سه شنبه ۶ آذر ۱۴۰۳
در فصل سرد سال مشکل مطلقاً ظرفیت نیروگاهی وجود ندارد. اگر سوخت کافی تامین شود، با رشد مصرف برق قطعی رخ نخواهد داد.
به گزارش سرمایه فردا، تقریباً سالانه ۱۰ درصد رشد مصرف برق داریم امسال در اوج لحظه‌ای بار نزدیک به ۹ درصد رشد داشت و تقاضا در تابستان یک مقدار اضافه شد و به ۶۴۰۰ مگاوات رسید. ولی به لحاظ انرژی دوره ۱۴۰۳ نسبت به دوره سال قبل ما تقریباً نزدیک به ۵ درصد رشد داریم.
رشد مصرف برق در کشور دو مولفه اصلی دارد یکی بحث خانگی و تجاری هست. یکی بحث صنعت و صنایع انرژی بر و عمده در بخش خانگی و تجاری ما تقریباً سالانه یک میلیون مشترک به مشترکانمان اضافه می‌شود و حدود هزار مگاوات به مصرف برق اضافه می‌شود.
در بخش صنعتی هم متناسب با شرایط اقتصادی کشور هستش که به چه شکل رقم بخورد و سرمایه گذاری صورت بگیرد. این هم تقریباً حدود ۱۵۰۰ مگاوات است یعنی ۲۵۰۰ مگاوات به مصرف برق کشور اضافه می‌شود. این عدد هم براش سازوکار تعیین شده که نیروگاه بزنیم و همین مقدار را پاسخگو باشد.
اتفاقی که در سال ۱۴۰۳ افتاده و رشدی که بر میزان تقاضا داشتیم این عدد شده ۶۴۰۰ مگاوات یعنی اگر که ما به اصطلاح بخواهیم این رقم را ادامه دهیم این معادل مصرفی است که در برنامه هفتم تدارک دیده شده و در سال آخر به آن عدد می رسیم یعنی رشد نامتعارف و زیادی اتفاق می‌افتد.
تعریفی که همکاران در شرکت توانیر انجام دادند و بررسی که انجام شد دو تا مولفه دیگر هم به آن اضافه شد؛ یکی بحث توربین‌های گازی هست یکی مناطق شمالی کشور که قبلاً کولر گازی استفاده می‌کردند. حتی جاهایی مثل تهران هم که کولر آبی دارند هم تقلید می‌کنند و از کولر گازی استفاده می‌کنند. این عدد برای ۳ سال و با اطلاعات خیلی دقیق ب چیزی حدود ۱۲۰۰ مگاوات بود که نشانه رشد مصرف برق است.
یک بخشی هم برمی گرده به مشترکانی که از ماینر استفاده می‌کنند آن هم حول و حوش ۷۰۰ تا ۸۰۰ مگاوات اضافه شده است. این در صنعت در سال ۱۴۰۳ اضافه شد.
سرمایه گذاری لازم که برای این ۶۴۰۰ مگاوات باید ۱۰ هزار مگاوات نیروگاه بزنیم که این ۶۴۰۰ مگاوات برق در بیاید. به دلیل اینکه کشور ما در اکثر نقاطش از سطح دریا ارتفاع دارد. این باعث افت توان نیروگاهها می‌شود و این یک امر طبیعی هست باید ۱۰ هزار مگاوات نیروگاه بسازیم. این تقریباً یعنی ۱۰ میلیارد دلار سرمایه گذاری در سال در تابستان‌ها چالش اساسی میزان سرمایه گذاری و عدم تولید کافی برای پاسخگویی به این میزان ارتفاع دارد است. دوره تابستان هم بخاطر تغییراقلیم و گرمایی که اتفاق افتاده این هم در واقع یک منشایی بود برای افزایش مصرف. امسال هم سال گرمی بود و اینها همه باعث افزایش مصرف شد.
ایران حول و حوش ۱۷- ۱۸ هزار مگاوات کسری دارد وباید در سال بعد هم ۴-۵ هزار مگاوات اضافه شود تا ۲۳ هزار مگاوات بشود. یکی از راهکارهایی که سریع‌تر بتوان به رشد مصرف برق پاسخ داد ایجاد تجدید پذیرها است.
