پایگاه خبری سرمایه فردا

در شرایطی که بازار سرمایه با ارزندگی نسبی سهام مواجه بود، مجموعه‌ای از ریسک‌های سیستماتیک، ناترازی‌های زیرساختی و سیاست‌های انقباضی، اقتصاد کشور را به ورطه رکود تورمی کشانده‌اند. این گزارش، تحلیلی است بر دلایل اصلی سقوط بازار سهام و ناکارآمدی سیاست‌گذاران در مواجهه با بحران‌های اقتصادی پس از جنگ.

ادامه روند فعلی یارانه نه تنها منابع کشور را هدر می‌دهد، بلکه عدالت اجتماعی را نیز تضعیف می‌کند و رفاه واقعی خانوارها را به خطر می‌اندازد.

در حالی‌که شاخص کل بورس تهران در ظاهر روندی صعودی را نشان می‌دهد، صندوق‌های سرمایه‌گذاری به‌ویژه صندوق‌های اهرمی، با حباب‌های منفی و افت شدید قیمت مواجه‌اند—واگرایی‌ای که تحلیلگران آن را نشانه‌ای از بی‌اعتمادی عمیق سرمایه‌گذاران به پایداری رشد بازار می‌دانند. این شکاف، نه‌تنها بازتابی از رفتار گله‌ای و نوسانات هیجانی است، بلکه زنگ خطری برای ساختار تصمیم‌گیری در بازار سرمایه محسوب می‌شود.

استاد تمام دانشگاه شهید بهشتی، در سخنرانی خود با نگاهی انتقادی به ساختارهای فکری و رفتاری جامعه ایرانی، تأکید کرد که ریشه بسیاری از مشکلات کشور نه در تاریخ، دین یا قومیت، بلکه در ناتوانی در تعامل و فقدان آداب تفاهم است. وی با تحلیل تفاوت عملکرد مغز احساسی و مغز منطقی، خواستار بازنگری در شیوه‌های تصمیم‌گیری، مذاکره و حکمرانی شد و بر ضرورت شناخت فرآیندهای انسانی و روانی در سیاست‌گذاری تأکید کرد.

با کاهش چشمگیر صادرات چین به آمریکا و افزایش واردات مواد اولیه، نشانه‌هایی از تغییر مسیر اقتصادی پکن پدیدار شده‌اند که می‌توانند برای ایران، هم هشدارآمیز و هم امیدبخش باشند. این تحولات، در صورت آمادگی فنی و گشایش سیاسی، فرصت‌هایی تازه برای حضور مؤثرتر ایران در بازارهای جهانی فراهم می‌کنند.

شورای هماهنگی و همکاری فعالان اقتصادی مناطق آزاد با انتشار بیانیه‌ای، به اظهارات اخیر یکی از اعضای کمیسیون اقتصادی مجلس درباره عملکرد مناطق آزاد واکنش نشان داد. در این بیانیه، ضمن رد ادعاهای مطرح‌شده، بر ضرورت شناخت دقیق‌تر از سازوکارهای قانونی و اجرایی این مناطق تأکید شده و از نماینده مذکور برای بازدید میدانی دعوت به عمل آمده است.

اصلاح فرآیند خصوصی‌سازی نه‌تنها می‌تواند بورس را از رکود خارج کند، بلکه به‌عنوان یک محرک اقتصادی، نقش مهمی در رشد تولید، اشتغال و توسعه پایدار ایفا خواهد کرد.

در حالی‌که اصلاحات اقتصادی در آرژانتین نتایجی چشمگیر به همراه داشته، بسیاری از اقتصاددانان چپ‌گرا که پیش‌تر نسبت به این سیاست‌ها هشدار داده بودند، بار دیگر در پیش‌بینی‌های خود ناکام ماندند. این شکست‌ها تصادفی نیستند؛ بلکه ریشه در نظریه‌هایی دارند که واقعیت‌های بازار را نادیده می‌گیرند. در جهانی که بازار ایده‌ها فاقد سازوکار بازخورد شفاف است، حتی اندیشه‌های اشتباه نیز می‌توانند مورد ستایش قرار گیرند و مسیر سیاست‌گذاری را منحرف کنند.

نبود تفکیک میان مالکیت و مدیریت، و بی‌تعهدی سهامداران به الزامات سرمایه‌گذاری، از مهم‌ترین دلایل فروپاشی ساختاری در بسیاری از سازمان‌های ایرانی است. این بحران نه‌تنها بهره‌وری را کاهش داده، بلکه مدیران حرفه‌ای را از میدان خارج کرده و شرکت‌های بزرگ را به سمت زیان‌دهی پایدار سوق داده است.