پایگاه خبری سرمایه فردا

در گفت‌وگویی صریح با ابراهیم عابدینی، کارشناس ارشد مالی، مجموعه‌ای از مطالبات روشن از نهادهای کلیدی اقتصادی کشور مطرح شد—از اصلاح ساختار بودجه و پایان قیمت‌گذاری دستوری، تا استقلال بانک مرکزی و بازگرداندن اعتماد به بازار سرمایه.

در هفته‌های اخیر، طلای جهانی با عبور از مرز ۳۳۰۰ دلار، رکوردهای تازه‌ای ثبت کرده است. این رشد چشمگیر، نه‌تنها حاصل نوسانات بازارهای مالی، بلکه نتیجه پیچیده‌ای از تحولات ژئوپلیتیکی، سیاست‌های پولی آمریکا و کاهش اعتماد جهانی به اوراق قرضه ایالات متحده است. در این گزارش، دومین عامل کلیدی این روند صعودی بررسی می‌شود: بحران اعتماد به بدهی‌های آمریکا و تأثیر آن بر نرخ بهره، شاخص دلار و در نهایت قیمت طلا.

در آستانه تصمیم‌گیری‌های مهم سیاسی و اقتصادی، بازارهای داخلی از جمله دلار، طلا و بورس با نوسانات و رفتارهای متناقضی مواجه شده‌اند. از راه‌اندازی مجدد حراج سکه توسط بازارساز تا افت شدید ارزش معاملات در صنایع بزرگ، نشانه‌هایی از بی‌اعتمادی و احتیاط در رفتار سرمایه‌گذاران دیده می‌شود. در این میان، تحلیلگران نسبت به آینده بازار هشدار می‌دهند و بر لزوم بازنگری در سیاست‌های کلان تأکید دارند.

اقتصاد ایران آماده عبور از چندنرخی بودن ارز می شود؟ میان بانک مرکزی، وزارت اقتصاد و وزارت صمت، درباره سیاست تک‌نرخی شدن ارز اختلاف‌نظر وجود دارد.

شاخص کل بورس نشانه‌هایی از بازگشت به مدار صعودی را ثبت کرد. هم‌زمان، طلا با عبور از مقاومت چندماهه و دلار با تثبیت بالای محدوده ۸۵ هزار تومان، بار دیگر توجه معامله‌گران را به خود جلب کردند. تحلیل‌ها نشان می‌دهد که بازار در حال عبور از کف‌های قیمتی است و سرمایه‌گذاران با نگاه به تحولات سیاسی و ارزی، در حال بازتنظیم سبدهای خود هستند.

در آستانه اجرای مکانیزم ماشه، بازار سرمایه ایران وارد سومین موج ریزش شده است؛ موجی کم‌رمق‌تر از گذشته، اما همچنان نگران‌کننده. نبود حمایت‌های مؤثر، خروج نقدینگی، و چشم‌انداز مبهم سیاسی، فضای بازار را به نقطه‌ای شکننده رسانده‌اند.

در تابستانی که با جنگ ۱۲ روزه و سایه مکانیزم ماشه همراه بود، بازار سرمایه ایران بیش از هر زمان دیگری با خروج نقدینگی و بی‌اعتمادی مواجه شد. سرمایه‌گذاران، در غیاب چشم‌انداز روشن، به‌دنبال پناهگاه‌های امنی چون طلا و دلار رفته‌اند.

در حالی که بازار سرمایه نشانه‌هایی از بهبود در شهریور نشان می‌دهد، سایه سنگین سیاست‌های انقباضی و تهدیدهای سیاسی همچنان بر سر اقتصاد ایران باقی مانده است.

در میانه تلاطم‌های سیاسی، نوسانات بازارهای مالی، و رشد بی‌مهار نقدینگی، اقتصاد ایران در وضعیتی برزخی قرار گرفته است؛ نه در مسیر فروپاشی کامل، نه در مسیر اصلاح پایدار. بازار سرمایه با وجود ارزندگی بالا، از بی‌اعتمادی رنج می‌برد، بازار ارز در سایه سیاست‌های تکلیفی و مکانیزم ماشه تهدید می‌شود، و خانوارها زیر بار تورم پنهان در کالاهای مصرفی خم شده‌اند. آنچه امروز بیش از هر شاخصی اهمیت دارد، نه اعداد و نمودارها، بلکه ذهنیتی است که سیاست‌گذاری را شکل می‌دهد—ذهنیتی که اگر تغییر نکند، حتی توافق‌های سیاسی نیز راهی به سوی ثبات نخواهند گشود. این گزارش‌ها، تلاشی هستند برای ترسیم دقیق این برزخ اقتصادی و ارائه مسیرهایی برای عبور از آن، پیش از آن‌که دیر شود.