مدیرعامل فولاد آریان، با تشریح توقف خطوط تولید، بحران برق، افت تقاضای داخلی و فشارهای مالیاتی و بانکی، اعلام کرد که ادامه فعالیت در چنین شرایطی برای صنایع فولادی ممکن نیست. او تأکید کرد اگر به حقوق کارگران، تأمین انرژی و سیاستگذاریهای کلان توجه نشود، صنعت فولاد با بحرانی فراگیر روبهرو خواهد شد.
به گزارش سرمایه فردا، بهمن قاسمی مدیرعامل شرکت آریان فولاد گفت: «فاصله خرید و فروش ما حدود ۹ درصد است، اما برخی تصور میکنند که با این شرایط میتوان به سود ۱۰ درصدی رسید. واقعیت این است که بخش بزرگی از عمر ما صرف دفاع در برابر سازمان مالیاتی و بیمه شده است. هرچند مساعدتهایی صورت میگیرد، اما ادامه کار با این وضعیت دشوار است. همین حالا دو خط تولید میلگرد ما متوقف شده و چندین ماه است که سلام و علیک ما با بازار فروش قطع شده، چرا که تقاضا وجود ندارد.»
وی افزود: «هدفگذاری ملی تولید فولاد در کشور بین ۵۲ تا ۵۵ میلیون تن است، در حالی که مصرف داخلی حدود ۲۰ میلیون تن و صادرات نیز در همین حدود پیشبینی شده است. اما واقعیت این است که مصرف داخلی که پیشتر ۳۲ میلیون تن بود، اکنون کاهش یافته و آمار دقیقی در دست نیست. بنابراین مازاد تولید باقی میماند و فروش آن تنها با نرخ ارز مشخص امکانپذیر است. مشکلات ما در هم تنیدهاند؛ بانک مرکزی اولویت را به دارو و نهادههای دامی میدهد و ارز کافی برای صنایع باقی نمیماند. مهمترین نکتهای که در این جلسه بر آن تأکید دارم، توجه جدی به حقوق کارگران است. اگر این مسئله حل نشود، بحران به سرعت خود را نشان خواهد داد.»
مدیرعامل شرکت فولاد آریانگفت: «آریان فولاد در آستانه ۲۵ سالگی با ظرفیت تولید ۲ میلیون تن انواع محصولات فولادی و ۶۰۰ هزار تن شمش، یکی از بزرگترین شرکتهای خصوصی فولاد در ایران و خاورمیانه است. این مجموعه در زمینی به مساحت ۸۰ هکتار با سه خط تولید میلگرد و دو خط تولید شمش فعالیت میکند و بیش از هزار نفر به صورت مستقیم و حدود پنج هزار نفر به صورت غیرمستقیم در آن مشغول به کار هستند. سبد محصولات آریان فولاد کاملترین سبد فولادی در کشور است؛ از تیرآهن و میلگرد گرفته تا نبشی، ناودانی، ورق و حتی ریل که محصولی استراتژیک و عمدتاً وارداتی محسوب میشود.»
قاسمی افزود: «ما توانستهایم شمش فولادی با مقاطع سنگین تا سایز ۲۷۰ تولید کنیم و میلگرد B500 را برای نخستین بار با استاندارد اروپایی به تولید برسانیم؛ محصولی که قابلیت صادراتی بالایی دارد. همچنین دو پروژه بزرگ در سال جاری به بهرهبرداری رسید؛ نخست پروژه انتقال و تصفیه پساب فاضلاب شهر معینزهرا که با سرمایهگذاری ۱۵۰۰ میلیارد ریالی اجرا شد و روزانه ۲۰۰۰ متر مکعب آب تصفیهشده وارد چرخه مصرف کارخانه میکند. دومین پروژه نیز خط ذوب و ریختهگری القایی ۵۰ تنی با ظرفیت سالانه ۳۵۰ هزار تن است که پس از ۱۰ سال تلاش شبانهروزی به بهرهبرداری رسید.»
مدیرعامل شرکت فولاد آریان گفت: «کارگران آریان فولاد سختترین بهار و تابستان را پشت سر گذاشتند. در این دوره تولید عملاً متوقف شد و روزها و ساعتهای دشواری را سپری کردیم. محدودیتها از دوم اردیبهشت آغاز شد و تا اوایل تابستان ادامه یافت. با وجود این، شرکت آریان فولاد بهعنوان یکی از پیشروترین مجموعههای بخش خصوصی توانست با استانداردهای خاص و آلیاژهای ویژه، مسیر تولید را دوباره فعال کند و پروژههای بزرگ را به سرانجام برساند.»