مساله کمبود برق در تابستان ناشی از این است که تولید به اندازه کافی برای پاسخگویی به این میزان رشد مصرف برق وجود ندارد. از این رذو راهکارهای مختلف را دنبال می‌کنیم برای اینکه پایداری شبکه مان را از دست ندهیم.
نکته دوم دوره زمستان است و این دوره ۱۰۰ روزه هر ساله وجود دارد و به لحاظ تغییرات اقلیمی که در کشور اتفاق افتاده سرمای هوا معمولاً از ۱۵ آذر شروع می‌شود. برنامه‌های محدودیت مصرف برق را برنامه ریزی کرده و عدم کفایت سوخت را بتوانیم جبران کنیم.
توضیحی در مورد مساله سوخت وجود دارد این است که نیروگاههای ما عمدتاً نیروگاههای حرارتی هستند و بیش از ۹۰ درصد برقمان را از طریق نیروگاه حرارتی تامین می‌کنیم. سه تا نیروگاه بخار، سیکل ترکیبی و گازی نیروگاههای هستند که حدود ۹۳ درصد تولید برق را به عهده دارند. سوخت عمده این نیروگاهها گاز هست و بعد از آن ۸۵ درصد از این نیروگاهها سوخت دومشان گازوییل هست. سوخت سوم نیروگاه ها هم مازوت بودهاست. مازوت در یک سری نیروگاههای ترکیبی قابلیت استفاده را دارند.
ما در واقع باید این سوخت نیروگاه تحویل بشود تا این ۱۰۰ روز را بتوانیم پشت سر بگذاریم در غیر اینصورت باید برنامه‌های مدیریت مصرف را آغاز کنیم.
امسال اتفاقاتی درباره برق افتاد و بخشی از آن به سال ۱۴۰۲ بر می‌گردد. در سال ۱۴۰۲ گاز بیشتری دریافت کردیم. از عمده دلایلی که شرکت ملی گاز می‌گوید تعهداتی هست که به کشور ترکیه داشته برای اینکه گاز را دریافت کنند را استفاده نکرده است. درواقع گازشان را به نیروگاهها تحویل دادند و تقریباً ۵ میلیارد متر مکعب گازی را که دریافت می‌کند را استفاده نکرده است. از این رو ۵ میلیارد مترمکعب گاز بیشتری را در سال ۱۴۰۲ نسبت به سال ۱۴۰۳ دریافت کردیم.
ما دو سال قبل از این هم سالهای ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ نسبت به امسال گاز بیشتری داشتیم. وقتی که از گاز نمی‌توانیم استفاده کنیم باید بریم سراغ سوخت دوم رفت. سوخت دوم عمدتاً گازوییل هست. علی رغم اینکه سوخت رسانی به مخازن نیروگاه هم صورت گرفته بود ما در واقع لاجرم باید از سوخت گازوییل استفاده می‌کردیم و یا اینکه اگر استفاده نمی‌شد و باید خاموش اجرا می شد.
بدون مازوت خاموشیها همچنان ادامه دار می‌شد و بعد از تابستان در مهر هم این تداوم پیدا می‌کرد. این سیاستی بود که برق صنعت اجرا کرد برای اینکه مردم در تابستان دچار مشکل بودند و دولت هم اصرار داشت که بخش مولد کشور کار کند.
سال گذشته اتفاق دیگری هم که افتاد در دی ماه بود که شرایطی بدی بر کشور حاکم شد. وزارت نیرو تلاش زیادی کردند و در مدیریت شبکه تلاش شد که کسی متوجه نشد. این تامین سوختی و بخشی از گاز کشور که نمی‌توانستند تامین بکنند این سوخت مایع بتواند جبران کند. این اتفاق هم افتاد ولی از گازوییل بیشتر استفاده شد. نتیجه آن در ۰۱/۰۱/۱۴۰۳ نمایان شد و شروع کار نیروگاه ها یک میلیارد لیتر گازوییل کمتر بود. در این دوره‌ای که گرم بود گازوییل از شرکت پخش تامین شد و در مخازن نیروگاه ذخیره شد. ذخیره به قدری بالا رفت که در دوره زمستان که گاز محدود می‌شود ما از این گازوییل استفاده کنیم.
