پایگاه خبری سرمایه فردا

گروه صنعتی گلرنگ، یکی از بزرگ‌ترین هلدینگ‌های خصوصی کشور، با دریافت صدها میلیارد تومان تسهیلات از بانک کارآفرین و ثبت بخش عمده‌ای از آن در سرفصل بدهی‌های غیرجاری، بار دیگر در مرکز توجهات مالی و نظارتی قرار گرفته است. ساختار پیچیده شرکت‌های زیرمجموعه و تمرکز تسهیلات درون‌گروهی، زنگ هشدار را برای شفافیت مالی این مجموعه به صدا درآورده است.

بانک آینده، از بزرگ‌ترین بانک‌های خصوصی کشور، در سه‌ماهه نخست سال با هزینه‌های اداری میلیاردی، زیان عملیاتی سنگین و حجم بالای مطالبات مشکوک‌الوصول، در وضعیت بحرانی قرار گرفته است. ساختار درآمد-هزینه‌ای معیوب و تسهیلات‌دهی به شرکت‌های وابسته، آینده این بانک را در هاله‌ای از ابهام فرو برده است.

بانک کشاورزی درگیر پرونده‌ای سنگین از تسهیلات مشکوک‌الوصول و بدهی‌های غیرجاری است. پرداخت میلیاردی به صنایع فیلم و کاغذ آریا، همراه با تأخیرهای طولانی در بازپرداخت، زنگ خطر را برای سلامت مالی این بانک به صدا درآورده است. در همین حال، مدیریت جدید بانک با چالش‌های انباشته‌ای روبه‌روست.

شرکت لبنیات پاستوریزه پاک، یکی از زیرمجموعه‌های هلدینگ غذایی سینا، در ماه‌های اخیر با افت شدید تولید، زیان عملیاتی، بدهی‌های بانکی و محکومیت ارزی مواجه شده است. این مجموعه که زمانی از برندهای پیشرو صنعت لبنیات کشور بود، اکنون در آستانه یک بازنگری جدی در ساختار مدیریتی و مالی قرار دارد.

در هفته گذشته، بازار سرمایه با تعادل نسبی ظاهری همراه بود؛ اما این تعادل نه حاصل ورود نقدینگی جدید، بلکه نتیجه صف‌های خرید ساختگی توسط حقوقی‌ها بود. این رفتار نشان‌دهنده ادامه روند خروج پول از بازار است. در حالی که هیچ خبر مثبتی برای تحریک سرمایه‌گذاران وجود ندارد، بازار دچار نوعی بی‌تفاوتی شده است؛ حالتی که با یادآوری سالروز ریزش تاریخی سال ۹۹، به افسردگی عمیق‌تری تبدیل شد.

با کاهش بارندگی به ۱۴۸ میلی‌متر و تهدید کم‌آبی در شهرهای بزرگ، دولت اجرای ۸۸ سد با ظرفیت ۷.۵ میلیارد مترمکعب و ۱۲۴ طرح انتقال آب را آغاز کرده است.

با وجود بیش از ۱۰۴ هزار تعاونی فعال و اشتغال مستقیم برای ۲ میلیون نفر، سهم بخش تعاون از اقتصاد ملی تنها ۵  درصد بوده که رقمی بسیار پایین‌تر از هدف‌گذاری ۲۵ درصدی در اسناد بالادستی و چشم‌انداز توسعه است.

در حالی که سه کشور اروپایی عضو برجام در آستانه انقضای قطعنامه ۲۲۳۱، تهدید به فعال‌سازی مکانیسم ماشه کرده‌اند، مذاکرات اخیر در ژنو میان ایران و تروئیکای اروپایی نشانه‌ای از تلاش برای حفظ دیپلماسی در شرایطی پرتنش است. بازگشت بازرسان آژانس به ایران و پیشنهاد روسیه برای تمدید قطعنامه، امیدهایی را برای ادامه گفت‌وگوها ایجاد کرده، اما شروط پنهان اروپا و آمریکا، از جمله مذاکره مستقیم با واشنگتن، سایه‌ای سنگین بر آینده این روند انداخته است. تجربه‌های تلخ گذشته، از مذاکرات عراقچی تا حملات هماهنگ‌شده رژیم صهیونیستی، نشان می‌دهد که اعتماد ایران به آمریکا همچنان شکننده است. در این میان، ایران با اتکا به حمایت حقوقی چین و روسیه، به دنبال خرید زمان و حفظ دستاوردهای راهبردی خود است؛ اما آیا دیپلماسی می‌تواند از زیر آوار تهدید و بی‌اعتمادی، راهی به سوی توافقی پایدار باز کند؟

روابط ایران و استرالیا، با وجود فراز و نشیب‌های دیپلماتیک، هرگز به نقطه گسست پایدار نرسیده است. از «حماسه ملبورن» و خاطره فوتبال تا اخراج سفیر ایران در کانبرا، این رابطه همواره در تقاطع سیاست، امنیت و افکار عمومی نوسان کرده است. در حالی که اتهامات اخیر علیه ایران یادآور پرونده میکونوس و فشارهای اروپایی است، اما تجربه تاریخی نشان می‌دهد که قهر دیپلماتیک دوام ندارد. با وجود تنش‌های لفظی، تحریم‌ها و فشارهای اسرائیل، پیوندهای تجاری، مهاجرتی و مردمی میان دو کشور، زمینه بازگشت آرام روابط را فراهم می‌کند؛ حتی اگر جیمی‌جامپ این بار نتانیاهو باشد.