به این ترتیب، قاسمی تأکید کرد که آریان فولاد با وجود همه چالشها همچنان بهعنوان یکی از بازیگران اصلی صنعت فولاد کشور باقی مانده و با اتکا به توان داخلی و نیروی انسانی خود، مسیر توسعه و خودکفایی را ادامه خواهد داد.
قاسمی گفت: «از اواسط اردیبهشت ما را متوقف کردند و اخطارها یکی پس از دیگری صادر شد. ما ۱۲۴ مگاوات برق داشتیم اما به ما اعلام کردند که تنها یک درصد از این ظرفیت را میتوانیم مصرف کنیم؛ در حدی که عملاً هیچ کاری نمیشد انجام داد. با وجود قطع برق، اداره برق همچنان هزینه کامل ۱۲۳ مگاوات را دریافت میکرد و وقتی اعتراض میکردیم، پاسخی نمیدادند. حتی زمانی که برق خریدیم، باز هم مجبور شدیم گواهی ظرفیت تهیه کنیم؛ گواهیای که عملاً به معنای پرداخت هزینه نیروگاههای دیگر بود، بدون آنکه برق واقعی در اختیار ما قرار گیرد.»
وی افزود: «این سازوکار به گونهای است که حتی اگر گواهی ظرفیت خریداری کنید، تضمینی برای دریافت برق وجود ندارد و تنها اولویت شما در زمان قطعی تغییر میکند. در عمل ما با ضرر تولید میکنیم. همین حالا که با شما صحبت میکنم، تنها یک و دو دهم مگاوات برق در اختیار داریم؛ یعنی فقط برای روشنایی و امور جزئی. این وضعیت گاهی یک هفته تا ده روز ادامه دارد و در نهایت هزینه کامل از ما دریافت میشود. ما حتی به فکر احداث نیروگاه خورشیدی افتادیم، اما برای صنعتی مثل فولاد که نیاز به برق پایدار و پرقدرت دارد، این راهکار جواب نمیدهد.»
مدیرعامل شرکت آریان فولاد گفت: «بارها به من گفتهاند که ادامه این مسیر صرف نمیکند. ما با ۲۰ درصد ظرفیت کار میکنیم و همین ظرفیت محدود هم باعث توقف دو خط تولید شده است. چند ماه است که این وضعیت ادامه دارد و تولید با ضرر انجام میشود. هزینههای حملونقل و بهره بانکی فشار مضاعفی ایجاد کرده است؛ بهره بانکی ۲۲ تا ۲۴ درصد است و در عمل به ۳۰ درصد میرسد. وقتی گردش مالی حداقل ۳۵ روز طول میکشد، این بهرهها به فاصله ۹ درصدی میان خرید و فروش اضافه میشود و تولید را غیر اقتصادی میکند.»
قاسمی افزود: «پروژههای ما سالها زمان بردهاند؛ خط ذوبی که تازه راهاندازی شده، ده سال طول کشید تا به بهرهبرداری برسد. اما اکنون با هزینههای سنگین آب و برق مواجهیم. آب فاضلابی که برای مصرف صنعتی استفاده میکنیم، متر مکعبی ۷۰ هزار تومان محاسبه میشود، در حالی که آب آشامیدنی برای مردم هزار تا پنج هزار تومان است. این تفاوت قیمت فشار زیادی بر ما وارد کرده است. ما قصد داشتیم ۵۰۰ نفر نیروی جدید جذب کنیم، اما نه تنها موفق نشدیم، بلکه تعداد نیروها از ۱۱۰۰ نفر به ۹۰۰ نفر کاهش یافته و دو خط تولید متوقف شده است.»
وی گفت: «این همه سرمایهگذاری و تلاش به بنبست رسیده و هر روز شرایط سختتر میشود. بارها از نهادهای مختلف درخواست کمک کردهایم، اما پاسخ روشنی دریافت نکردهایم. کمکها اگر هم باشد، در حوزه شخصی است و در سطح عمومی هیچ اقدامی صورت نمیگیرد. هزینهها به شدت بالا رفته و پرسنل ما با مشکلات جدی مواجهاند. ساختار بانکی نیز فشار مضاعفی ایجاد کرده است؛ بهرههای روزشمار که پیشتر به مردم پرداخت میشد، اکنون ماهانه شده و عملاً ارزش پول کاهش یافته است. این وضعیت نه تنها برای ما، بلکه برای میلیونها نفر در کشور مشکلساز شده است. ما با وجود همه این چالشها همچنان ادامه میدهیم، اما واقعیت این است که تولید با ضرر و کاهش ظرفیت، آینده صنعت را تهدید میکند.»
تمام حقوق برای پایگاه خبری سرمایه فردا محفوظ می باشد کپی برداری از مطالب با ذکر منبع بلامانع می باشد.
سرمایه فردا