افت تولید نفت پاسارگاد

افت تولید نفت پاسارگاد

شرکت نفت پاسارگاد تحت مدیریت امیرحسین باقری بایگی، در نیمه نخست سال جاری با کاهش ۲۸ درصدی مجموع تولیدات مواجه شده است. در حالی که تولید داخلی با افت ۴۹ درصدی و صادرات با کاهش ۱۲ درصدی همراه بوده، تغییرات مدیریتی و انتصاب‌های پرحاشیه در دفتر مرکزی، این شرکت را با چالش‌های جدی در حوزه بهره‌وری، اعتماد سازمانی و جایگاه بازار مواجه کرده است.

به گزارش سرمایه فردا، در صنایع استراتژیک، به‌ویژه حوزه انرژی و مشتقات نفتی، ثبات مدیریتی و انسجام عملیاتی نقش تعیین‌کننده‌ای در حفظ ظرفیت تولید و جایگاه منطقه‌ای دارند. شرکت نفت پاسارگاد، به‌عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده قیر در خاورمیانه، در نیمه نخست سال جاری با افت قابل‌توجهی در تولید مواجه شده است آن‌هم در شرایطی که بازار داخلی و صادراتی همچنان ظرفیت جذب دارد. تغییرات مدیریتی اخیر، جابه‌جایی‌های پرحاشیه و ورود افراد فاقد تمرکز اجرایی، این شرکت را از مسیر رشد خارج کرده و به نقطه‌ای رسانده که کاهش تولید، افت صادرات و حواشی سازمانی هم‌زمان در حال فرسایش برند صنعتی آن هستند.

 جزئیات عملکرد تولید و صادرات

بر اساس داده‌های رسمی، مجموع تولیدات نفت پاسارگاد در نیمه نخست سال ۱۴۰۴ به ۵۰۴٬۲۵۵ تن رسیده که نسبت به دوره مشابه سال قبل، کاهش ۲۸ درصدی را نشان می‌دهد. این افت در دو بخش تفکیک‌شده قابل‌بررسی است:

  • تولید داخلی: ۱۵۱٬۲۵۵ تن با افت ۴۹ درصدی
  • تولید صادراتی: ۳۵۳٬۰۰۰ تن با کاهش ۱۲ درصدی

این کاهش، در شرایطی رخ داده که تقاضای داخلی برای قیر در پروژه‌های عمرانی و صادرات منطقه‌ای به کشورهای همسایه همچنان فعال است. بنابراین، افت تولید را نمی‌توان صرفاً به عوامل بیرونی نسبت داد؛ بلکه باید آن را نتیجه اختلال در مدیریت تولید، ضعف در برنامه‌ریزی و ناتوانی در حفظ سهم بازار دانست.

ساختار مدیریتی و حواشی انتصابات

از اسفندماه ۱۴۰۳، مدیریت شرکت نفت پاسارگاد به امیرحسین باقری بایگی سپرده شده است. در طول شش ماه نخست مدیریت وی، شرکت شاهد تغییرات گسترده در دفتر مرکزی بوده و افراد جدیدی به ساختار اجرایی اضافه شده‌اند—برخی از آنان هم‌زمان در چند شرکت دیگر نیز مشغول به فعالیت هستند.

این الگوی مدیریتی، با تمرکز بر جابه‌جایی‌های فردی و نه اصلاح ساختاری، منجر به:

  • کاهش انسجام سازمانی و تضعیف تخصص‌گرایی
  • افزایش حواشی داخلی و نارضایتی کارکنان
  • اختلال در فرآیندهای تولید، فروش و صادرات

در صنعتی مانند قیر، که وابسته به کیفیت، زمان‌بندی و ثبات تأمین است، چنین تغییراتی می‌تواند شرکت را از مسیر رقابت خارج کرده و به سمت مدیریت رابطه‌محور و غیرپاسخ‌گو سوق دهد.

سناریوهای اصلاحی پیشنهادی

برای بازسازی عملکرد و ارتقای جایگاه نفت پاسارگاد، پیشنهاد می‌شود:

  • تثبیت ساختار مدیریتی با اولویت تخصص‌گرایی و تمرکز اجرایی
  • تدوین برنامه عملیاتی برای احیای ظرفیت تولید داخلی و صادرات
  • اصلاح فرآیندهای فروش با تمرکز بر بهره‌وری و کاهش وابستگی به نرخ‌گذاری تورمی
  • انتشار گزارش‌های شفاف از عملکرد مدیریتی، انتصابات و شاخص‌های تولید
  • تعامل مؤثر با شرکت سرمایه‌گذاری تأمین و نهادهای نظارتی برای ارتقای سلامت راهبری

در نهایت، نفت پاسارگاد برای حفظ جایگاه خود به‌عنوان بازیگر کلیدی در صنعت قیر منطقه، نیازمند اصلاحات فوری در حوزه‌های مدیریتی، عملیاتی و ارتباطی است. بدون این اقدامات، ادامه فعالیت شرکت با ریسک‌های جدی و تبعات گسترده برای بازار، سهام‌داران و اعتبار صنعتی همراه خواهد بود.

دیدگاهتان را بنویسید