در حالی که ایران با چالش‌های فزاینده در حوزه انرژی مواجه است، وزارت نفت در یکی از بحرانی‌ترین دوره‌های خود گرفتار تعلل، سوءمدیریت و تصمیمات متناقض شده است؛ وضعیتی که نه‌تنها تولید و صادرات نفت و گاز را مختل کرده، بلکه امنیت انرژی کشور را در معرض تهدید جدی قرار داده است.

به گزارش سرمایه فردا، وزارت نفت، به‌عنوان ستون فقرات راهبردی انرژی کشور، این روزها در گرداب تصمیم‌گیری‌های متناقض، تعلل‌های مدیریتی و فرصت‌سوزی‌های تاریخی گرفتار شده است. در شرایطی که ایران بیش از هر زمان دیگری به توسعه زیرساخت‌های انرژی نیاز دارد، این وزارتخانه عملاً به نقطه‌ای از رکود و بی‌عملی رسیده که آینده امنیت انرژی کشور را با مخاطرات جدی روبه‌رو کرده است.

 تعلیق در سرمایه‌گذاری‌های کلیدی؛ فرصت‌هایی که خاک می‌خورند

قراردادهای توسعه‌ای که می‌توانستند تولید نفت کشور را تا نیم میلیون بشکه در روز افزایش دهند، همچنان در انتظار تنفیذ باقی مانده‌اند. میادین مهمی چون آزادگان، آذر، بندکرخه و مسجدسلیمان که در دولت پیشین قراردادشان امضا شده بود، اکنون با بی‌توجهی وزارت نفت دولت چهاردهم مواجه‌اند. این تعلل نه‌تنها تولید را متوقف کرده، بلکه سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی را نیز دلسرد کرده است.

 ناترازی گاز؛ بحرانی که هر زمستان عمیق‌تر می‌شود

در حالی که توسعه میادین گازی مانند مدار، گردان و پازن می‌توانست معادلات انرژی کشور را دگرگون کند، وزارت نفت حتی گامی برای امضای قراردادهای مربوطه برنداشته است. این بی‌عملی در شرایطی رخ می‌دهد که ناترازی گاز به تهدیدی جدی برای تأمین انرژی در فصل سرما تبدیل شده و هر سال بحرانی‌تر می‌شود.

سقوط صادرات نفت؛ ضعف در مدیریت بازار جهانی

همزمان با رکود در توسعه میادین، صادرات نفت نیز با افت چشمگیر مواجه شده است. میلیون‌ها بشکه نفت ایران بدون مشتری در شناورها باقی مانده‌اند؛ نشانه‌ای از ضعف در تنظیم قراردادهای فروش و ناتوانی در مدیریت بازار جهانی. این وضعیت نه‌تنها منابع ارزی کشور را تحت فشار قرار داده، بلکه جایگاه ایران را در رقابت منطقه‌ای تضعیف کرده است.

 پارس جنوبی؛ قلب گازی کشور در سایه ابهام

میدان گازی پارس جنوبی که بخش عمده‌ای از گاز و بنزین کشور را تأمین می‌کند، با کاهش فشار مخزنی مواجه شده است. قراردادهای فشارافزایی که برای حفظ تولید امضا شده‌اند، بیشتر جنبه پیمانکاری داشته و فاقد سرمایه‌گذاری واقعی‌اند. تأخیر در تأیید مصوبات و اخذ مجوزهای لازم، آینده این میدان حیاتی را در هاله‌ای از ابهام قرار داده است.

 بحران دکل‌های حفاری؛ تهدیدی برای ظرفیت تولید

در حالی که توسعه میادین مشترک نیازمند افزایش ظرفیت حفاری است، ایران با کمبود شدید دکل‌های دریایی مواجه است. تنها ۱۳ دکل فعال در کشور وجود دارد، در حالی که نیاز واقعی دو برابر این تعداد است. ممانعت‌های غیرمنطقی وزارت نفت موجب خروج سرمایه‌گذاران از این حوزه شده و آینده تولید نفت و گاز را با تهدید جدی روبه‌رو کرده است.