پایگاه خبری سرمایه فردا

با شکست مذاکرات آتش‌بس میان طالبان افغانستان و پاکستان و تشدید حملات مرزی، بحران امنیتی در جنوب آسیا وارد مرحله‌ای تازه شده است؛ وضعیتی که پیامدهای مستقیم آن می‌تواند مرزهای شرقی ایران را تحت فشار قرار دهد. در چنین شرایطی، تحرکات دیپلماتیک عباس عراقچی و رایزنی‌های گسترده تهران با قدرت‌های منطقه‌ای نشان می‌دهد ایران در پی ایفای نقشی فعال برای مهار بحران است؛ نقشی که اگر به میانجی‌گری عملی و ساختاری تبدیل نشود، ممکن است فرصت مدیریت بحران از دست برود و ایران تنها به واکنش در برابر پیامدهای آن بسنده کند.

کتاب تب ناتمام نوشته زهرا حسینی، فراتر از داستان یک شهید نوجوان، تصویری انسانی و واقعی از شهلا منزوی ـ مادری که در سکوت و استقامت، فرزندی قهرمان پرورش داد ـ ارائه می‌دهد. این روایت، ایثار را نه فقط در میدان جنگ، بلکه در پرستاری بی‌پایان، مدیریت بحران‌های خانوادگی و ایستادگی روزمره معنا می‌کند و نشان می‌دهد قهرمانی واقعی گاه در خاموشی خانه‌ها شکل می‌گیرد.

امضای توافق دفاعی و راهبردی میان عربستان سعودی و پاکستان، معادلات امنیتی خاورمیانه را وارد مرحله‌ای تازه کرده است. در حالی که تهران از این پیمان استقبال کرده و آن را گامی در مسیر شکل‌گیری نظم امنیت جمعی اسلامی دانسته، پرسش اصلی این است که آیا ایران می‌تواند به چنین سازوکاری بپیوندد یا این تنها یک آرزوی سیاسی باقی خواهد ماند.

در میان آوار جنگ و بمباران‌های غزه، جایی که بیش از دویست خبرنگار و مستندساز جان باخته‌اند و بسیاری دیگر مفقود شده‌اند، روایت انسانی مردم فلسطین بیش از هر زمان دیگری به سکوت سپرده شده است. مصطفی شوقی، روزنامه‌نگار و مستندساز، از تجربه‌های شخصی و دغدغه «حق روایت» می‌گوید؛ حقی که فراتر از سیاست و تحلیل‌های استراتژیک، به معنای بازگویی قصه‌های زندگی و رنج مردمی است که در رسانه‌های جریان اصلی تنها به عدد و آمار تقلیل یافته‌اند.

در مهرماه ۱۴۰۲، یک نزاع خیابانی در محله عبدل‌آباد تهران به مرگ جوانی به نام امید انجامید؛ پرونده‌ای که با فرار مظنون اصلی، شناسایی متهم جدید و دفاعیات پیچیده در دادگاه، حالا به یکی از جنجالی‌ترین پرونده‌های جنایی سال تبدیل شده است.

توافق تازه میان افغانستان و پاکستان برای توقف درگیری‌ها، اگرچه گامی در مسیر کاهش تنش‌های مرزی است، اما با توجه به حضور گروه‌های مسلح مستقل، مرزهای نفوذپذیر و اختلافات امنیتی عمیق، بیشتر به یک آتش‌بس تاکتیکی شباهت دارد تا نقطه آغاز صلحی پایدار. تحلیلگران هشدار می‌دهند که بدون سازوکارهای اجرایی و نظارتی مؤثر، این توافق ممکن است به سرعت فرسوده شود.

در صورت آغاز جنگ دوم میان ایران و اسرائیل، این‌بار نه‌تنها دامنه درگیری گسترده‌تر خواهد بود، بلکه چین، روسیه، آمریکا و ناتو نیز با نقش‌هایی تعیین‌کننده وارد میدان خواهند شد؛ منطقه در آستانه بازآرایی ژئوپلیتیک قرار دارد.

در سپتامبر ۲۰۲۵، روسیه با تشدید حملات هوایی به زیرساخت‌های انرژی و مناطق مسکونی اوکراین، استراتژی خود را از فشار محدود به تهدید گسترده تغییر داده است. این چرخش نظامی، همزمان با ورود پهپادها به حریم هوایی لهستان و استونی، نه‌تنها کی‌یف را تحت فشار قرار می‌دهد، بلکه ناتو را در برابر آزمونی ژئوپلیتیکی قرار داده که می‌تواند مرزهای درگیری را فراتر از اوکراین گسترش دهد.

ادعای ورود جنگنده‌های روسی به حریم هوایی استونی و لهستان، بار دیگر تنش میان مسکو و ناتو را به نقطه جوش رسانده است. در حالی که روسیه این اتهامات را رد کرده و پروازها را مطابق با مقررات بین‌المللی می‌داند، کشورهای عضو ناتو با فعال‌سازی ماده ۴ پیمان، خواستار رایزنی فوری شده‌اند. این رخداد نشان می‌دهد که جنگ اوکراین در حال عبور از مرزهای ملی و تبدیل شدن به بحرانی منطقه‌ای است—بحرانی که می‌تواند امنیت اروپا را درگیر کند.