حالا اتفاقی افتاده این است که ما ۱/۱/۱۴۰۳ یک میلیارد لیتر گازوییل کمتری داشتیم و در این دوره هم گاز کمتری هم توانستند به ما تحویل دهند. چون باید تعهدات را پاسخگو بودند و علاوه بر آن پالایشگاه‌ها که تا الان تحویل نشده بودند باعث شد که کلاً نیروگاهها گاز کمتری را تحویل بگیرند. این دو موضوع باعث شد لاجرم از سوخت مایع استفاده کنند و تمرکز هم بر این بود که در تابستان از مازوت کمتری استفاده شود.
علی رغم تمام تلاشی که شد برنامه محقق نشد و این شد که مخازنمان الان ۲ میلیارد لیتر گازوییل کمتری نسبت به سال گذشته دارد. یعنی حدود ۷۰ درصد سال قبل مخازن گازوییلمان پر‌تر بود. الان این عدد رسیده به حدود ۳۰ درصد و این چیزی هست حدود یک میلیارد و هشتصد گازوییل کمتری در اختیار داشتیم.
خاموشی قابل پیش بینی بود و اینجا می شود دو تا کار انجام داد؛ یکی همه سوختهایی به جای اینکه مشترک حسی بکند اینها را به سرعت مصرف کرد و برق هیچ مشترکی قطع نشود. تا آن لحظه‌ای که دیگر سوخت به حالتی می‌رسد که نیروگاهها از کار می‌افتند. این تصمیم، تصمیم پیشگیرانه ای نیست و تصمیم پیشگیرانه این هست که با یک نرخ کم خاموشیها را آغاز کنیم.
رییس جمهور تاکید داشته که بخش تولید و صنعت را قطع نکنیم و برنامه ریزی خاموشی منظم را در بخش خانگی اعمال کنیم و این برنامه تقریباً انجام شد و نقد و انتقاداتی شد که سالهای سال به این شیوه نرفته بودیم و تقریباً ۲ – ۳ روزه این شرایط فراهم شد و به تدریج به لحاظ اجرا تابستان به لحاظ برق شرایط بهتری را پیدا کرد.
الان نیروگاهها ۳۰ یا ۴۰ درصد سوخت دارند اگر با همین دست فرمان پیش برویم ۱۰ روز دیگر خالی است و خالی شدن مخزن نیروگاه معنا و مفهومش این است که این نیروگاه را از دست خواهیم داد. برای اینکه این اتفاق نیفتد و سرعت برداشت ما از مخازن کم شود این برنامه خاموشی بخش خانگی شروع شد.
روز چهارشنبه و از روز چهارشنبه اتفاقی که افتاد و تصمیماتی که گرفته شد در سطح بالا و شورای امنیت و رییس جمهور بالاخره گاز تحویلی به نیروگاهها افزایش قابل ملاحظه‌ای کرد. روزانه این عدد رسید به ۱۸۰ میلیون متر مکعب و وقتی که گاز تحویل داده شد برنامه ریزی به این شکل شد که خاموشیها را سبک شود.
و تا زمانیکه این روال سوخت رسانی به همین شکل ادامه پیدا کند و نیروگاهها بتوانند از شرکت گاز حدود ۱۸۰ را تحویل بگیرند و الباقی را از سوخت مایع استفاده شود. به محض اینکه هوا سرد می‌شود شرکت گاز موضوع اساسی رشد مصرف برق در بخش خانگی روبرو می‌شود. بخش خانگی و تجاری و صنایع کوچک همه زیر یک لوله گاز هستند و از آنها استفاده می‌کنند.
صنایع مصرف گازشان به حدی می‌شود که تقریباً حدود ۸۴۰ میلیون لیتر مکعب گازی که تولید می‌شود و در اختیار شرکت گاز قرار می‌گیرد. این پیک‌ها به ۷۰۰، می رسد ولی الان در حال حاضر حول و حوش ۴۵۰ هست. این میزان گاز ۴۵۰ میلیون لیتر مکعب گاز بین ۳ تا ۴ موضوع تقسیم می‌شود به نیروگاه، صنایع عمده، پتروشیمی‌ها و تعهدات صادراتی اش را هم بتواند پاسخ دهد.
وقتی گاز مایع از مصرف ۴۰۰ میلیون لیتر مکعب گاز شروع کرد و افزایش پیدا کرده و به ۷۰۰ میلیون لیتر مکعب گاز رسیده است. معنا و مفهومش این است که افزایش ۱۵۰ میلیون لیتر مکعب گاز داریم و باید تقسیم شود. یعنی نیروگاه می‌گوید نباید زیر ۱۷۰ میلیون لیتر مکعب گاز تحویل بگیریم. معنایش این است که باید از سوخت مایع بیشتری استفاده کند و لجستیک و تولید سوخت مایع کشور به آن اندازه نیست و باید پاسخگوی نیروگاهها باشد. در این شرایط ما باید بریم سراغ اینکه برنامه‌های محدودیت انرژی را داشته باش.
