پنجشنبه ۲۲ آذر ۱۴۰۳
استراتژی بلوک شرق در سال های اخیر برهم زدن نفوذ غرب در آسیاست. این مساله منجر به سیاست گذاری جدید و کاهش فشار تحریمی غرب می شود.
به گزارش سرمایه فردا، درگیری‌های معاصر به طور فزاینده‌ای استراتژی بلوک شرق در حوزه‌های مختلف است و به طرق مختلف، از درگیری‌های زمینی معمولی تا عملیات نفوذ استراتژیک، تجلی می‌یابند. ائتلاف غیررسمی چین، ایران، روسیه و اخیراً کره شمالی (CIRN) یک شبکه منطقه‌ای ضد نفوذ را نشان می‌دهد که نفوذ ژئوپلیتیکی و اقتصادی ایالات متحده و غرب گسترده‌تر را به چالش می‌کشد.
در حالی که کره شمالی به نیروهای روسیه در اوکراین ملحق شده است و بیشتر به دلیل موضع گیر‌ی های سیاسی و نظامی آن قابل مشاهده است، چین، ایران و روسیه از نزدیک در حال همکاری نزدیک برای ایجاد یک پلت فرم تجاری و سرمایه گذاری جدید برای حمایت از دستور کار سیاسی خود هستند.
اگرچه ما هنوز در یک جنگ جهانی تمام عیار زندگی نمی‌کنیم، یک رویارویی اقتصاد جهانی در جریان است که می‌تواند مقدمه‌ای برای خصومت‌های نظامی آشکار باشد. این تغییر پارادایم احتمالاً در سال ۲۰۲۲ آغاز شد، زمانی که روسیه دسترسی اوکراین به مسیرهای تجاری دریای سیاه را مسدود کرد و کانال‌های صادراتی مهم این کشور به بازار جهانی را مسدود کرد، اقدامی که با تحریم‌های غرب مواجه شد.
طی دو سال گذشته، ائتلاف CIRN (که به CRINK نیز گفته می‌شود) به طور فزاینده‌ای برجسته شده است، در حالی که کریدورهای تجاری و سرمایه‌گذاری به لحاظ استراتژیک توسط هر دو بلوک غربی و ضد غربی مجدداً تنظیم شده است: تنظیم مجدد وابستگی‌های اقتصادی جهانی و تجدید ساختار اقتصاد جهان.
پویایی‌های اساسی مشارکت در استراتژی بلوک شرق وجود دارد. دخالت کره شمالی در حمایت از اقدامات روسیه در اوکراین احتمالاً به تأیید ضمنی چین بستگی داشت – اگر هیچ چیز دیگری نبود، نیروهای این کشور برای رسیدن به روسیه به مسیرهای حمل و نقل چینی تکیه می‌کردند. بنابراین، این مشارکت به بهترین وجه به عنوان یک شبکه چین، ایران و روسیه درک می‌شود، یک مشارکت استراتژیک و در عین حال غیررسمی که بر پیشبرد منافع هر کشور متمرکز است و در عین حال با نفوذ غرب، به ویژه در سراسر اوراسیا مقابله می‌کند.
این ائتلاف غیررسمی به ویژه در سال ۲۰۲۲ آشکار شد، زمانی که روسیه با ایجاد اختلال در مسیرهای تجاری ایجاد شده، تقابل اقتصادی جهانی را آغاز کرد. از آن زمان، CIRN به طور فعال مسیرهای جایگزین برای نفوذ و تجارت را بررسی کرده است و از موقعیت خود برای به چالش کشیدن تسلط رو به کاهش غرب در صحنه جهانی استفاده می‌کند.
جنگ در اوکراین و خاورمیانه دو پیامد عمده داشته است. اولین مورد افزایش فشار و تأثیر مضر بر حمل و نقل دریایی و لجستیک است. نه تنها هزینه حمل و نقل بین المللی و بیمه افزایش یافته و باعث فشارهای تورمی شده است، بلکه این احتمال وجود دارد که درگیری خطوط دریایی آزاد و آزاد را تهدید کند و چالش‌ها و تغییراتی در مقررات سازمان ملل ایجاد کند. دومین تأثیر اصلی دو درگیری به هم پیوسته، با توجه به تأثیرات آنها بر اقتصاد جهانی، بازتعریف مسیرهای تجارت زمینی است زیرا جریان بار در مسیرهای قدیمی اوراسیا از سال ۲۰۲۲ به شدت کاهش یافته است.
کریدور شمالی، یا پل زمینی جدید اوراسیا، مدت‌هاست که به عنوان شریان باری اصلی که آسیا و اروپا را به هم متصل می‌کند، عمل کرده است. این سیستم راه‌آهن بین قاره‌ای از چین از طریق قزاقستان، روسیه و بلاروس امتداد می‌یابد. کریدور شمالی زیرساخت منسجمی را به دلیل خط‌سنج یکپارچه و تراز نظارتی تحت نظارت سازمان همکاری راه‌آهن ارائه می‌دهد.
این استانداردهای فنی هماهنگ و مکانیسم‌های حاکمیتی هماهنگ از لحاظ تاریخی تسلط استراتژی بلوک شرق را در جریان‌های تجاری اوراسیا تقویت کرده‌اند. اما جنگ اوکراین منجر به تحریم‌ها و عدم اطمینان شد و حمل و نقل در طول مسیر کاهش یافت. در سال ۲۰۲۳، حجم حمل و نقل به سمت غرب در این مسیر ۵۱ درصد نسبت به سال قبل کاهش یافت و حجم حمل و نقل به شرق به چین ۴۴ درصد کمتر از سطح سال ۲۰۲۲ بود.
تمام حقوق برای پایگاه خبری سرمایه فردا محفوظ می باشد کپی برداری از مطالب با ذکر منبع بلامانع می باشد.
سرمایه فردا