم با دولت دارند و نه می‌خواهند سرمایه اجتماعی انتخابات را تضعیف کنند؛ بلکه در حال بازتعریف نقش خود میان جامعه و قدرت‌اند.