به هر حال افکارعمومی و اذیتی که بخش خانگی و بخشهای مرتبط با آن درگیر می‌شوند این تصمیم را سخت می‌کند. به همین دلیل مجبوریم بخشی از صنعت را متوقف کنیم و برنامه ریزی روی بخشهای مختلف انجام شود. محورهای مدیریت مصرف آن چیزی هست که اطلاع رسانی شده و و الان در این دوره سهم خانگی تقریباً ۲۵ درصد هست. در تابستان مصرف سوخت ۵۰ درصد بود و چون مصارف وسایل برقی گرمایشی استفاده می‌شود هنوز این پیک زمستان نرسیده ست.
وقتی بالای ۲۰ هزار مگاوات ساعت جلوی رشد مصرف برق گرفته شود ۵ میلیون صرفه جویی سوخت ایجاد می شود. در بحث‌های پدافند غیرعامل کمبود برق جاهایی مثل نانوایی‌ها تبعاتی دارد و باید برق داشته باشند. یا اینکه چراغ‌های راهنمایی رانندگی و آنها هم باید مجهز باشند به سیستم‌های ذخیره ساز که برق آنها نیز تامین شود.
علیهذا اینها موضوعاتی که وقتی سراغ رشد مصرف برق خانگی می‌رویم تبعات آن نمایان می شود و ایجاد نارضایتی می‌شود. در منزل بحث آسانسورها، پمپاژ آب و … اینها مشکلاتی به وجود می آید. ولی هر حال کارخانه برق داشته باشد و منزل برق نداشته باشد یک موضوع متفاوت است.
تقریباً ۴۵ درصد تا ۵۰ درصد صنعت کشور مصرف برق دارد. یعنی اگر صنایع را به دو قسمت تقسیم کنیم؛ صنایع انرژی‌بر کشور و صنایع خرد و متوسط. این صنایع انرژی بر در گام اول خیلی قابل تنظیم هست و ۱۵ درصد و ۲۰ درصد مصرفشان را کاهش دهند بسیاری از مسائل حل می شود.
رابطه و تعامل هماهنگی میان سه وزارتخانه نیرو، نفت و صمت در حال حاضر وجود دارد.در سایه همکاری رسانه‌ها و تلاش برای افزایش آگاهی کردم می‌توانیم شاهد مشارکت مردم با برنامه‌های دولت باشیم.
این حق مردم است که هر زمان که نیاز داشته باشند در جریان امور قرار بگیرند و تجربه نیز ثابت کرده است که مردم همواره به صنعت برق کمک کرده اند. واقعیت این است که بخش نیروگاهی بر پایه سوخت مصرفی طراحی شده است و هر مقدار که به نیروگاهها سوخت تحویل داده شود، می‌توان برق تولید کرد. اگر محدودیتی در سوخت تحویلی داشته باشیم، یقیناً در حوزه تولید نیز با مشکل مواجه خواهیم شد.
خوشبختانه هماهنگی خیلی خوبی بین وزارتخانه برای تامین سوخت کافی نیروگاهی شکل گرفته است. از این به بعد نیز در سایه اطلاع رسانی و همراهی مردم از شرایطی که پیش آمده است با موفقیت عبور خواهیم کرد.
بیشتر نیروگاههای حرارتی کشور عملاً برپایه گاز طراحی شده اند. نیروگاه هر مقدار که گاز تحویل بگیرند برق تولید خواهند کرد. در کل ۱۶ نیروگاه کشور قابلیت سوخت مازوت دارند که از این بین ۲ نیروگاه بعثت و اسلام آباد اصفهان بخش مازوت سوزشان بیش از ۱۵ سال است که پلمپ شده است.
امسال در حوزه سوخت مازوت موانعی وجود دارد و در حوزه انرژی گاز نیز محدودیت بیشتری داشتیه است. همین موضوع سبب شد به ناچار سوخت جایگزین (گازوئیل) بیشتری استفاده شود. امیدواریم در سایه هماهنگی بین دستگاه‌ها در ادامه سوخت کافی (روزانه ۱۸۰ میلیون مترمکعب گاز) و (روزانه ۵۰ میلیون لیتر گازوئیل) محدودیتی در حوزه تولید برق نداشته باشیم.
