به گزارش سرمایه فردا، شرکت نفت و گاز پارس، بهعنوان یکی از مهمترین زیرمجموعههای شرکت ملی نفت ایران، مسئول راهبری بخش ایرانی بزرگترین میدان گازی جهان در خلیج فارس است. با این جایگاه راهبردی، انتظار میرود که این شرکت از نظر مدیریتی و مالی در سطحی شفاف، قدرتمند و پاسخگو عمل کند. اما بررسی وضعیت آن در سال ۱۴۰۴ نشان میدهد که نهتنها ثبت رسمی مدیرعامل جدید انجام نشده، بلکه عملکرد مالی آن نیز با افت شدید سودآوری همراه بوده است. مقایسه با سال ۱۴۰۳، تصویری از تعلل حقوقی و ناکارآمدی اقتصادی را آشکار میسازد.
تورج دهقانی در شهریورماه ۱۴۰۳ به عنوان مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس منصوب شد؛ شرکتی که مسئولیت راهبری حدود ۴۰ سکوی دریایی، صدها چاه تولیدی و هزاران کیلومتر خط لوله در گسترهای ۳۷۰۰ کیلومتری را برعهده دارد. با این حجم از عملیات، انتظار میرفت که ثبت رسمی مدیریت جدید در اسرع وقت انجام شود. اما تا مهرماه ۱۴۰۴، نام دهقانی هنوز در روزنامه رسمی کشور درج نشده است—اقدامی که برخلاف ماده ۱۲۸ اصلاحیه قانون تجارت است و میتواند تبعات حقوقی و اجرایی برای شرکت به همراه داشته باشد.
طبق این ماده، مشخصات و حدود اختیارات مدیرعامل باید از طریق صورتجلسه هیئتمدیره به مرجع ثبت شرکتها اعلام و در روزنامه رسمی آگهی شود. عدم انجام این فرآیند، نهتنها اعتبار حقوقی تصمیمات مدیریتی را زیر سؤال میبرد، بلکه در تعاملات رسمی و بینسازمانی نیز اختلال ایجاد میکند.
از منظر مالی، شرکت نفت و گاز پارس در سال ۱۴۰۴ تنها ۷ میلیارد تومان سود خالص ثبت کرده است—رقمی که نسبت به ظرفیت تولید و جایگاه راهبردی شرکت، بهشدت ناچیز است. در مقایسه با سال ۱۴۰۳، که سودآوری شرکت در سطحی اندکی بالاتر قرار داشت، امسال نهتنها رشد حاصل نشده، بلکه سود ثبتشده معادل درآمد یک فروشگاه مواد غذایی یا رستوران متوسط شهری است. این وضعیت، نشاندهنده ضعف در بهرهبرداری اقتصادی از منابع عظیم گازی و ناکارآمدی در مدیریت هزینهها و درآمدهاست.
شرکت نفت و گاز پارس در سال ۱۴۰۴ با دو چالش جدی مواجه است: نخست، عدم ثبت رسمی مدیرعامل پس از یک سال از انتصاب، که برخلاف قانون تجارت بوده و اعتبار حقوقی شرکت را تهدید میکند؛ دوم، سودآوری ناچیز در مقایسه با ظرفیتهای عملیاتی، که نشاندهنده ضعف در مدیریت اقتصادی و بهرهبرداری از منابع است.
در مقایسه با سال ۱۴۰۳، نهتنها پیشرفتی حاصل نشده، بلکه تعلل در ثبت حقوقی و افت سودآوری، زنگ خطر جدی برای آینده این شرکت راهبردی به شمار میرود. برای بازگشت به مسیر شفافیت و بهرهوری، شرکت نفت و گاز پارس نیازمند اصلاح فوری در ساختار حقوقی، تثبیت مدیریت و بازنگری در سیاستهای اقتصادی است. در غیر این صورت، ادامه روند فعلی میتواند جایگاه این شرکت را در صنعت انرژی کشور با چالشهای جدی مواجه کند.
با تثبیت نرخ دلار در محدودههای بیسابقه و سکوت سیاستگذار در برابر جهشهای پیاپی، اقتصاد…
مناطق آزاد ایران از دهه ۱۳۷۰ با هدف جذب سرمایه، توسعه صادرات و پیوند اقتصاد…
رییس فدراسیون صادرات انرژی نگاهی تحلیلی و بیپرده، نهتنها ریشههای ناترازی را واکاوی میکند، بلکه…
شانس تحقق آتشبس میان روسیه و اوکراین همچنان پایین ارزیابی میشود، اما نشانههای سیاسی و…
این روزها قتل در دعوای دوستانه داستان تکراری است که جوانان امروز را گرفتار کرده…
شادی و تفریح در ایران بهشدت طبقاتی شده است؛ برای برخی جوانان، نشاط اجتماعی با…