پنجشنبه ۶ شهریور ۱۴۰۴
پرسپولیس سال‌هاست در جذب مهاجم خارجی، بیشتر شکست خورده تا موفقیت دیده؛ اما حالا با ورود تیوی بیفوما، نشانه‌هایی از تغییر دیده می‌شود. مهاجمی که برخلاف بسیاری از اسلافش، نه با وعده‌های توخالی، بلکه با گل زیبا در نخستین بازی دوستانه، دل هواداران را برده است. آیا این آغاز پایان طلسم ناکامی‌های سرخ‌ها در خط حمله خواهد بود؟
محمد رشوند: در سال‌های گذشته، پرسپولیس هر بار سراغ مهاجمان خارجی رفت، نتیجه‌ای جز ناامیدی و پشیمانی نصیبش نشد. لیستی طولانی از نام‌هایی که آمدند، وعده دادند، بازی کردند و بدون به جا گذاشتن اثر جدی، بار سفر بستند. حالا اما نشانه‌هایی از تفاوت دیده می‌شود؛ مهاجمی که نه تنها در تمرینات، بلکه در همان بازی دوستانه اول، چشم‌ها را خیره کرد؛ تیوی بیفوما.
باشگاه پرسپولیس بعد از پایان فصل گذشته که پر از ناکامی بود، تصمیم گرفت تابستان امسال تغییرات اساسی ایجاد کند. جذب چند بازیکن مطرح، بخشی از این پروژه بازسازی بود. در میان همه این نام‌ها، یکی بیشتر از بقیه کنجکاوی‌برانگیز بود: تیوی بیفوما. مهاجمی که فصل پیش در استقلال خوزستان خوش درخشید و با یک گل تماشایی به استقلال، در دل هواداران فوتبال ایران جا باز کرد.
همان زمان که زمزمه‌های جدایی‌اش شنیده می‌شد، گمانه‌زنی‌ها درباره مقصد بعدی او شدت گرفت. ۲ قطب سنتی فوتبال ایران یعنی پرسپولیس و استقلال، هر ۲ گزینه‌های جدی بودند. اما در نهایت، مدیران پرسپولیس زودتر وارد عمل شدند و با وجود برخی موانع مالی و حقوقی، بالاخره امضای نهایی روی قرارداد نشست.
اردوی پیش‌فصل در ترکیه فرصتی بود برای ارزیابی خریدهای جدید. از دل همین اردو خبرهایی بیرون آمد که حکایت از آمادگی بدنی و تاکتیکی بالای بیفوما داشت. اما این تنها شایعات نبود که اعتبار ساختند؛ در نخستین بازی دوستانه رسمی در تهران، برابر آلومینیوم اراک، بیفوما با یک ضربه ایستگاهی زیبا گل نخست پرسپولیس را به ثمر رساند. صحنه‌ای که بسیاری را یاد بازی معروف فصل پیش و گل دیدنی‌اش به استقلال انداخت؛ همان گلی که بحران را برای تیم نکونام کلید زد.
حالا دوباره و از همان راه، او چشم‌ها را به خود دوخته است. بعید نیست از این پس، ضربات ایستگاهی پرسپولیس به او سپرده شود؛ مأموریتی که پیش‌تر میان سروش رفیعی، ارونوف و امید عالیشاه دست‌به‌دست می‌شد.
نکته مهم درباره بیفوما، توانایی او در بازی در چند پست است. اگرچه در پست وینگر بیشتر شناخته می‌شود، اما توانایی بازی در مرکز خط حمله را هم دارد. این ویژگی، برگ برنده‌ای است برای وحید هاشمیان که در ترکیب‌چینی‌های فشرده ابتدای فصل، دست بازتری خواهد داشت.
با توجه به حضور چند وینگر تخصصی در تیم، شاید بیفوما در برخی مسابقات به عنوان مهاجم نوک وارد زمین شود؛ جایی که پرسپولیس هنوز به دنبال یک گزینه مطمئن است.
تاریخچه خریدهای خارجی پرسپولیس در خط حمله، پُر از شکست است؛ اسامی‌ای که هواداران را بیشتر به خشم آوردند تا هیجان. از وسلی برازیلیا و جونیور گرفته تا شیخ دیاباته و تمیروف، تقریباً هیچ‌کدام نتوانستند جای خالی یک گلزن دائمی را پر کنند.
با این حال، نمایش‌های اولیه بیفوما متفاوت به نظر می‌رسد. برخلاف دیگران، او هم از شرایط لیگ ایران شناخت دارد، هم از همان ابتدا توانسته در سیستم تیمی جا بیفتد و هم از نظر ذهنی آماده به نظر می‌رسد؛ چیزی که شاید پرسپولیس سال‌ها بود از یک مهاجم خارجی ندیده بود.
وقتی بازیکنی از دل یک تیم کم‌برخوردار مثل استقلال خوزستان، در همان اولین فرصت برابر آلومینیوم گل می‌زند، پیام مشخصی دارد: من آماده‌ام و این چیزی است که هواداران پرسپولیس به شدت به آن نیاز دارند؛ امیدی واقعی، نه روی کاغذ و در مصاحبه‌ها، بلکه درون زمین و روی اسکوربرد.
بازی نخست فصل برابر فجر شهید سپاسی، شاید سکوی پرتاب بیفوما باشد؛ همان روزی که مشخص می‌شود طلسم مهاجمان خارجی پرسپولیس شکسته یا ادامه‌دار خواهد بود.
تمام حقوق برای پایگاه خبری سرمایه فردا محفوظ می باشد کپی برداری از مطالب با ذکر منبع بلامانع می باشد.
سرمایه فردا