پایگاه خبری سرمایه فردا

در شرایطی که اقتصاد ایران با ناترازی‌های مزمن، سیاست‌های پولی انقباضی و جهش‌های احتمالی نرخ ارز دست‌وپنجه نرم می‌کند، بازار سرمایه به نقطه‌ای رسیده که نه می‌شکند، بلکه آرام‌آرام خمیده می‌شود. گفت‌وگوی صریح با مهدی دلبری، مدیرعامل سبدگردان هیوا، نشان می‌دهد که سکوت نهادهای مالی، بی‌عملی سیاست‌گذاران و واگذاری نقش بازار به ابزارهای موازی، هزینه‌هایی دارد که دیر یا زود گریبان‌گیر کل اقتصاد خواهد شد. این گزارش، دعوتی است به بازتعریف منافع جمعی، جریان‌سازی کارشناسی و تصمیم‌گیری جسورانه پیش از آن‌که دیر شود.

در جهانی که سرعت تغییرات از توان پردازش ذهن انسان پیشی گرفته، اقتصاد رفتاری و هوش مصنوعی به ابزاری حیاتی برای تصمیم‌گیری تبدیل شده‌اند. گفت‌وگویی با امیرمحمد، پژوهشگر اقتصاد رفتاری، نشان می‌دهد که چگونه ترس از ناشناخته‌ها، دلبستگی‌های احساسی و روایت‌های رایج می‌توانند مسیر سرمایه‌گذاری را منحرف کنند. اما با شناخت سوگیری‌های ذهنی، استفاده از داده‌های دقیق و بهره‌گیری از تکنولوژی‌های نوین، می‌توان در مه ابهام، مسیر تصمیم‌گیری را روشن‌تر کرد.

در آستانه تصمیم‌گیری‌های مهم سیاسی و اقتصادی، بازارهای داخلی از جمله دلار، طلا و بورس با نوسانات و رفتارهای متناقضی مواجه شده‌اند. از راه‌اندازی مجدد حراج سکه توسط بازارساز تا افت شدید ارزش معاملات در صنایع بزرگ، نشانه‌هایی از بی‌اعتمادی و احتیاط در رفتار سرمایه‌گذاران دیده می‌شود. در این میان، تحلیلگران نسبت به آینده بازار هشدار می‌دهند و بر لزوم بازنگری در سیاست‌های کلان تأکید دارند.

مطالعات جهانی نشان می‌دهند که هر ۱۰ درصد افزایش در سهم سالمندان، می‌تواند تا ۰.۷ درصد از رشد اقتصادی سالانه بکاهد. در ایران، با روند سریع پیری جمعیت و ضعف زیرساخت‌های رفاهی، این تهدید به یک چالش ملی تبدیل شده است که نیازمند اصلاحات فوری در سیاست‌های جمعیتی، اقتصادی و اجتماعی است

در حالی که بازار سرمایه ایران با افت شاخص‌ها، خروج نقدینگی و نوسانات نرخ ارز دست‌وپنجه نرم می‌کند، تحلیلگران از ضعف سیاست‌گذاری، بی‌اعتمادی سرمایه‌گذاران و ناکارآمدی ابزارهای حمایتی سخن می‌گویند. گفت‌وگو با کارشناسان بازار نشان می‌دهد که مسیر بازگشت اعتماد، نه از طریق قیمت‌سازی، بلکه از مسیر اصلاح ساختارها، تأمین نقدینگی و بازتعریف سیاست‌های اقتصادی می‌گذرد.

با پذیرش رسمی ایران در سازمان همکاری شانگهای در سال ۲۰۲۳، سیاست خارجی کشور وارد مرحله‌ای تازه شد. این سازمان که اکنون بیش از ۳.۲ میلیارد نفر جمعیت و سهم قابل توجهی از اقتصاد جهانی را در اختیار دارد، بستری مهم برای همکاری‌های امنیتی، اقتصادی و فرهنگی میان کشورهای آسیایی و فرامنطقه‌ای است. با وجود ظرفیت‌های ژئوپلیتیکی و انرژی ایران، بهره‌برداری کامل از فرصت‌های شانگهای هنوز محقق نشده و تحقق آن نیازمند رفع موانع داخلی، تحریم‌های خارجی و تقویت دیپلماسی اقتصادی است.

در شرایطی که سایه مکانیسم ماشه، نوسانات ارزی و نااطمینانی‌های سیاسی بر سر اقتصاد ایران سنگینی می‌کند، بازار سهام برخلاف انتظارات، نشانه‌هایی از جان‌گرفتن را بروز داده است. رشد شاخص‌ها، افزایش سرانه خرید حقیقی و ورود نقدینگی تازه، همگی حکایت از بازتعریف موازنه میان ریسک و بازده دارند. با وجود تهدیدات تحریمی و ابهام در سیاست‌گذاری ارزی، سرمایه‌گذاران به‌نظر می‌رسد در حال بازنگری در رفتارهای معاملاتی خود هستند بازاری که تا دیروز در فاز احتیاط بود، اکنون به‌دنبال فرصت‌های تازه در دل بحران است.

با وجود فضای پرتنش سیاسی و نگرانی‌ ناشی از مکانیسم ماشه، رفتار اخیر بازار نشان داد که بخش از اثرات منفی این اخبار پیش‌خور شده و شاخص کل به کف‌های حمایتی خود نزدیک شده است.

سالار صفائی، فعال بازار سرمایه، در یادداشتی تحلیلی از تجربه شخصی خود در مواجهه با نوسانات اخیر بورس سخن گفته است. او با تأکید بر پایبندی به سیستم معاملاتی، از ورود محدود در شرایط مبهم، عقب‌نشینی به موقع، و نقد حمایت‌های غیرهدفمند از سوی صندوق توسعه بازار پرده برداشته است. این روایت، نگاهی واقع‌گرایانه به ریسک‌پذیری، مسئولیت‌پذیری و ضرورت شفافیت در سیاست‌های حمایتی بازار دارد.