پایگاه خبری سرمایه فردا

نزدیک به ۲۰ نفر از گروهی که ژست اصلاحات ساختاری در اقتصاد هستند سابقه پست های مانند وزیر و رئیس سازمان برنامه و ... دارند به همین دلیل آنها بیشتر بیانیه نمایشی است.

فولاد مبارکه، به‌عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده فولاد ایران، در سال‌های اخیر با افزایش هزینه‌های انرژی، سهمیه‌بندی برق و نوسانات نرخ ارز مواجه شده که تأثیر مستقیمی بر توان رقابتی آن در بازارهای داخلی و صادراتی داشته است. این شرکت با اجرای پروژه‌های نیروگاهی تلاش کرده است اثرات منفی این چالش‌ها را کاهش دهد، اما حفظ جایگاه رقابتی فولاد ایران نیازمند اصلاحات ساختاری در سیاست‌های انرژی، صادرات و توسعه زیرساخت‌های صنعتی است.

ارائه وام‌های کم‌بهره و بلندمدت برای اجاره یا خرید مسکن نیز می‌تواند به افزایش قدرت خرید کارگران کمک کند. این وام‌ها باید با ضمانت دولت و از طریق بانک‌ها اعطا شوند تا ریسک اعتباری برای کارگران کاهش یابد.

فولاد مبارکه با تحقق تولید و صادرات فراتر از برنامه‌، جایگاه خود را به‌عنوان یکی از ارکان اقتصاد غیرنفتی ایران تثبیت کرده‌اند. این عملکرد چشمگیر، نه‌تنها نشان‌دهنده تاب‌آوری عملیاتی فولاد مبارکه بلکه نشانه استراتژی‌های هوشمندانه این مجموعه است، به‌طوری که نقش آن را در اشتغال‌زایی، ارزآوری و توسعه پایدار کشور بیش از پیش برجسته می‌سازد.

نگاه به مسئله اتباع در اقتصاد ایران تنها نباید به ارزان بودن باشد و این مسأله تبعاتی برای تحصیلکرده های بیکار ایرانی دارد. از طرف دیگر باید از سطح برخوردهای صرفاً انتظامی فراتر رود و به یک سیاست جامع مهاجرتی تبدیل شود.

خریداران منتظر افت قیمت خودرو در آینده نزدیک هستند و فروشندگان نیز حاضر به فروش با نرخ‌های فعلی نیستند. حال سوال این است که رشد قیمت خودرو متوقف می شود.

یکی از جنجالی‌ترین تصمیمات اقتصادی سال‌های اخیر، حذف ارز ترجیحی ۴۲۰۰ تومانی بود؛ سیاستی که در دولت سیزدهم به مرحله اجرا رسید، اما ریشه آن به سال‌های پیش بازمی‌گشت. در حالی‌که برخی آن را گامی ضروری برای مقابله با رانت و فساد می‌دانستند، گروهی دیگر نسبت به تبعات تورمی و معیشتی آن هشدار می‌دادند. اکنون، با گذشت زمان، روایت‌هایی از پشت‌پرده این تصمیم و هشدارهای نادیده‌گرفته‌شده، تصویری روشن‌تر از چالش‌های سیاست‌گذاری اقتصادی در ایران ترسیم می‌کند

در حالی که نهادهای مسئول بارها بر حمایت از بازار سرمایه تأکید کرده‌اند، نبود شفافیت در میزان، منابع و سازوکار این حمایت‌ها، نه‌تنها اعتماد سرمایه‌گذاران را خدشه‌دار کرده است.

در شرایطی که قیمت نفت و گاز روند افزایشی پیدا کرده اما صنعت زغال‌سنگ ایران در مسیر زیان قرار گرفته است!