نقش دولت در سبک زندگی مردم به شکل های مختلف افزایش یافته‌است. این موضوع ناشی از ضعف دولت در سرمایه‌گذاری و عدم کارآمدی است.

دکتر حسن خسروی: مدرس دانشگاه و متخصص امور برنامه و بودجه کشور با اشاره به نقش دولت در سبک زندگی جامعه گفت: مصرف برق کشور در مرداد ماه ۱۴۰۳ به حدود ۸۰ هزار مگاوات ساعت رسید. دولت در حالی از مصرف بسیار زیاد برق گلایه و شکایت دارد. متأسفانه هنوز در سبک زندگی و آمار و ارقام قدیم سیر کرده و باور ندارند که تکنولوژی پیشرفت چشمگیری داشته و لزوما باید خودمان را با آن تطبیق دهیم. چرا که اسباب و اثاثیه و ملزومات زندگی و محیطهای کاری به طرز شگفت انگیزی تغییر و تحول پیدا کرده اند. مثلا امروزه کولرهای گازی بسیار فراگیر شده اند؛ خانه ها انواع ماکروفر و اجاق برقی و سرخ کن و… دارند، دربهای پارکینگ‌ها برقی شده اند.
جوان‌ها نسبت به گذشته بیشتر از وسایل برقی مربوط به آرایشی و بهداشتی استفاده می‌کنند و طبیعی است که مصرف برق بالا باشد. اما با تلاش برای کنترل برق، دولت در سبک زندگی جامعه دخالت می کند.
سوال اساسی اینجاست که چرا هزینه سوء مدیریت و عدم آینده نگری و عدم سرمایه گذاری لازم و کافی در صنعت برق را مردم باید بدهند؟ آیا دولت در سبک زندگی جامعه باید دخالت کند؟
به قول معروف؛ همسایه ها کمک کنید تا من شوهرداری کنم؟ مردم با این اوضاع و احوال ناخوشایند اقتصادی زحمت می‌کشند و پولی تهیه می‌کنند و وسیله ای می‌خرند که لذت آنرا ببرند. چرا باید دائم به مردم امر و نهی کنیم که آب مصرف نکنید، برق مصرف نکنید، گاز مصرف نکنید، نان مصرف نکنید، بنزین مصرف نکنید، پس چکار کنیم؟

جبران کمبود سرمایه گذاری با دخالت دولت در سبک زندگی جامعه

این یک واقعیت بسیار ساده است که هر سال مصرف آب و برق و گاز و… بیشتر می‌شود. کشور اگر برنامه درست و حسابی و مدیریت کارآمدی داشته باشد باید به تناسب افزایش جمعیت و تغییرات تکنولوژی و مسائل ریز و درشت بین المللی به فکر تأمین آب و برق و گاز و… مردم باشد.
صد البته در راستای حقوق شهروندی و انجام مسئولیت اجتماعی همه ما شهروندان کشور باید از هرگونه اسراف و تبذیر و اتلاف منابع جلوگیری کرده و مراقبت نماییم. در همه زمینه ها باید مصرف بهینه و عقلایی داشته باشیم.
از سوی دیگر اینکه هر دولتی بر سر کار می‌آید عنوان می‌ کند که ویرانه ای را تحویل گرفته حرف دقیق و محکمه پسندی نیست. چرا که ما همه سوار بر یک کشتی هستیم و هرگونه فرافکنی و تقصیرها را بر گردن شخص ثالث انداختن قطعا برای مردم آب و نان و رفاه نمی‌شود.
دولت اگر آب و برق و گاز ندارد چرا می‌خواهد چند میلیون مسکن بسازد؟ دولت اگر آب و برق و گاز ندارد چرا مردم را تشویق به فرزند آوری می‌کند؟

سبک زندگی تحت تاثیر چیست

امروز گرمای شدید هوا را برای خود یک تهدید می‌دانیم در حالیکه اگر دولت به صورت علمی و کارشناسی پانل‌های خورشیدی رایگان به مردم ساکن در مناطق گرمسیری کشور بدهد . در مجموع بسیار به نفعش خواهد بود و این همه دچار چکنم چکنم نمی‌شود. ما بجای آنکه طبق اصول و مبانی مدیریت استراتژیک گرمای شدید هوا را یک فرصت قلمداد کنیم، آنرا به چشم یک تهدید خانمانسوز نگریسته و در مقابلش زانوی غم بغل کرده ایم.
با این همه استعداد در جوانان ما در شرکت‌های دانش بنیان خلاق و نوآور واقعا لازم و ضروری است که از انرژی‌های نو بهره مند شده و بیشتر در جهت رفاه و آسایش و منفعت عامه قدم برداریم. با قطع برق و جریمه و تنبیه و تهدید؛ کاری از پیش نمی‌رود. باید فرصت سازی کرد. و این هنری است که هر کس ندارد.