پایگاه خبری سرمایه فردا

در پی تحولات اخیر مرتبط با برنامه هسته‌ای ایران، گزارش‌ها نشان می‌دهند که دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور پیشین آمریکا، با طرح نظامی گسترده سنتکام برای حمله چندمرحله‌ای به تأسیسات هسته‌ای ایران مخالفت کرده است. این تصمیم در حالی اتخاذ شده که مقامات آمریکایی و اسرائیلی نسبت به بازسازی احتمالی ظرفیت‌های غنی‌سازی ایران ابراز نگرانی کرده‌اند و نشانه‌هایی از فعالیت‌های زیرزمینی در تأسیسات حساس نطنز و اصفهان نیز گزارش شده است.

با رشد بی‌سابقه سرمایه‌گذاری در فناوری‌های نوین هسته‌ای، انرژی هسته‌ای از یک موضوع پرمناقشه به نقطه اتکای استراتژی‌های اقلیمی و امنیتی جهان تبدیل شده است. در این گزارش، ابعاد تحول‌آفرین صنعت هسته‌ای، رقابت‌های فناورانه قدرت‌های بزرگ، و فرصت‌های ایران برای حضور مؤثر در این عرصه بررسی می‌شود.

در دهه ۱۳۵۰ خورشیدی، ایرانِ تحت حکومت پهلوی دوم با نگاهی بلندپروازانه به آینده، گام در مسیر توسعه انرژی هسته‌ای و غنی سازی اورانیوم‌ نهاد. تأسیس سازمان انرژی اتمی، انعقاد قراردادهای گسترده با قدرت‌های غربی، و سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های فناورانه، همگی بخشی از استراتژی جامع هسته‌ای شاهنشاهی ایران برای دستیابی به استقلال در چرخه سوخت هسته‌ای بودند.

افزایش عرضه عربستان ، داده‌های متناقض ذخایر آمریکا نتوانسته به ناپایداری وضعیت بازار انرژی پایان دهد به ویژه اینکه تنش های زئوپلتیک همچنان ادامه دارد.

کشورهای اروپایی که در سال‌های اخیر به‌دلیل بحران اوکراین به دنبال تنوع‌بخشی به منابع انرژی خود بوده‌اند، به‌طور فزاینده‌ای به مسیرهای انرژی خاورمیانه وابسته شده‌اند.

حمله آمریکا به تاسیسات هسته‌ای ایران و پاسخ قاطع تهران، نه‌تنها ابعاد جدیدی به تنش‌های منطقه‌ای بخشیده، بلکه روابط بین‌الملل را وارد مرحله‌ای حساس و پیش‌بینی‌ناپذیر کرده است؛ مرحله‌ای که در آن شکاف میان قدرت‌های جهانی عمیق‌تر شده، نقش نهادهای چندجانبه زیر سوال رفته و توازن ژئوپلیتیکی در خاورمیانه با چالش‌های تازه‌ای مواجه شده است

در حالی‌که شورای حکام صرفاً با صدور قطعنامه نمی‌تواند فرآیند مکانیسم ماشه را فعال کند، اما اعلام رسمی «نقض فاحش» از سوی کشورهای اروپایی می‌تواند زنجیره‌ای از گام‌های حقوقی را آغاز کند که نهایتاً به بازگشت خودکار تحریم‌های سازمان ملل منتهی خواهد شد—فرآیندی که هیچ عضوی از شورای امنیت، حتی روسیه و چین، قادر به وتوی آن نیستند.

به گزارش سرمایه فردا، هر گیگاوات ظرفیت جدید در حوزه انرژی هسته ای حدود ۵۰,۰۰۰ شغل مستقیم در طول چرخه عمر خود ایجاد می‌کند.

اصلاح ناترازی‌های اقتصادی در حوزه انرژی و ارز به‌عنوان یکی از مهم‌ترین تصمیمات دولت، می‌تواند مسیر جدیدی برای رونق بازار سرمایه و ثبات اقتصادی ایجاد کند. سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها، تغییر سیاست‌های قیمت‌گذاری و کنترل کسری بودجه از طریق واقعی‌سازی نرخ حامل‌های انرژی، از جمله راهکارهایی است که نه‌تنها به بهبود نقدینگی و تعاملات صنعتی کمک می‌کند، بلکه اثرات تورمی را کاهش داده و اقتصاد را به سمت رشد پایدار سوق می‌دهد.