مصوبات مجلس در قالب برنامه هفتم را باید خرید زمان دانست که به جریان افتاده است و درباره همسان سازی هم مصداق حلوای نسیه به بازنشستگان است.

به گزارش سرمایه فردا، بهزاد انگورج در یادداشتی با عنوان حلوای نسیه به بازنشستگان تشریح کرد؛
به نظرم دولت هیچ راه حلی برای رفع مشکل بازنشستگان ندارد و مانند سایر مسائل لاینحل معیشتی ، همانند دولت تدبیر و امید که دستش خالی از تدبیر بود و تصمیمات عاری از امید و حتی یاس آور گرفت، در این دو سال از دولت سیزدهم نیز به همان منوال از این ستون به آن ستون سپری شد و طبعا در ایام باقیمانده پیشرفتی نخواهد داشت.
آنچه در دهه اخیر به شدت موجب محرومیت و رنجش بازنشستگان شد، نتیجه اجرای قانون نظام ناهماهنگ پرداخت و قانون رها بودن خدمات دولتی و قانون بی برنامه پنجساله پنجم و ششم و دولت هایی است که اراده ای برای همسانسازی نداشتند
همچنانکه در اختصاص ۹ همیت سهام و نقد کردن این سهام در حد رایزنی گفتاردرمانی شد و ترک فعل بجا ماند و چک قابل وصول در صندوق ها نبود، مصوبه مجلس انقلابی در برنامه پنجساله هفتم نیر حتی اگر در مفهوم چک سفید امضا ! تلقی شود، در این دولت قابل نقد کردن نیست. اگر کام بازنشستگان با حلوای ۹ همت شیرین می شد ! می شد به چنین مصوبه ای از مجلس در برنامه هفتم اعتماد داشت.
مقتدایی نایب رییس کمیسیون امنیت ملی می گوید:  مجلس در برنامه هفتم توسعه جایگاه بازنشستگان را ارتقاء بخشید. برای عدالت در پرداخت و متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان طبق هدف عنوان شده، دولت مکلف است تا پایان سال سوم برنامه اقدامات لازم را به ‌عمل آورد. آنچه که سال‌ها به عنوان همسان‌سازی حقوق بازنشستگان پیگیری می‌شد هم اکنون توسط مسئولان محقق شده و جایگاه بازنشستگان ارتقاء پیدا خواهد کرد. رسیدگی به وضعیت تمام صندوق‌ها و بررسی هر چه بیشتر شرایط آنها در کنار تامین و خلق منابع جدید از ضروریاتی بود که در دستور کار مجلس قرار گرفت.
در این چند روز از تقدیم لایحه بودجه در بین مرور خبرهای متعددی در هیچ اظهارنظری به وجود تناقض جدی در تصمیمات دولت در قالب لایحه و مصوبات مجلس در قالب قانون برنامه پنجساله هفتم اشاره نشده بود، اما در ارتباط با یکی از یادداشت هایم ، از سوی یکی از اساتید نقطه نظر وجود تناقض بیان شد و  بنده در توضیح به ایشان عرض کردم ! ممنون که به این تناقض اشاره کردید. مشخص بود که همزمانی بودجه سنواتی سال ۱۴۰۳ با سال اول اجرای برنامه پنجساله هفتم دارای تناقض است و وحدت نظری بین دولت و مجلس در گفتار نمی تواند در عمل در برنامه و بودجه که طبعا یک برش از آن پنج سال است، پیاده سازی شود 
در بررسی لایحه بودجه به جدول بودجه نیم نگاهی انداختم . متاسفانه یکی از مصادیق تناقض ! را می توان در مورد عدم تطابق حقوق بازنشستگان ملاحظه کرد، که دولت افزایش ضریب را ۲۰ درصد پیش بینی کرد ولی اظهارات مقامات مجلس دایر به این است که  سال اول ۴۰ درصد و دو سال بعدی ۳۰ درصد و تا سه سال ۱۰۰ درصد همسانسازی انجام می شود
قطعا دولت قادر به اجرای تکلیف قانونی همسانسازی در قالب قانون برنامه نیست ! قطعا چنین مصوبه ای گفتار درمانی ناشیانه و حلوی نسیه است و هرگز کام بازنشستگان را شیرین نمی کند.
قطعا برنامه ریزی متمایز از بودجه ریزی است و دارای دو سیستم و نظام هستند. مادامیکه برنامه ریزی در کشور از پایین به بالا مشاهده نمی شود، هرگز کشور به بودجه ریزی مناسبی دست نمی یابد. اساسا وحدت نظری بین دولت و مجلس که دولت لایحه بودجه سنواتی را به موقع بدهد! در حالیکه قانون برنامه پنجساله ششم دو بار تمدید مهلت و هفت ساله شد، مشخصا اقدامی نمایشی فاقد روح برنامه و بودجه ریزی است.
مشخص نیست چرا مقامات کشور توجه ندارند که ظاهرسازی فقط به پنهان سازی مشکلات جامعه منتهی می شود.