پایگاه خبری سرمایه فردا

در شرایط تحریم و محدودیت‌های بین‌المللی، ایران با اتکا به توان داخلی، مهندسی معکوس و نوآوری فناورانه توانسته وابستگی به واردات تجهیزات صنعتی را به‌طور چشمگیری کاهش دهد. تولید بیش از ۲۰۰ قطعه کلیدی در قالب میزهای ساخت داخل، صرفه‌جویی چند میلیارد یورویی در هزینه‌های ارزی، و رشد عمق ساخت داخل در صنایعی چون فولاد، پتروشیمی و نیروگاه‌ها، نشان می‌دهد که مسیر توسعه صنعتی کشور نه‌تنها متوقف نشده، بلکه با هدایت شرکت‌های دانش‌بنیان و حمایت‌های هدفمند، به سمت استقلال و رقابت‌پذیری منطقه‌ای حرکت کرده است

هلدینگ میدکو به‌رغم جایگاه بزرگ در صنعت معدن و فولاد، با چالش‌هایی جدی در مسیر سودآوری و رقابت‌پذیری مواجه شده است و بررسی عملکرد شرکت روند نزولی سوداوری را تایید می کند.

شرکت فراطرح فولاد، از زیرمجموعه‌های گروه فراطرح، با بیش از ۱٬۱۵۹ میلیارد تومان بدهی مشکوک‌الوصول به بانک خاورمیانه، در معرض ریسک اعتباری جدی قرار دارد. در حالی که این گروه با سابقه‌ای نزدیک به سه دهه در صنعت فولاد فعالیت می‌کند، ساختار گسترده زیرمجموعه‌ها و تأخیر ۱۸ ماهه در بازپرداخت تسهیلات، نگرانی‌هایی درباره سلامت مالی آن ایجاد کرده است.

فولاد اکسین خوزستان با بیش از ۷۵ میلیارد تومان تسهیلات معوق و مدیریتی که هم‌زمان در چهار شرکت دیگر نیز مسئولیت دارد، در موقعیتی قرار گرفته که شفافیت مالی و تمرکز مدیریتی آن با پرسش‌های جدی روبه‌روست. در حالی که بخشنامه سازمان بازرسی درباره تعدد مسئولیت‌ها صادر شده، وضعیت فعلی این شرکت نیازمند بازنگری فوری است.

شرکت مادر تخصصی توسعه معادن و صنایع معدنی خاورمیانه (میدکو)، با کاهش شدید درآمد و سود عملیاتی در سال گذشته، در شرایطی بحرانی قرار دارد. با وجود افت ۷۳ درصدی درآمد، این هلدینگ خصوصی اقدام به پرداخت پاداش میلیاردی به اعضای هیئت‌مدیره کرده و ساختار مدیریتی آن نیز با انتقادات جدی مواجه شده است.

شرکت سیمان کارون، از زیرمجموعه‌های خانوادگی علاقبندیان، با توقف طرح‌های توسعه‌ای، بدهی‌های معوق در وضعیت بحرانی قرار گرفته است. در حالی که پروژه‌های تولیدی نیمه‌کاره مانده‌اند، منابع مالی کافی برای تکمیل آن‌ها فراهم نشده و حواشی مدیریتی نیز بر پیچیدگی شرایط افزوده‌اند.

شرکت ذوب‌آهن اصفهان، یکی از نمادهای صنعتی کشور، با زیان‌های سنگین، بدهی‌های انباشته، عرضه‌های خارج از بورس و بحران نقدینگی، در شرایطی قرار گرفته که ادامه فعالیت آن در بلندمدت با تردید جدی مواجه است. حتی تغییر مدیریت نیز نتوانسته مسیر سقوط را متوقف کند.

کارشناسان معتقدند که ورود صنایع به حوزه نیروگاه‌سازی در کوتاه‌مدت مؤثر باشد، اما از نظر بهره‌وری چندان مطلوب نیست و به همین دلیل، دولت باید سیاست گذاری را تغییر دهد.

عضو هیات مدیره انجمن فولاد ایران، با انتقاد از تأثیر مستمر ناترازی انرژی بر صنعت کشور، از کاهش ۱۰ میلیون تنی تولید فولاد و از دست رفتن ۵ میلیارد دلار درآمد صادراتی خبر داد. او تأکید می‌کند که اصلاح قیمت حامل‌های انرژی در بخش خانگی و ورود سرمایه‌گذاران به صنعت برق، می‌تواند راه‌حل پایدار برای حفظ جایگاه جهانی فولاد ایران باشد.