در فصل سرد سال مشکل مطلقاً ظرفیت نیروگاهی نداریم. اگر سوخت کافی تامین شود، باوجود اینکه بسیاری از واحدهای نیروگاهی در دوره تعمیرات اساسی هستند، مشکلی در حوزه تولید برق وجود ندارد.
در فصل سرد برنامه ریزی شده است تا ۱۰۹ هزار مگاوات تعمیرات نیروگاهی صورت بگیرد و بدون مشکل تمام شود. این نیروگاهها برای فصل گرم در اختیار شبکه قرار بگیرند. برای فصل گرم سال آینده ۲ اتفاق خیلی خوب در حوزه نیروگاهی در حال رقم خوردن است که یکی ارتقای واحدهای گازی به ظرفیت حدودی ۱۱۰۰ مگاوات است. دیگری نیز رفع محدودیت از نیروگاههای واحد بخار به ظرفیت هزار مگاوات دیگر است که به موازات دیگر پروژه‌ها در جریان است و امیدواریم در موعد مقرر به نتیجه برسد.
در حوزه نیروگاهی یکی از مهم‌ترین دغدغه‌ها تحویل گاز کافی در فصل سرد است. چرا که تا تاریخ ۴ آذرماه سال گذشته ذخایر گازوئیل نیروگاهها ۲ میلیارد و ۹۰۰ میلیون لیتر بود. اما امسال تا همین تاریخ این رقم به ۱ میلیارد و ۲۰۰ میلیون متر مکعب رسیده است. این یعنی ما نباید اجازه دهیم ذخایر سوخت کشور بیش از این کاهش یابد، چرا که ممکن است در روزهای سرد باقیمانده با مشکل جدی مواجه شویم.
بر اساس توافق صورت گرفته روزانه ۱۸۰ میلیون متر مکعب گاز و ۵۰ میلیون لیتر گازوئیل قرار است به نیروگاهها تحویل داده شود که بر این اساس می‌توانیم تا سوم بهمن ذخایر را در سطح استاندارد حفظ کنیم و مشکلی در حورزه تولید برق نداشته باشیم.
در بخش نیروگاههای حرارتی اتفاق‌های بزرگی رخ داده است که یکی از آنها افزایش ۲.۳۳ درصدی میزان تولید برق نیروگاهی کشور در سال جاری نسبت به سال گذشته با وجود افزایش ۱.۲۲ درصدی میزان سوخت تحویلی به نیروگاهها بود. این یعنی نیروگاههای کشور با راندمان و ارتقای توان نسبت به سال قبل و با سوخت کمتر امکان تولید برق بیشتر یافته اند که امیدواریم این روند ادامه داشته باشد.
متوسط راندمان نیروگاهی کشور در سال گذشته ۳۹.۳ بود، اما امسال به ۳۹.۵۶ درصد رسیده است و بر این اساس راندمان نیروگاهی کشور در حال حاضر از متوسط جهانی بالاتر است و از این لحاظ از بین ۱۹۷ کشور جهان در جایگاه دوازدهم قرار داریم. همچنین بالای ۹۰ درصد قطعات نیروگاهی داخل کشور تأمین می‌شوند. شرکت‌های توزیع (بخش تولید، انتقال، توزیع و فوق توزیع) در آخرین حلقه زنجیره تولید و عرضه برق قرار دارند. خوشبختانه در بخش توزیع کشور شرایط خوبی را از حیث تکنولوژی‌های کاری دارد. هم‌اکنون بخش توزیع برق کشور مجهز به آخرین فناوری‌های است و در حوزه اتوماسیون شبکه‌های توزیع اقدامات خوبی انجام شده است.
برخی از شرکت‌های توزیع در حوزه هوشمندسازی مصارف و هوشمندسازی لوازم اندازه‌گیری بالاتر از استانداردهای تعریف شده جهانی هستند. و چنانچه منابع مالی لازم را بتوانیم تامین کنیم می‌توانیم به این مهم سرعت ببخشیم.
