فولاد مبارکه در دوره رکود و تحریم‌ها فراتر از نقش یک تولیدکننده بوده، به بازیگری تأثیرگذار در جریان اقتصادی کشور بدل شده است.

حامد شایگان: در لحظاتی که اقتصاد کشور با انبوهی از چالش‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کند—از نوسانات ارز و تحریم‌های بین‌المللی گرفته تا رکود گسترده در تقاضای داخلی، بسیاری از فعالان صنعتی، چشم‌انتظار تغییراتی بیرونی نشسته‌اند. اما مسیر موفقیت، همیشه در گرو واکنش به فرصت‌های بیرونی نیست. گاهی تنها راه پیش‌روی اقتصاد ملی، از دل تصمیم‌گیری جسورانه در درون سازمان‌ها عبور می‌کند؛ همان‌طور که شرکت فولاد مبارکه در چهار ماه نخست سال ۱۴۰۴ نشان داد.

در حالی که بخش عمده‌ای از صنایع داخلی با کاهش تقاضا روبه‌رو بودند، فولاد مبارکه تصمیم گرفت منتظر نباشد. این شرکت، نه‌تنها جریان تولید را حفظ کرد، بلکه با جهشی خیره‌کننده در صادرات(افزایش ۱۹۶ درصدی نسبت به دوره مشابه سال قبل)موفق شد بیش از ۵۰۰ هزار تن محصول را راهی بازارهای هدف کند. این جهش، پیام روشنی به اکوسیستم صنعت کشور دارد: توسعه بازارهای صادراتی فقط یک انتخاب نیست، بلکه ضرورتی‌ست برای تداوم حیات اقتصادی.

اما پشت این رشد چشمگیر، صرفاً ارقام نیستند. آنچه فولاد مبارکه را متمایز می‌کند، منطق تحولی‌ست که بر برنامه‌ریزی دقیق، شناخت روندهای جهانی و طراحی زنجیره تأمین منطبق با واقعیت‌های نوین استوار شده است. از عرضه اسلب‌های تخصصی API گرفته تا ورود به بورس کالا با محصولات ارزش‌افزوده بالا، فولاد مبارکه ثابت کرده که تولید نه تنها با افزایش کمی، بلکه با ارتقاء کیفی می‌تواند به مزیت رقابتی تبدیل شود.

در همین مسیر، این شرکت موفق شده درآمدی بالغ بر ۱۰۴ همت کسب کند، رشدی ۹ درصدی در درآمد عملیاتی خود ثبت کند و با عرضه بیش از ۱.۸ میلیون تن محصول تا تیرماه، هم نیاز بازار داخلی را پاسخ دهد و هم در دیپلماسی اقتصادی کشور نقش‌آفرینی کند. چنین عملکردی، نه‌تنها نشانه‌ای از کارآمدی سازمانی بلکه الگویی از سازگاری صنعتی در مواجهه با شرایط متلاطم اقتصادی است.

ویژگی دیگر فولاد مبارکه، توانایی ایجاد پیوند منطقی میان بازار داخلی و خارجی است. زمانی که رکود در تقاضای داخلی رخ می‌دهد، شرکت با هوشمندی، ظرفیت تولید را به سمت صادرات سوق می‌دهد؛ و زمانی که نیاز صنایع داخلی اولویت پیدا می‌کند، عرضه داخلی با برنامه‌ریزی دقیق تنظیم می‌شود. این رویکرد منعطف، نه‌تنها از اتلاف منابع جلوگیری می‌کند، بلکه امنیت عملکرد تولید را در افق‌های بلندمدت تضمین می‌نماید.

شاید مهم‌ترین درس عملکرد فولاد مبارکه، در همین نگاه سیستمی باشد؛ نگاهی که سیاست‌های کلان اقتصادی را نه به‌عنوان دستورالعمل، بلکه به‌عنوان فرصت تفسیر می‌کند. شرکت در برابر تغییرات محیطی دچار انفعال نمی‌شود؛ بلکه با تحلیل دقیق، طراحی پاسخ‌های کاربردی و اجرای تصمیماتی متکی بر ظرفیت‌های داخلی، به یک کنش‌گر فعال تبدیل می‌شود.

فولاد مبارکه در این دوره از فعالیت خود، فراتر از نقش یک تولیدکننده، به بازیگری تأثیرگذار در جریان اقتصادی کشور بدل شده است. روایت این شرکت، داستانی‌ست از شهامت در تصمیم‌گیری، قدرت در اجرا و پایداری در مسیر تحول، ویژگی‌هایی که اگر در سایر صنایع کشور تکثیر شود، می‌تواند چشم‌انداز اقتصاد ملی را به‌گونه‌ای دیگر ترسیم کند.