فقدان شواهد علمی برای استرولوژی نشان می‌دهد که این باورها پایه تجربی ندارند. هیچ تحقیق معتبری نتوانسته ادعاهای استرولوژی را تأیید کند.

به گزارش سرمایه فردا، علیرضا عباسی : چگونه است که در عصر دانش و فناوری، میلیون‌ها نفر همچنان به توهمات باستانی استرولوژی چنگ می‌زنند و سرنوشت خود را به قصه‌سرایی‌های کهن می‌سپارند؟ این در حالی است که علم، با قدرتی بی‌نظیر، جهان را برای ما روشن کرده و بسیاری از رازهای هستی را آشکار ساخته است. با وجود تمام این دستاوردها، هنوز هم افراد به جای تکیه بر واقعیت‌های علمی، به سراغ نشانه‌های ستارگان و سیارات می‌روند. این امر شگفت‌انگیز است که چگونه انسان، در مواجهه با پیچیدگی‌های جهان مدرن، ترجیح می‌دهد به روایت‌هایی ساده‌سازی‌شده و فاقد دقت علمی باور داشته باشد.
نخست، فقدان شواهد علمی برای استرولوژی به روشنی نشان می‌دهد که این باورها هیچ‌گونه پایه تجربی ندارند. هیچ تحقیق معتبری تاکنون نتوانسته است ادعاهای استرولوژی را تأیید کند. به جای آن، این سیستم صرفاً به یک ابزار سرگرمی و خرافه تبدیل شده است. این عجیب است که در قرنی که داده‌های تجربی و آزمایش‌های دقیق ابزار اصلی شناخت ما از جهان‌اند، هنوز هم عده‌ای به تأثیرات سیارات بر زندگی خود ایمان دارند.
دوم، ناتوانی در ارائه پیش‌بینی‌های دقیق در استرولوژی بر همگان آشکار است. این پیش‌بینی‌ها چنان کلی و مبهم‌اند که هر کسی می‌تواند بخشی از آن را بر زندگی خود تطبیق دهد. این پدیده‌ای است که روان‌شناسان آن را “اثر بارنوم” می‌نامند؛ توهمی که به واسطه آن، افراد باور می‌کنند گزاره‌های مبهم و عمومی دقیقاً به آن‌ها اشاره دارند. چنین ساختاری، صرفاً بازتابی از میل انسان به یافتن الگو در هرج و مرج است، نه انعکاسی از حقیقت.
سوم، تفاوت‌ها و تناقضات داخلی در سیستم‌های مختلف استرولوژی، خود نشانگر ضعف عمیق این باور است. آیا یک فرد متولد در چین باید به استرولوژی چینی اعتماد کند یا به سیستم غربی؟ این تناقضات و تفاوت‌ها صرفاً آشکار می‌سازند که این سیستم‌ها بیش از آنکه به حقیقتی علمی متکی باشند، بر پایه‌های فرهنگی و روایتی بنا شده‌اند.

توهم تأیید نقش کلیدی در باورهای استرولوژی دارد

چهارم، اثر توهم تأیید نقش کلیدی در پایداری باورهای استرولوژی دارد. انسان‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که وقتی چیزی مطابق با پیش‌بینی‌ها یا انتظارهای ذهنی آن‌ها رخ می‌دهد، آن را برجسته می‌سازند و جنبه‌های نادرست یا ناهمخوان را نادیده می‌گیرند. این میل به تأیید پیش‌داوری‌ها یکی از عوامل اساسی است که موجب دوام این خرافات شده است.
پنجم، عدم ارتباط با حرکت واقعی سیارات نیز نقصی اساسی در استرولوژی است. تقویم‌های استرولوژیک همچنان بر پایه دانش‌های نجومی قدیمی طراحی شده‌اند و حرکت واقعی اجرام آسمانی با آنچه استرولوژیست‌ها ارائه می‌دهند، همخوانی ندارد. به همین دلیل، این باورها حتی با یافته‌های پایه‌ای علم نجوم نیز در تضاد هستند.
نهایتاً، محدودیت‌های چارچوب زمانی و مکانی این سیستم، نشانگر ضعف آن در تحلیل واقعیت است. تأثیر اجرام آسمانی از نظر علمی بسیار ضعیف‌تر از تأثیرات محیطی و اجتماعی محلی هستند. اینکه فردی تصور کند زمان تولد او می‌تواند تعیین‌کننده سرنوشتش باشد، نوعی ساده‌انگاری است که از درک پیچیدگی‌های انسانی فاصله دارد.
در نهایت هم اینکه در روایات دینی و آموزه های دین مبین اسلام ، طالع بینی و توسل به غیب گویی و ستاره شناسی موهومی ، هم وزن جادوگری و فریبکاری و کفر در نظر گرفته شده اند و خوشبختانه علم نجوم هم در ایران باستان و هم در ایران بعد از اسلام ، یک علم پیشتاز جهانی برای شناخت کائنات و قوانین طبیعت و تقویم و ساعات روز و شب و قوانین فیزیک و ماده و نور بوده است و فرهنگ ایرانی هیچگاه از علوم توهم زده جادوگری که اغلب ریشه در فرهنگ هری پاتری و جارو سواری است ،الهام نگرفته است.