نیروهای متخصص بسیار خوبی در این حوزه فعال هستند؛ برخی شاخص‌های کلیدی حوزه توزیع مانند شاخص تلفات در شرکت‌های توزیع قابل مقایسه با شرکت‌های پیشرفته است. پتانسیل بسیار خوبی از این منظر در کشور وجود دارد. در ارتباط با مصرف، فاکتورها و عوامل تاثیرگذار زیادی داریم که باید به آنها توجه شود. در این میان یک قانونی با عنوان قانون اصلاح الگوی مصرف وجود دارد که در سال ۱۳۸۹ این قانون تصویب و ابلاغ شده است و باید به بخشهای ذی مدخل ورود شود تا ملاحظه شود در این زمینه چه اقداماتی صورت گرفته است.
الگوهای ساخت و ساز و قوانین و مقرراتی که در این حوزه است باید به صورت جدی مورد توجه قرار گیرد. زمانی که ساختمان‌هایی وجود دارند که در آنها پرت (هدر رفت) انرژی زیاد است نباید این انتظار باشد تا مصرف انرژی کاهش یابد. بحث امنیت ملی و توجه مردم بسیار حائز اهمیت است و از این نکته نباید غافل شد.
یک سری پدیده‌هایی وجود دارد مانند رمز ارز باید مورد توجه قرار گیرد. پیش از این با این پدیده مواجه هستیم. اکنون این مساله وارد خانه و زندگی مردم شده است. به طوری که یک دستگاه، دو دستگاه وارد خانه یا یک کارگاه شده و پیدا کردن و برخورد با اینها بسیار سخت است.
نرخ انرژی موضوع مهم دیگری است. ما نرخ انرژی را با توجه به شرایط اقتصادی و یک سری پارامترهای تاثیرگذار و جامع شاید نتوان به نرخ واقعی برسد و حالت بازدارندگی داشته باشد.
شاید آن فاکتور قبلی را که گفتم باید بیشتر وجود داشته باشد تا در شرایطی که انرژی را با نرخ یارانه‌ای تامین می‌کنیم به نوع و مدل مصرف توجه شود.
هم اکنون حدوداً ۱۰ درصد مشترکان بالای ۱.۵ برابر الگو مصرف می‌کنند که از حیث تعدادی ۲۷ درصد مصرف را دارند. ۲ درصد مشترکان بالای ۲.۵ برابر الگو هستند که ۱۰ درصد مصرف را دارند. ۰.۵ درصد مشترکان ۴ برابر الگو هستند که حدوداً ۴ درصد مصرف را به خود اختصاص می‌دهد. این امر نشان از عدم تناسب و ناهمگونی مصرف در بخشهای مختلف جامعه است و جا دارد به این موضوع نیز توجه شود.
شرکت‌های توزیع از حیث توانمندی شرایط خوبی وجود دارد و متخصصین خوبی داریم. در کشور حدوداً یک میلیون کیلومتر شبکه داریم. شبکه‌ها غالباً هوایی هستند و این امر عموماً در معرض باد و طوفان و شرایط ناپایدار قرار دارند به طور کلی عوامل خارجی تاثیرگذار بر این شبکه بسیار زیاد است و ناپایداری شبکه‌ها را در شرایطی از دست ما خارج می‌کند.
بنابراین اقتضا می‌کند برای بخشهای با مصرف حساس حتماً به فکر انرژی جایگزین بود تا در شرایط ناپایداری شبکه برق از آن استفاده کنند تا خللی در فعالیت‌های آنان ایجاد نشود.
ساختار تعرفه کشور به صورتی است، در زمان اعمال تغییرات حداقل تغییرات به مشترکان زیر الگو تعلق می‌گیرد. همانطور که وارد پله‌های بالاتر می‌شود تاثیرات بیشتر خواهد شد. مشترکان زیر الگو تقریباً ۰.۱۵ نرخ تامین برق را پرداخت می‌کنند. در تغییرات جدید نرخ افزایش آن ۳۰ تومان بود. در واقع از ۹۰ تومان برای هر کیلووات ساعت به ۱۲۰ تومان رسیده است. البته در ذات تعرفه مشترکان پرمصرف با نسبت ۵ به نرخ برق متصل خواهند شد.
یعنی زمانی که تغییرات اعمال می‌شود این افراد با قیمت هزار تومان مواجه خواهند شد. پس عملاً افزایش ۳۸ درصدی اعمال نمی‌شود، نرخ که تغییر می‌کند. به دلیل اینکه نوع تعرفه بندی ضرایبی از هم هستند مشترکانی که ضریب کمتر دارند مشمول تاثیر کمتر و مشترکان با ضریب بالاتر تاثیر بیشتر را مشمول می‌شوند.
