شرکت مادر تخصصی توسعه معادن و صنایع معدنی خاورمیانه (میدکو)، با کاهش شدید درآمد و سود عملیاتی در سال گذشته، در شرایطی بحرانی قرار دارد. با وجود افت ۷۳ درصدی درآمد، این هلدینگ خصوصی اقدام به پرداخت پاداش میلیاردی به اعضای هیئت‌مدیره کرده و ساختار مدیریتی آن نیز با انتقادات جدی مواجه شده است.

به گزارش سرمایه فردا، شرکت میدکو، به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین هلدینگ‌های خصوصی فعال در حوزه معدن و صنایع معدنی، با هدف سرمایه‌گذاری در زنجیره تولید فلزات پایه و فولاد فعالیت می‌کند. این مجموعه مالکیت و مدیریت شرکت‌هایی چون فولاد زرند ایرانیان، فولاد سیرجان ایرانیان، بابک مس ایرانیان و چندین واحد صنعتی دیگر را در اختیار دارد و نقش مهمی در توسعه زیرساخت‌های معدنی کشور ایفا کرده است.

با این حال، صورت‌های مالی سال گذشته نشان‌دهنده افت چشمگیر عملکرد عملیاتی این هلدینگ است. بر اساس اسناد داخلی، درآمدهای عملیاتی میدکو نسبت به دوره مشابه سال قبل با کاهش ۷۳ درصدی مواجه شده و سود عملیاتی آن نیز افت ۸۱ درصدی را تجربه کرده است. این کاهش شدید، ناشی از افت قیمت جهانی فلزات، افزایش هزینه‌های انرژی، و کاهش بهره‌وری در برخی واحدهای تولیدی وابسته بوده است.

در شرایطی که عملکرد مالی شرکت با افت جدی روبه‌رو بوده، هیئت‌مدیره میدکو در اقدامی بحث‌برانگیز، مبلغ ۸ میلیارد و ۸۸۴ میلیون تومان به‌عنوان پاداش و حق حضور در جلسات به اعضای خود پرداخت کرده است. این تصمیم در حالی اتخاذ شده که شرکت متعلق به بخش خصوصی است و انتظار می‌رود هزینه‌های آن با درآمدهای واقعی منطبق باشد. پرداخت چنین مبالغی در دوره زیان‌دهی، پرسش‌هایی جدی درباره اولویت‌های مدیریتی و شفافیت مالی شرکت ایجاد کرده است.

از آبان‌ماه سال گذشته، مدیریت میدکو به علیرضا ابراهیمی واگذار شده است. همچنین علی ارباب، با مدرک کارشناسی علوم سیاسی، از سال ۱۳۹۰ تاکنون در سمت مشاور مدیرعامل این هلدینگ مشغول به فعالیت است. ترکیب مدیریتی فعلی، با وجود سابقه اجرایی، هنوز نتوانسته مسیر بازگشت به سودآوری را برای شرکت هموار کند.

تحلیل ساختار مالی میدکو و سناریوهای اصلاحی

میدکو با ساختار گسترده و مالکیت چندین شرکت معدنی، در معرض ریسک‌های عملیاتی و مالی قرار دارد. کاهش شدید درآمد و سود، در کنار افزایش بدهی‌ها و افت سود انباشته، نشان‌دهنده ناترازی در مدل کسب‌وکار این هلدینگ است.

مقایسه میدکو با سایر هلدینگ‌های معدنی

در مقایسه با شرکت‌هایی مانند گل‌گهر یا چادرملو، میدکو از نظر بهره‌وری عملیاتی و بازده سرمایه‌گذاری در جایگاه پایین‌تری قرار گرفته است. رقبا با تمرکز بر صادرات، بهینه‌سازی خطوط تولید و کنترل هزینه‌ها، توانسته‌اند سودآوری خود را حفظ کنند، در حالی که میدکو با ساختار مدیریتی سنگین و هزینه‌های غیرضروری مواجه است.

📈 سناریوهای اصلاحی پیشنهادی برای بازگشت به مسیر رشد و حفظ جایگاه در صنعت، میدکو باید:

• بازنگری در ساختار هزینه‌ای و توقف پرداخت‌های غیرضروری در دوره‌های زیان‌دهی
• تجدید ارزیابی دارایی‌ها و فروش واحدهای کم‌بازده برای تأمین نقدینگی
• اصلاح ساختار مدیریتی با جذب مدیران متخصص در حوزه معدن و مالی
• تدوین برنامه عملیاتی برای افزایش بهره‌وری و کاهش هزینه‌های انرژی
• انتشار گزارش‌های شفاف مالی و پاسخ‌گویی به سهام‌داران درباره عملکرد هیئت‌مدیره

در نهایت، میدکو به‌عنوان یکی از بازیگران کلیدی صنعت معدن کشور، نیازمند اصلاحات فوری و هدفمند است. ادامه روند فعلی، نه‌تنها سودآوری شرکت را تهدید می‌کند، بلکه اعتماد عمومی به ساختارهای مدیریتی بخش خصوصی را نیز تحت تأثیر قرار خواهد داد.