مقایسه عملکرد روانکارها در ۱۴۰۴ حکایت از این دارد که برخی شرکت‌ها همچون نفت پارس و ایران در درآمد فروش داخلی و صادرات رشد داشته‌اند.

در دل تحولات پرسرعت و پیچیده صنعت نفت ایران در سه‌ماهه نخست سال ۱۴۰۴، چهار بازیگر اصلی این عرصه نفت پارس، نفت سپاهان، ایرانول و نفت بهران، هر یک کوشیدند تا با تکیه بر ظرفیت‌های اختصاصی، جایگاه خود را در بازارهای داخلی و خارجی حفظ یا ارتقا دهند. اما در میان این رقابت، نام نفت پارس با عملکردی متمایزتر، در صدر فهرست قرار گرفت و به نمادی از موفقیت متوازن در تولید، فروش داخلی و صادرات بدل شد.

عملکرد نفت پارس

نفت پارس با تولید ۱۰۵ هزار تن محصول متنوع، توانست ۴۳.۸ هزار تن را در بازار داخلی به فروش برساند و درآمدی بالغ بر ۳,۳۰۰ میلیارد تومان به دست آورد. نقطه اوج عملکرد آن، صادرات ۵۸.۷ هزار تن محصول بود که درآمدی معادل ۲,۴۰۰ میلیارد تومان را رقم زد و در نهایت، مجموع درآمد این شرکت به ۵۴,۹۰۰ میلیارد تومان رسید رشدی چشمگیر و کم‌نظیر در مقیاس ۶۲ درصد نسبت به سال گذشته است.

چنین عملکردی نتیجه‌ مستقیم استراتژی‌های دقیق فروش، استفاده بهینه از ظرفیت‌های عملیاتی و گسترش هوشمندانه بازارهای هدف صادراتی بود. آن‌چه نفت پارس را از سایر رقبا متمایز می‌کند، نه‌تنها ارقام بزرگ درآمدی، بلکه پایداری در رشد همه‌جانبه است که این شرکت را به عنوان رهبر بدون رقیب صنعت در این فصل تثبیت کرد.

عملکرد نفت سپاهان

در حالی‌که نفت سپاهان با تولید بالاتر معادل ۱۲۳.۱ هزار تن موفق نشد عملکرد تجاری مشابهی رقم بزند. کاهش ۱۳ درصدی فروش داخلی و افت ۱۹ درصدی در درآمد صادراتی، منجر به کاهش ۹ درصدی درآمد کل شد و نشان داد که حجم تولید بدون چابکی عملیاتی و استراتژی‌ صادراتی روشن، نمی‌تواند تضمین‌کننده موفقیت باشد. این افت، زنگ هشدار جدی برای بازنگری در مسیرهای بازاریابی و توزیع آن محسوب می‌شود.

عملکرد شرکت ایرانول

در سمت دیگر، ایرانول هرچند توانست با تمرکز بر بازارهای خارجی، درآمد خود را به ۷,۱۵۲ میلیارد تومان برساند و رشد ۳۶ درصدی را نسبت به مدت مشابه سال گذشته را رقم بزند و صادرات آن نیز با رشد ۱۲ درصدی، ثبت شد اما این شرکت نتوانست حتی با چرخش به سمت بازارهای خارجی، از نفت پارس پیشی بگیرد.

عملکرد نفت بهران

نفت بهران نیز در شرایطی متفاوت، مسیر سودآوری را با ظرافت دنبال کرد. تولید این شرکت نیز با کاهش از ۹۴ به ۹۰ هزار تن همراه بود، اما درآمدش با رشد ۱۹ درصدی به ۷,۹۰۰ میلیارد تومان رسید هرچند شرکت تلاش کرد با بهینه‌سازی ساختار فروش و افزایش ارزش‌افزوده، اثر کاهش تولید را به حداقل رساند اما همچنان از نفت پارس عقب ماند.
در نگاه تحلیلی، عملکرد شرکت‌ها نشان می‌دهد که برتری در صنعت روانکار دیگر بر پایه حجم تولید بنا نمی‌شود، بلکه در شناخت هوشمندانه بازار، چابکی در اجرا، و توان خلق ارزش نهفته است. نفت پارس با تکیه بر این مؤلفه‌ها نه‌تنها قله درآمدی را فتح کرد، بلکه با حفظ تعادل میان بازار داخلی و صادرات، الگویی از رهبری عملیاتی و تجاری ارائه داد. در مقایسه با آن، سایر شرکت‌ها یا در حفظ سهم بازار با چالش مواجه شدند یا موفقیت‌های محدودی در حوزه خاصی کسب کردند.

در پایان، نفت پارس نه به‌عنوان یکی از موفق‌ترین شرکت‌ها، بلکه به‌عنوان معیاری برای سنجش موفقیت پایدار در صنعت نفت ایران شناخته می‌شود—شرکتی که با ترکیب هوش استراتژیک، انعطاف‌پذیری عملیاتی و تسلط بر بازار، چهره جدیدی از رهبری صنعتی در سال ۱۴۰۴ به نمایش گذاشت