پایگاه خبری سرمایه فردا

قدرت‌های جهانی همواره ایران را در نقش «نعش بلاتکلیف» نگه داشته‌اند، به‌گونه‌ای که هم هزینه‌های زنده و مرده را می‌پردازیم و هم از فرصت‌های توسعه محروم هستیم.

مرتضی هادی جابری مقدم مدیرکل اسبق دبیرخانه شورای‌عالی شهرسازی و معماری کشور و عضو فعلی هیأت علمی دانشکده شهرسازی دانشگاه تهران سیاست تأمین زمین برای ساخت مسکن را در یادداشتی مورد نقد قرار داد. جزئیات را در ادامه بخوانید؛

برای حضور در کریدورهای اقتصادی جهان باید فهم دقیقی از واقعیت‌های اقتصادی و سیاسی اطراف ایران داشته باشیم. ولی عموماً آنچه ما می بینیم، تنها نوک کوه یخ است، درحالی‌که واقعیات بزرگ‌تری وجود دارند که کمتر به آن‌ها پرداخته می‌شود.

مظفری با اشاره به افت شدید شاخص‌ها، قفل شدن معاملات و خروج گسترده پول حقیقی، تأکید کرد که در نبود برنامه‌ریزی مشخص، بازار به مسیر نزولی خود ادامه داده است. در این میان، صندوق‌های درآمد ثابت و طلا به‌عنوان پناهگاه‌های امن سرمایه‌گذاران معرفی شده‌اند.

در حالی که بوروکراسی به‌عنوان نماد حکمرانی عقلانی و مبتنی بر قواعد شناخته می‌شود، آنچه در ساختار اداری ایران شکل گرفته، بیشتر به «بوروکراسی قبیله‌ای» شباهت دارد—ساختاری که در آن منافع گروهی، باندی و روابط غیررسمی جای تحلیل کارشناسی و تصمیم‌گیری بی‌طرفانه را گرفته‌اند.

تجاوز دشمن صهیونیستی در روزهای اخیر منجر به انزجار ایرانیان و حتی آزادگان در سراسر جهان شده است و ورزشکاران سنگربان اصلی بوده‌اند.

کاهش قیمت‌ها در بازارهای مالی معمولاً سرمایه‌گذاران را به سمت دارایی‌های کم‌ریسک سوق می‌دهد، اما ابزارهای مشتقه مانند اختیار معامله و قراردادهای آتی می‌توانند فرصتی برای کسب سود در شرایط نزولی فراهم کنند. موفقیت در استفاده از این ابزارها نیازمند تحلیل دقیق بازار و استراتژی‌های مدیریت ریسک است. در این گزارش، به بررسی راهکارهای کنترل ریسک و بهره‌گیری از نوسانات بازار پرداخته‌ایم.

با تورمی که اقتصاد ایران را به چالش کشیده و ناترازی‌های مالی، مدیریتی و بازرگانی را به وجود آورده، وزیر جدید اقتصاد در برابر آزمونی حیاتی قرار دارد. او به‌عنوان سکان‌دار سیاست‌های پولی و مالی، باید با راهکارهای بنیادین، مسیر کاهش تورم را هموار کند؛ اما این مسیر دشوار، نیازمند اصلاحات ساختاری و تغییر نگرش اقتصادی است. آیا دولت می‌تواند این تب مزمن اقتصاد را درمان کند؟

به گزارش سرمایه فردا، واژه ناترازی که دولت چهاردهم آن را به محور بحث‌های اقتصادی تبدیل کرد، فراتر از انرژی و برق است.