مدیریت چندشغله در گروه مالی بانک مسکن

مدیریت چندشغله در گروه مالی بانک مسکن

جواد جوان مجیدی، عضو هیئت‌مدیره گروه مالی بانک مسکن، همزمان در شش شرکت دیگر نیز مسئولیت‌های کلیدی دارد. این تعدد نقش‌ها در شرایطی رخ داده که عملکرد گروه مالی بانک مسکن در سال ۱۴۰۴ نسبت به سال ۱۴۰۳ با افت در بهره‌وری و کندی در اجرای پروژه‌های توسعه‌ای همراه بوده است. بررسی ساختار مدیریتی این گروه نشان می‌دهد که تمرکز اجرایی در سطح تصمیم‌گیری با چالش‌های جدی مواجه شده است.

به گزارش سرمایه فردا، در ساختار نهادهای مالی وابسته به بانک‌ها، تمرکز مدیریتی و انسجام راهبردی از ارکان حیاتی برای تحقق اهداف سرمایه‌گذاری و توسعه‌ای محسوب می‌شود. گروه مالی بانک مسکن، به‌عنوان یکی از بازوهای اصلی در حوزه تأمین مالی پروژه‌های ساختمانی و عمرانی، نیازمند مدیریتی متمرکز و پاسخگوست. با این حال، در سال ۱۴۰۴، حضور همزمان یکی از اعضای کلیدی هیئت‌مدیره در شش شرکت دیگر، نشانه‌ای از پراکندگی مسئولیت‌ها و کاهش اثربخشی در تصمیم‌سازی است. مقایسه عملکرد این گروه با سال ۱۴۰۳، تصویری از کندی در پیشرفت پروژه‌ها و افت بهره‌وری ارائه می‌دهد.

گزارش عملکرد و تحلیل مدیریتی گروه مالی بانک مسکن در سال ۱۴۰۴

جواد جوان مجیدی، عضو هیئت‌مدیره گروه مالی بانک مسکن، در سال ۱۴۰۴ همزمان در شش شرکت دیگر نیز مسئولیت‌های اجرایی و نظارتی دارد:

  • عضو هیئت‌مدیره سرمایه‌گذاری ساختمانی سپه
  • مدیرعامل شرکت سرمایه‌گذاری مسکن پردیس
  • عضو هیئت‌مدیره سعه و عمران منطقه ویژه اقتصادی سلفچگان قم
  • عضو هیئت‌مدیره ارمغان علم و خرد ساوالان اردبیل
  • نایب‌رئیس هیئت‌مدیره آتی‌سازان آرمان شهر ساوالان
  • رئیس هیئت‌مدیره شرکت پدیده اثر پایدار

این حجم از مسئولیت‌های همزمان، به‌ویژه در حوزه‌هایی با ماهیت عملیاتی و توسعه‌ای، موجب کاهش تمرکز مدیریتی و اختلال در هماهنگی راهبردی می‌شود. در سال ۱۴۰۳، گروه مالی بانک مسکن با مدیریت متمرکزتر، توانسته بود بخشی از پروژه‌های تأمین مالی و سرمایه‌گذاری ساختمانی را با سرعت بیشتری پیش ببرد. اما در سال ۱۴۰۴، با پراکندگی مسئولیت‌ها و کندی در تصمیم‌گیری، روند اجرای پروژه‌ها با تأخیر مواجه شده و شاخص‌های بهره‌وری نیز کاهش یافته‌اند.

از منظر ساختار سازمانی، حضور همزمان در شرکت‌هایی با مأموریت‌های متفاوت—از سرمایه‌گذاری ساختمانی تا توسعه منطقه‌ای و فعالیت‌های علمی—نشان‌دهنده نبود تفکیک وظایف و تمرکز در سطح مدیریت ارشد است. این وضعیت، در بلندمدت می‌تواند به فرسایش منابع انسانی، کاهش کیفیت نظارت و افت اعتماد سهامداران منجر شود.

نتیجه‌گیری تحلیلی:

مقایسه عملکرد گروه مالی بانک مسکن در سال‌های ۱۴۰۳ و ۱۴۰۴ نشان می‌دهد که تمرکز مدیریتی و انسجام راهبردی در سال جاری با چالش‌های جدی مواجه شده است. در حالی که سال گذشته با مدیریت متمرکزتر، پروژه‌های توسعه‌ای با سرعت بیشتری پیش می‌رفتند، امسال با پراکندگی مسئولیت‌ها و حضور همزمان مدیر ارشد در شش شرکت دیگر، روند اجرای پروژه‌ها کند شده و بهره‌وری کاهش یافته است.

برای بازگشت به مسیر اثربخشی، گروه مالی بانک مسکن نیازمند بازنگری در ساختار مدیریتی، تفکیک مسئولیت‌ها و تمرکز بر مأموریت‌های اصلی خود است. در غیر این صورت، ادامه وضعیت فعلی می‌تواند جایگاه این نهاد مالی را در حوزه تأمین سرمایه و توسعه زیرساخت‌های مسکن با چالش‌های جدی مواجه کند.

دیدگاهتان را بنویسید