نرخ قبض برق مصرفی مشترکانی که زیر الگوی مصرف بودند از ۱۸ هزار تومان (در ماه به ازای انرژی) به ۲۴ هزار تومان افزایش می‌یابد . مشترکانی که حدود ۵ برابر الگوی مصرف داشته باشند به جای ۶ هزار تومان ۸۰۰ هزار تومان به قبض آنها اضافه خواهد شد. این ترکیب ذات قبض برق است که هوشمندانه تعریف شدهکه در زمان تغییرات و فاکتور ورودی در پله‌های مختلف برای متشرکان پرمصرف اتفاق می‌افتد. نرخ انرژی مشترکان پرمصرف تقریباً در پله آخر بدون یارانه محاسبه می‌شود. حدود ۴ هزار تومان برای هر کیلووات ساعت محاسبه می‌شود که در دیگر موارد بدون یارانه‌ای هم در نظر گرفته می‌شود.
مصطفی رجبی مشهدی، مدیر عامل شرکت توانیر معتقد است که درباره تعرفه بخش خانگی تکالیف قانون مانع زدایی هم مطرح است. ۷۵ درصد از مشترکان مطابق قانون مانع زدایی زیر الگو هستند. در واقع ۲۴ میلیون مشترک زیر الگو هستند و قبض‌های کمتر از ۵۰ هزار تومان دریافت می‌کنند. عددی که مشترک برای ۲۰۰ کیلووات در ماه در آبان سال قبل پرداخت می‌کرد صرفاً قبض انرژی است که رقمی بالغ بر ۲۲,۷۰۰ تومان بود. امسال به ۲۹,۷۰۰ تومان در واقع حدود ۷,۵۰۰ تومان برای مشترک زیر الگو به آن اضافه شده است. تقریباً حدود ۳۷-۳۸ درصدی که قبلتر بیان شد. در واقع اعدادی که طی یک ماه اضافه می‌شود ۱۲-۱۳ هزار تومان برای سقف الگو است.
بین این ۷۵ درصد ممکن است یک مشترک ۱۰۰ کیلووات استفاده کند. دیگری ۱۵۰ و ۲۰۰ تمام این افراد زیر الگو محسوب می‌شود. اما نرخ انرژی ۲۵ درصدی که بیشتر از الگو مصرف می‌کنند به صورت پلکانی افزایش می‌یابد. نرخ این مشترکان متاثر از نرخ تامین برق است.
نرخ تامین برق سال قبل ۵۴۷ تومان و امسال ۷۵۴ تومان رسیده است. پس ۳۸ درصدی که بیان شد در نرخ تامین برق اعمال شده و نرخ انرژی مشترکان پر مصرف وابسته به آن است. برای ۲ درصد از مشترکان که مصرف بیش از ۲.۵ برابر الگو مصرق دارند میزان رشد مصرف برق مازاد بر ۲.۵ برابر الگو ۵ درصد از هزینه تامین برق است. این ۵ برابر هزینه تامین ۲,۶۰۰ تومان بود و الان به ۴ هزار تومان رسیده است.
پس برای ۲ درصد از این ۳۲ میلیون مشترک صنعت برق که نزدیک به ۶۴۰ هزار مشترک است میزان مصرف پلکانی ۴ هزار تومان خواهد بود. در واقع بازدارندگی این موضوع ۲-۳ درصد بوده است چراکه این افراد به قدری امکانات دارند که رفاه خود را قربانی ۴ هزار تومان نمی‌کنند. با مقایسه با دیگر کشورها این ۴ هزار تومان نرخ کمی است و بی شک در مقایسه با ۷-۱۰ سنت این رقم ناچیز است.
همچنین این تغییرات بر اساس قانون است و این تغییرات برای مشترکان پایین‌تر از الگو به هیچ عنوان محسوس نخواهد بود. برای مشترکان بالاتر از الگو به صورت پلکانی و قابل توجه در قبوض برق اعمال می‌شود.
تمام حقوق برای پایگاه خبری سرمایه فردا محفوظ می باشد کپی برداری از مطالب با ذکر منبع بلامانع می باشد.
سرمایه فردا