پایگاه خبری سرمایه فردا

در شرایطی که بازار سرمایه با رکود، نرخ بهره بالا و خروج سرمایه مواجه است، سیاست‌گذاران به‌دنبال حمایت از بازار از مسیر صندوق‌های درآمد ثابت هستند—اما کارشناسان هشدار می‌دهند که بدون اصلاحات ساختاری، این اقدامات تنها مسکن‌های موقت‌اند. در گفت‌وگویی با احسان طاهری، تحلیلگر اقتصاد کلان، نقش سلطه مالی دولت، چالش‌های استقلال بانک مرکزی و ضرورت کاهش مخارج دولت به‌عنوان شاه‌کلید اصلاح اقتصادی بررسی شد.

در شرایطی که اقتصاد ایران با ناترازی‌های مزمن، سیاست‌های پولی انقباضی و جهش‌های احتمالی نرخ ارز دست‌وپنجه نرم می‌کند، بازار سرمایه به نقطه‌ای رسیده که نه می‌شکند، بلکه آرام‌آرام خمیده می‌شود. گفت‌وگوی صریح با مهدی دلبری، مدیرعامل سبدگردان هیوا، نشان می‌دهد که سکوت نهادهای مالی، بی‌عملی سیاست‌گذاران و واگذاری نقش بازار به ابزارهای موازی، هزینه‌هایی دارد که دیر یا زود گریبان‌گیر کل اقتصاد خواهد شد. این گزارش، دعوتی است به بازتعریف منافع جمعی، جریان‌سازی کارشناسی و تصمیم‌گیری جسورانه پیش از آن‌که دیر شود.

در آستانه تصمیم‌گیری‌های مهم سیاسی و اقتصادی، بازارهای داخلی از جمله دلار، طلا و بورس با نوسانات و رفتارهای متناقضی مواجه شده‌اند. از راه‌اندازی مجدد حراج سکه توسط بازارساز تا افت شدید ارزش معاملات در صنایع بزرگ، نشانه‌هایی از بی‌اعتمادی و احتیاط در رفتار سرمایه‌گذاران دیده می‌شود. در این میان، تحلیلگران نسبت به آینده بازار هشدار می‌دهند و بر لزوم بازنگری در سیاست‌های کلان تأکید دارند.

در حالی که بازار سرمایه ایران با افت شاخص‌ها، خروج نقدینگی و نوسانات نرخ ارز دست‌وپنجه نرم می‌کند، تحلیلگران از ضعف سیاست‌گذاری، بی‌اعتمادی سرمایه‌گذاران و ناکارآمدی ابزارهای حمایتی سخن می‌گویند. گفت‌وگو با کارشناسان بازار نشان می‌دهد که مسیر بازگشت اعتماد، نه از طریق قیمت‌سازی، بلکه از مسیر اصلاح ساختارها، تأمین نقدینگی و بازتعریف سیاست‌های اقتصادی می‌گذرد.

شاخص کل بورس نشانه‌هایی از بازگشت به مدار صعودی را ثبت کرد. هم‌زمان، طلا با عبور از مقاومت چندماهه و دلار با تثبیت بالای محدوده ۸۵ هزار تومان، بار دیگر توجه معامله‌گران را به خود جلب کردند. تحلیل‌ها نشان می‌دهد که بازار در حال عبور از کف‌های قیمتی است و سرمایه‌گذاران با نگاه به تحولات سیاسی و ارزی، در حال بازتنظیم سبدهای خود هستند.

تحریم‌هایی که با هدف «ایجاد رنج» برای مردم ایران طراحی شده بودند، حالا با عضویت رسمی تهران در سازمان همکاری شانگهای، اثرگذاری خود را از دست داده‌اند. این تحول نه‌تنها نقطه‌عطفی در تغییر نظم جهانی از هژمونی آمریکایی به همکاری‌های چندجانبه شرقی است، بلکه فرصتی راهبردی برای بازسازی اقتصاد ایران، تقویت دیپلماسی ضدسلطه‌گری و بهبود معیشت مردم در دوران پساتحریم فراهم کرده است.

تداوم تخصیص ارز دولتی به واردات مواد اولیه، ضمن کاهش هزینه‌های تولید، زمینه‌ساز رونق صنایع داخلی و تعادل در بازار مصرف شده و از فشار تقاضای تورم‌زا جلوگیری می‌کند.

در حالی که بازار سرمایه نشانه‌هایی از بهبود در شهریور نشان می‌دهد، سایه سنگین سیاست‌های انقباضی و تهدیدهای سیاسی همچنان بر سر اقتصاد ایران باقی مانده است.

در میانه تلاطم‌های سیاسی، نوسانات بازارهای مالی، و رشد بی‌مهار نقدینگی، اقتصاد ایران در وضعیتی برزخی قرار گرفته است؛ نه در مسیر فروپاشی کامل، نه در مسیر اصلاح پایدار. بازار سرمایه با وجود ارزندگی بالا، از بی‌اعتمادی رنج می‌برد، بازار ارز در سایه سیاست‌های تکلیفی و مکانیزم ماشه تهدید می‌شود، و خانوارها زیر بار تورم پنهان در کالاهای مصرفی خم شده‌اند. آنچه امروز بیش از هر شاخصی اهمیت دارد، نه اعداد و نمودارها، بلکه ذهنیتی است که سیاست‌گذاری را شکل می‌دهد—ذهنیتی که اگر تغییر نکند، حتی توافق‌های سیاسی نیز راهی به سوی ثبات نخواهند گشود. این گزارش‌ها، تلاشی هستند برای ترسیم دقیق این برزخ اقتصادی و ارائه مسیرهایی برای عبور از آن، پیش از آن‌که دیر شود.