پایگاه خبری سرمایه فردا

بازار ایران با وجود وفور کالا، بارها دچار شوک‌های قیمتی و کمبودهای مصنوعی شده است. ریشه این بحران نه در تولید و واردات، بلکه در نبود جریان شفاف داده و ناپیوستگی سامانه‌های گمرک، انبار، حمل‌ونقل و فروش است؛ مشکلی که سیاست‌گذاری را کور کرده و تورم را تشدید می‌کند.

در جریان نمایشگاه بین‌المللی امام ابوحنیفه افغانستان، اتاق بازرگانی ایران و اتاق تجارت افغانستان تفاهم‌نامه همکاری امضا کردند تا سطح روابط تجاری و سرمایه‌گذاری میان دو کشور ارتقا یابد.

در اقتصادی که تورم فرصت‌های ظاهری تازه‌ای پیش پای مردم می‌گذارد، نگاه غالب به زندگی مادی بر پایه وام، اعتبار و سود بانکی شکل گرفته اما قانون تکامل آن را مسیر ثروت اندوزی نمی‌داند.

در حالی که طلا همواره به‌عنوان دارایی امن شناخته می‌شود و بازدهی آن هیچ‌گاه به صفر نمی‌رسد، بسیاری از نمادهای بورسی در ایران پس از مدتی نه‌تنها بازدهی مثبت ندارند بلکه وارد محدوده منفی می‌شوند. این وضعیت در شرایطی رخ می‌دهد که تورم سالانه کشور به حدود ۵۰ درصد رسیده و انتظار می‌رود بازار سرمایه به‌عنوان سپر تورمی عمل کند؛ اما واقعیت چیز دیگری است.

بازار جهانی طلا در آستانه یک چرخش روانی قرار گرفته است؛ از یک‌سو نشانه‌های تنش‌زدایی در غزه، اوکراین و شرق آسیا امید به کاهش تقاضای پناهگاه‌های امن را زنده کرده، و از سوی دیگر بحران اعتماد به دلار و سیاست‌های اقتصادی آمریکا، طلا را همچنان به امن‌ترین دارایی جهان بدل ساخته است

بازار سرمایه ایران در روزهای اخیر میان هیجان‌های مقطعی و صف‌های خرید و فروش نوسان داشته است؛ اما در پس این رفت‌و‌برگشت‌ها، گروه‌های بزرگ همچنان توانسته‌اند مسیر مثبت خود را حفظ کنند و برخی نمادها حتی با صف خرید سنگین همراه شوند

بازار سرمایه در روزهای اخیر با شروعی متعادل و حرکت تدریجی به سمت رشد همراه بوده است. در حالی که برخی نمادهای بانکی و پالایشی توانستند توجه خریداران را جلب کنند، کارشناسان معتقدند ادامه مسیر صعودی بازار نیازمند یک محرک جدی است. تجربه سال گذشته نشان می‌دهد بدون پیشران تازه، شاخص در محدوده‌ای ثابت نوسان خواهد کرد.

کارشناسان معتقدند که آینده بازار سرمایه ایران بیش از هر زمان دیگری تحت تأثیر تصمیمات سیاسی،تحولات ژئوپولیتیکی و سیاست‌های کلان اقتصادی قرار دارد و تا زمان ثبات، ورود پول موقت است.

افت رمزارزها و نوسان طلا در محدوده چهار هزار دلار، جریان نقدینگی را مدیریت می کند؛ در حالی که ریسک‌های سیستماتیک همچنان سنگین‌تر از وعده‌های حمایتی دولت، جهت بورس را تعیین می کنند.