پایگاه خبری سرمایه فردا

پازوکی گفت: تورمی که هر روز سفره مردم را کوچک‌تر می‌کند، محصول سال‌ها بی‌انضباطی ساختاری است؛ انضباطی که نه در نظام بانکی وجود دارد، نه در مدیریت اداری و نه حتی در سند بودجه کشور. در حالی که کشورهای دیگر بهترین متخصصان را وارد دولت می‌کنند، ما مسیر معکوس را طی کرده‌ایم و جای تخصص را به رابطه داده‌ایم. نتیجه روشن آن انباشت نقدینگی، تورمی لجام‌گسیخته، رانتخواری و ... بوده است.

شاخص کل بورس با نشانه‌های واگرایی پنهان و ضعف تقاضا، وارد دوره‌ای از معاملات رنج و نوسان محدود شده است. کارشناسان معتقدند تا زمانی که محرک‌های کلان همچون نرخ ارز، انرژی و سیاست‌های بودجه‌ای وارد عمل نشوند، بازار توان جهش ندارد و تنها پس از جمع شدن فنر می‌توان انتظار رالی پرقدرت داشت.

بازار سرمایه و اقتصاد ایران در روزهای اخیر با مجموعه‌ای از تصمیمات و تحولات روبه‌رو بوده است؛ از ثبت شمش طلا به‌عنوان سرمایه خارجی و تغییرات در عرضه ارز صادراتی صنایع معدنی گرفته تا نوسانات بازارهای جهانی فلزات و انرژی، کرک اسپرد پالایشگاه‌ها، تکالیف جدید بانک مرکزی و بحث‌های مربوط به نرخ خوراک پتروشیمی‌ها. این مجموعه رویدادها تصویری پیچیده از شرایط فعلی اقتصاد و بازار سرمایه ارائه می‌دهد.

بازار ایران با وجود وفور کالا، بارها دچار شوک‌های قیمتی و کمبودهای مصنوعی شده است. ریشه این بحران نه در تولید و واردات، بلکه در نبود جریان شفاف داده و ناپیوستگی سامانه‌های گمرک، انبار، حمل‌ونقل و فروش است؛ مشکلی که سیاست‌گذاری را کور کرده و تورم را تشدید می‌کند.

در اقتصادی که تورم فرصت‌های ظاهری تازه‌ای پیش پای مردم می‌گذارد، نگاه غالب به زندگی مادی بر پایه وام، اعتبار و سود بانکی شکل گرفته اما قانون تکامل آن را مسیر ثروت اندوزی نمی‌داند.

کارشناسان معتقدند که آینده بازار سرمایه ایران بیش از هر زمان دیگری تحت تأثیر تصمیمات سیاسی،تحولات ژئوپولیتیکی و سیاست‌های کلان اقتصادی قرار دارد و تا زمان ثبات، ورود پول موقت است.

افت رمزارزها و نوسان طلا در محدوده چهار هزار دلار، جریان نقدینگی را مدیریت می کند؛ در حالی که ریسک‌های سیستماتیک همچنان سنگین‌تر از وعده‌های حمایتی دولت، جهت بورس را تعیین می کنند.

جلسه حساس فدرال رزرو و انتشار گزارش‌های ماهانه شرکت‌ها می‌توانند مسیر آینده بازارهای جهانی و بورس تهران را تعیین کنند. در حالی که طلا و سهام جهانی تحت تأثیر سیاست‌های پولی و مذاکرات تجاری رشد کرده‌اند، بورس تهران نیز با اتکا به نرخ دلار نیما و آزاد و کاهش ریسک‌های سیستماتیک، رالی صعودی خود را ادامه می‌دهد.

افزایش نرخ بهره اسمی به محدوده ۳۵ تا ۳۷ درصد، رفتار سنتی سرمایه‌گذاران را دگرگون کرده و جذابیت بازارهای موازی همچون طلا، ارز و مسکن را کاهش داده است. در حالی که صندوق‌های درآمد ثابت سود قابل توجهی ارائه می‌دهند، نگرانی از پوشش‌ندادن تورم موجب خروج نقدینگی به سمت بازارهای پرریسک می‌شود. این تناقض، عملاً به ترمز رشد پایدار بورس تبدیل شده و نشان می‌دهد که تنها با اصلاحات بنیادی و هدایت نقدینگی به سمت تولید مولد می‌توان به آینده‌ای باثبات برای بازار سرمایه امیدوار بود.