پایگاه خبری سرمایه فردا

بحران شرکت صبا فولاد با افت ۹۱ درصدی سود خالص و کاهش ۹۰ درصدی سود عملیاتی رقم خورد و‌ وارد یکی از چالشی ترین دوره‌های مالی خود شده که نشانه‌ای گسست‌های راهبردهای تولید است.

در دو دهه اخیر، سهم اشتغال کشاورزی و صنعت در ایران به‌طرز نگران‌کننده‌ای کاهش یافته و بخش خدمات، به‌رغم رشد ظاهری، به پناهگاه نیروی کار مازاد بدل شده است. این تحول نامتوازن، پیامد بحران آب، ناکارآمدی صنعتی، و نبود سیاست‌گذاری راهبردی است؛ و تنها راه نجات، گذار به سیاست صنعتی فعال برای احیای تولید ملی و تحقق رشد پایدار است

در روزهایی که صدای انفجارها خواب شهر را ربود و نگرانی‌ها در جان مردم ریشه دواند، نبردی خاموش در میدان اقتصاد شکل گرفت. نه با توپ و تانک، بلکه با توزیع منظم کالا، پرداخت زودهنگام حقوق، و حفظ اعتماد عمومی؛ جنگ دوازده‌روزه نشان داد که اقتصاد، سنگری حیاتی در حفظ انسجام ملی و آرامش روانی جامعه است.

بازار سرمایه میان بحرانی پنهان و پتانسیلی خاموش، به نقطه‌ای رسیده که تنها با هم‌گرایی حمایت‌های واقعی و اصلاحات بنیادی می‌تواند از این گرداب عبور کند.

تهران، با کمترین سرانه آب تجدیدپذیر در کشور، درگیر بحرانی چندوجهی‌ست که ریشه در ضعف حکمرانی، ناکارآمدی مدیریتی و ناهماهنگی نهادی دارد.

در سالی که بهای تمام‌شده به دشمن پنهان سودآوری در صنعت فولاد بدل شد و نرخ گذاری فروش به مانعی برای رشد تبدیل گشت، صنعت فولاد ایران درگیر جدالی چندوجهی شده؛ از بحران انرژی و نوسانات ارزی گرفته تا سرمایه‌گذاری‌هایی که نقدینگی شرکت‌ها را به تحلیل بردند.

در دورانی که بحران‌های اقلیمی، صنعت فولاد جهانی را سردرگم کرده، شرکتی ایرانی با جسارت فناورانه و نگاه سیستمی، مسیر خود را از زاینده‌رود تا انرژی‌های تجدیدپذیر، دیجیتال‌سازی و خودکفایی ترسیم کرده است. این روایت، تنها داستان یک کارخانه نیست  داستان ساختن آینده‌ای پایدار و هوشمند در بستری بومی‌ست.

باوجود آمادگی ۹۸ درصدی نیروگاه‌های حرارتی عبور از تابستان داغ نیازمند مدیریت مصرف و سیاست‌گذاری هوشمندانه است. چراکه در مدت کوتاه امکان افزایش سرمایه گذاری و تولید برق در ایران نیست.

بهار ۱۴۰۴ برای پالایشگاه‌های بورس تهران فصل شکفتن بود؛ جایی که رشدهای خیره‌کننده سود خالص، توجه تحلیل‌گران و سرمایه‌گذاران را بار دیگر به این صنعت پرچالش جلب کرد. اما در پس این جهش، عواملی نه‌چندان پایدار و ملاحظاتی دستوری پنهان است؛ آیا پالایشی‌ها می‌توانند این مسیر پر سود را در آینده ادامه دهند؟