پایگاه خبری سرمایه فردا

بازار سرمایه و اقتصاد ایران در روزهای اخیر با مجموعه‌ای از تصمیمات و تحولات روبه‌رو بوده است؛ از ثبت شمش طلا به‌عنوان سرمایه خارجی و تغییرات در عرضه ارز صادراتی صنایع معدنی گرفته تا نوسانات بازارهای جهانی فلزات و انرژی، کرک اسپرد پالایشگاه‌ها، تکالیف جدید بانک مرکزی و بحث‌های مربوط به نرخ خوراک پتروشیمی‌ها. این مجموعه رویدادها تصویری پیچیده از شرایط فعلی اقتصاد و بازار سرمایه ارائه می‌دهد.

در حالی که طلا همواره به‌عنوان دارایی امن شناخته می‌شود و بازدهی آن هیچ‌گاه به صفر نمی‌رسد، بسیاری از نمادهای بورسی در ایران پس از مدتی نه‌تنها بازدهی مثبت ندارند بلکه وارد محدوده منفی می‌شوند. این وضعیت در شرایطی رخ می‌دهد که تورم سالانه کشور به حدود ۵۰ درصد رسیده و انتظار می‌رود بازار سرمایه به‌عنوان سپر تورمی عمل کند؛ اما واقعیت چیز دیگری است.

بازار جهانی طلا در آستانه یک چرخش روانی قرار گرفته است؛ از یک‌سو نشانه‌های تنش‌زدایی در غزه، اوکراین و شرق آسیا امید به کاهش تقاضای پناهگاه‌های امن را زنده کرده، و از سوی دیگر بحران اعتماد به دلار و سیاست‌های اقتصادی آمریکا، طلا را همچنان به امن‌ترین دارایی جهان بدل ساخته است

افت رمزارزها و نوسان طلا در محدوده چهار هزار دلار، جریان نقدینگی را مدیریت می کند؛ در حالی که ریسک‌های سیستماتیک همچنان سنگین‌تر از وعده‌های حمایتی دولت، جهت بورس را تعیین می کنند.

جلسه حساس فدرال رزرو و انتشار گزارش‌های ماهانه شرکت‌ها می‌توانند مسیر آینده بازارهای جهانی و بورس تهران را تعیین کنند. در حالی که طلا و سهام جهانی تحت تأثیر سیاست‌های پولی و مذاکرات تجاری رشد کرده‌اند، بورس تهران نیز با اتکا به نرخ دلار نیما و آزاد و کاهش ریسک‌های سیستماتیک، رالی صعودی خود را ادامه می‌دهد.

بازار سرمایه ایران با وجود محدودیت‌های ساختاری و فشارهای سیاسی، همچنان ظرفیت رشد دارد. افزایش نرخ دلار نیما می‌تواند موتور محرک تازه‌ای برای شاخص باشد، در حالی که صنایع پتروشیمی، بانکی و غذایی به‌عنوان گزینه‌های جذاب مطرح‌اند. هرچند ریسک‌های انرژی و بی‌اعتمادی عمومی پابرجاست، پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد بازدهی ۲۵ تا ۳۰ درصدی در افق شش‌ماهه همچنان دست‌یافتنی است.

تورم در ایران همچنان روندی صعودی دارد و موتورهای اصلی آن ــ کسری بودجه، فشار تقاضا و هزینه‌های تولید ــ فعال مانده‌اند. در کنار این عوامل، کاهش احتمالی درآمدهای نفتی و بحران انرژی در زمستان، چشم‌انداز اقتصاد را تیره‌تر کرده است. همزمان، سیاست‌های ارزی و اصلاح نرخ حامل‌های انرژی اگرچه با هدف کنترل تورم و کاهش رانت دنبال می‌شوند، اما در عمل فشار بیشتری بر معیشت خانوارها وارد کرده و شکاف میان هزینه‌ها و توان خرید را عمیق‌تر ساخته‌اند.

تحلیل‌های مالی آبان ۱۴۰۴ نشان می‌دهد اقتصاد ایران وارد مرحله‌ای تازه شده است؛ مرحله‌ای که نرخ بهره ۴۰ تا ۴۲ درصدی صندوق‌های درآمد ثابت، سایه‌ای سنگین بر بازارهای پرریسک انداخته و مدل کسب سود را تغییر داده است. در این شرایط، طلا همچنان گزینه‌ای کم‌ریسک برای بازدهی بالای ۲۵ درصد تا پایان سال محسوب می‌شود، سهام برای متخصصان ظرفیت رشد دارد، و مسکن با تغییر معادلات رهن و اجاره به سمت توافق‌های برد-برد حرکت کرده است. سرمایه‌گذاران باید با تمرکز بر «حباب منفی» و ارزش‌گذاری درست، مسیر سود اقتصادی واقعی را بیابند.

با تثبیت نرخ دلار در کف قیمتی و ورود نقدینگی به صندوق‌های طلا و صنایع منتخب، بازار سرمایه ایران به نقطه‌ای رسیده که دیگر افت‌های شدید محتمل نیست. در این شرایط، تحلیل‌گران بر این باورند که رشد آینده بازار نه از هیجان عمومی، بلکه از تغییر مفروضات بنیادی و اخبار موثر در صنایع خاص شکل خواهد گرفت.