Categories: آخرین اخبار

ابهام در مدیریت نفت و گاز پارس

به گزارش سرمایه فردا، شرکت نفت و گاز پارس، به‌عنوان یکی از مهم‌ترین زیرمجموعه‌های شرکت ملی نفت ایران، مسئول راهبری بخش ایرانی بزرگ‌ترین میدان گازی جهان در خلیج فارس است. با این جایگاه راهبردی، انتظار می‌رود که این شرکت از نظر مدیریتی و مالی در سطحی شفاف، قدرتمند و پاسخگو عمل کند. اما بررسی وضعیت آن در سال ۱۴۰۴ نشان می‌دهد که نه‌تنها ثبت رسمی مدیرعامل جدید انجام نشده، بلکه عملکرد مالی آن نیز با افت شدید سودآوری همراه بوده است. مقایسه با سال ۱۴۰۳، تصویری از تعلل حقوقی و ناکارآمدی اقتصادی را آشکار می‌سازد.

گزارش عملکرد و تحلیل مدیریتی شرکت نفت و گاز پارس در سال ۱۴۰۴

تورج دهقانی در شهریورماه ۱۴۰۳ به عنوان مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس منصوب شد؛ شرکتی که مسئولیت راهبری حدود ۴۰ سکوی دریایی، صدها چاه تولیدی و هزاران کیلومتر خط لوله در گستره‌ای ۳۷۰۰ کیلومتری را برعهده دارد. با این حجم از عملیات، انتظار می‌رفت که ثبت رسمی مدیریت جدید در اسرع وقت انجام شود. اما تا مهرماه ۱۴۰۴، نام دهقانی هنوز در روزنامه رسمی کشور درج نشده است—اقدامی که برخلاف ماده ۱۲۸ اصلاحیه قانون تجارت است و می‌تواند تبعات حقوقی و اجرایی برای شرکت به همراه داشته باشد.

طبق این ماده، مشخصات و حدود اختیارات مدیرعامل باید از طریق صورتجلسه هیئت‌مدیره به مرجع ثبت شرکت‌ها اعلام و در روزنامه رسمی آگهی شود. عدم انجام این فرآیند، نه‌تنها اعتبار حقوقی تصمیمات مدیریتی را زیر سؤال می‌برد، بلکه در تعاملات رسمی و بین‌سازمانی نیز اختلال ایجاد می‌کند.

از منظر مالی، شرکت نفت و گاز پارس در سال ۱۴۰۴ تنها ۷ میلیارد تومان سود خالص ثبت کرده است—رقمی که نسبت به ظرفیت تولید و جایگاه راهبردی شرکت، به‌شدت ناچیز است. در مقایسه با سال ۱۴۰۳، که سودآوری شرکت در سطحی اندکی بالاتر قرار داشت، امسال نه‌تنها رشد حاصل نشده، بلکه سود ثبت‌شده معادل درآمد یک فروشگاه مواد غذایی یا رستوران متوسط شهری است. این وضعیت، نشان‌دهنده ضعف در بهره‌برداری اقتصادی از منابع عظیم گازی و ناکارآمدی در مدیریت هزینه‌ها و درآمدهاست.

مقایسه عملکرد شرکت نفت و گاز پارس

شرکت نفت و گاز پارس در سال ۱۴۰۴ با دو چالش جدی مواجه است: نخست، عدم ثبت رسمی مدیرعامل پس از یک سال از انتصاب، که برخلاف قانون تجارت بوده و اعتبار حقوقی شرکت را تهدید می‌کند؛ دوم، سودآوری ناچیز در مقایسه با ظرفیت‌های عملیاتی، که نشان‌دهنده ضعف در مدیریت اقتصادی و بهره‌برداری از منابع است.

در مقایسه با سال ۱۴۰۳، نه‌تنها پیشرفتی حاصل نشده، بلکه تعلل در ثبت حقوقی و افت سودآوری، زنگ خطر جدی برای آینده این شرکت راهبردی به شمار می‌رود. برای بازگشت به مسیر شفافیت و بهره‌وری، شرکت نفت و گاز پارس نیازمند اصلاح فوری در ساختار حقوقی، تثبیت مدیریت و بازنگری در سیاست‌های اقتصادی است. در غیر این صورت، ادامه روند فعلی می‌تواند جایگاه این شرکت را در صنعت انرژی کشور با چالش‌های جدی مواجه کند.

modir

Recent Posts

چشم انداز منفی شرکت های معدنی

در حالی که تولید فولاد چین در سال ۲۰۲۵ با کاهش ۵۰ میلیون تنی مواجه…

2 ساعت ago

شستا زیان‌ده نیست و بازوی توسعه است

مدیرعامل هلدینگ شستا، در واکنش به نگرانی‌ها درباره زیان‌ده بودن این مجموعه و تأثیر آن…

4 ساعت ago

خشکسالی ششم در راه است

با گذشت پنج سال پیاپی از بارش‌های کمتر از نرمال، ایران در آستانه ورود به…

5 ساعت ago

برنامه ای برای بیکاری استان‌های مرزی

طبق آخرین داده‌های مرکز آمار ایران تصویری نگران‌کننده از وضعیت اشتغال در استان‌های مرزی کشور…

5 ساعت ago

آغاز حذف قیمتگذاری دستوری

آزادسازی قیمت‌ها، به‌ویژه در حوزه انرژی، بیشترین فشار تورمی را بر دهک‌های پایین درآمدی وارد…

5 ساعت ago

قلب ایرانی در خطر

با سهم ۴۶ درصدی بیماری‌های قلبی‌عروقی در مرگ‌ومیر ایرانیان و کاهش سن ابتلا به سکته…

5 ساعت ago