پایگاه خبری سرمایه فردا

در پی حمله نظامی رژیم صهیونیستی و آمریکا به ایران، برخی جریان‌های مغرض با انتشار ناقص سخنان رهبر انقلاب، تلاش کردند پیش‌بینی ایشان درباره عدم وقوع جنگ را زیر سؤال ببرند. این تحریف، با هدف تضعیف جایگاه رهبری و القای خطای راهبردی صورت گرفت؛ در حالی که سخنان ایشان مربوط به سال ۱۳۹۷ و در واکنش به تهدیدات دولت ترامپ بود. بررسی مواضع اخیر رهبر انقلاب نشان می‌دهد که ایشان نه‌تنها نسبت به احتمال حمله نظامی آگاه بودند، بلکه بارها درباره پاسخ قاطع ایران هشدار داده‌اند. ادعای محسن هاشمی درباره غافلگیری رهبری، یا از بی‌اطلاعی ناشی می‌شود یا از شیطنت سیاسی؛ در هر دو حالت، فاقد اعتبار و دقت لازم است.

از آغاز حمله رژیم صهیونیستی به غزه در اکتبر ۲۰۲۳، سیاست «گرسنگی دادن» به‌عنوان ابزاری هدفمند برای تسلیم جمعیت غیرنظامی وارد مرحله‌ای بی‌سابقه شده است. آمارهای نهادهای بین‌المللی از سوءتغذیه شدید کودکان، مرگ ناشی از قحطی، و فروپاشی زیرساخت‌های حیاتی، پرده از جنایتی سازمان‌یافته برمی‌دارند که مصداق آشکار جنایت جنگی و نسل‌کشی است. این یادداشت، با بررسی داده‌های رسمی، اسناد حقوق بین‌الملل، و نمونه‌های تاریخی، نشان می‌دهد چگونه رژیم صهیونیستی با استفاده از ابزار معیشتی، در حال اجرای فاز دوم طرح اشغال کامل غزه است؛ سیاستی که نه‌تنها وجدان جهانی را به چالش می‌کشد، بلکه باید به‌عنوان استعمار نوین در عصر مدرن شناخته شود.

مستند «تهران تل‌آویو» به کارگردانی میکائیل دیانی و تهیه‌کنندگی علی صدری‌نیا، روایتی است از جنگی متفاوت؛ جنگی که در دل شهرها و میان مردم شکل گرفت. این مجموعه، با نگاهی انسانی و فرهنگی، تلاش دارد قصه‌هایی را ثبت کند که در هیاهوی اخبار و تحلیل‌های نظامی گم شده‌اند؛ قصه‌هایی از بی‌خانمان‌ها، کودکان، خانواده‌های شهدا و هنرمندانی که در روزهای سخت، قهرمان شدند.

پژوهش ۵۸ صفحه‌ای آکادمی اطلاعات ملی ترکیه درباره جنگ ۱۲ روزه رژیم صهیونیستی علیه ایران، با طرح احتمال حمله اسرائیل به ترکیه، فضای امنیتی این کشور را دستخوش نگرانی کرده است. سرویس اطلاعاتی ترکیه (MIT) در این گزارش، ضمن تحلیل ابعاد دیپلماتیک و نظامی جنگ، به مقامات آنکارا هشدار داده است که استراتژی جدید تل‌آویو مبتنی بر گسترش جنگ و تجزیه کشورهای منطقه است؛ موضوعی که پس از حمله اسرائیل به دمشق، به دغدغه‌ای جدی در محافل امنیتی ترکیه تبدیل شده است.

در تحلیلی منتشرشده از سوی شورای روابط خارجی آمریکا، استیو کوک، پژوهشگر ارشد خاورمیانه، با نقد راهبرد نظامی اسرائیل در قبال ایران، سوریه و غزه، هشدار می‌دهد که اتکای صرف به زور نه‌تنها امنیت اسرائیل را تضمین نمی‌کند، بلکه دستاوردهای نظامی این رژیم را نیز در معرض فروپاشی قرار داده است. کوک با اشاره به ناتوانی اسرائیل در شکست حماس، تداوم مقاومت ایران و وخامت انسانی در غزه، نتیجه می‌گیرد که راهبرد «نابودی کامل دشمن» به جای مدیریت درگیری، اسرائیل را به انزوای بین‌المللی و بن‌بست سیاسی کشانده است.

تصمیم نتانیاهو برای اشغال کامل غزه، نه‌تنها آغاز فصل تازه‌ای از جنایات علیه غیرنظامیان فلسطینی است، بلکه پرده از واقعیتی تلخ‌تر برمی‌دارد: سکوت و همراهی ساختارهای بین‌المللی و قدرت‌های غربی در برابر فجایع انسانی. در حالی‌که کودکان غزه با گرسنگی و بمباران دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند، واکنش‌های دیپلماتیک جهانی به جنایات اسرائیل، بیش از آن‌که بازدارنده باشد، نمایشی و بی‌اثر جلوه کرده‌اند. این بحران، شکست کامل نظم جهانی پس از جنگ جهانی دوم را فریاد می‌زند؛ نظمی که حالا خود به ابزار توجیه جنایت بدل شده است.

تصمیم کابینه امنیتی اسرائیل برای اشغال کامل شهر غزه، نقطه عطفی خطرناک در بحران فلسطین و تحولی تنش‌زا در معادلات منطقه‌ای است. این اقدام، نه‌تنها نشانه‌ای از تغییر فاز عملیات نظامی به تسلط میدانی است، بلکه پیامدهایی گسترده در حوزه انسانی، دیپلماتیک و امنیتی به‌همراه دارد. از تشدید درگیری‌ها و گسترش جنگ فرسایشی گرفته تا تقویت گفتمان مقاومت و افزایش نفوذ ایران در معادلات خاورمیانه، اشغال غزه می‌تواند جهنمی باشد که اسرائیل خود آن را شعله‌ور کرده است.

در بحبوحه تحلیل‌های پس از جنگ ۱۲ روزه میان ایران و اسرائیل، برخی روایت‌ها با اغراق و بیان غیرواقعی، نه‌تنها به تقویت تصویر ایران نمی‌انجامند، بلکه آن را به بازی‌های کودکانه تقلیل می‌دهند. روایت‌هایی که از اطلاع‌رسانی آمریکا تا تقسیم کار ترامپ و نتانیاهو سخن می‌گویند، اگر با دقت و عقلانیت بررسی نشوند، می‌توانند به خطای راهبردی در شناخت دشمن و تحلیل آینده منجر شوند.

در روزهایی که مردم با خاطره‌ای از ایستادگی در برابر دشمن متجاوز، مطالبه‌ای کم‌سابقه از اقتدار ملی دارند، برخی روایت‌های تحلیلی در حال شکل‌دادن به شکاف میان توان دفاعی کشور و اراده استفاده از آن هستند. از خوانش‌های ماتریالیستی و یأس‌آلود تا تحلیل‌های عددی فاقد روح، همه در خدمت طرحی هستند که هدف نهایی‌اش، تخلیه بار انرژی متراکم مردم و تضعیف روحیه ملی است. این یادداشت، هشداری است به تحلیل‌گران و صاحبان تریبون که مراقب باشند ناخواسته در زمین دشمن بازی نکنند.