پایگاه خبری سرمایه فردا

محمودرضا خواجه نصیری نوشت: بازار طلا در ایران، پس از دوره‌ای از بازدهی تغییر مسیر سرمایه می دهد که نشانه‌هایی از مهاجرت نقدینگی به بازارهای مصرفی و مالی است.

بورس ایران به وضعیت متعادل رسیده است از این به بعد روند بورس می‌تواند در سرنوشت سهامداران و اقتصاد ایران سرنوشت‌ساز باشد.

نرخ بین‌بانکی، عددی به‌ظاهر فنی و دور از چشم عموم، در واقع یکی از حساس‌ترین شاخص‌های اقتصادی است که می‌تواند مسیر نقدینگی، رفتار سرمایه‌گذاران و چشم‌انداز تولید را تحت‌تأثیر قرار دهد. این نرخ، حلقه اتصال میان سیاست پولی و بازار سرمایه است؛ عددی که در اتاق‌های بانک مرکزی تعیین می‌شود اما بازتاب آن در تالارهای بورس و زندگی روزمره مردم دیده می‌شود.

جایی که ناترازی‌های انرژی، بی‌تصمیمی‌های ساختاری، و مهاجرت سرمایه‌گذاران از تولید به دارایی‌های امن، نشانه‌هایی از یک بحران خزنده‌اند. در حالی که صنایع با خطر تعطیلی مواجه‌اند و سرمایه‌گذاران به استراتژی «بنشین، ببین، خارج شو» رسیده‌اند، پیام اصلی این تحلیل روشن است: سیاست‌گذار باید پیش از آنکه دیر شود، تصمیم بگیرد.

در حالی که طلا و سکه رکوردهای جدیدی ثبت کردند بازار سهام تازه به دنبال این است که از وضعیت «هولد»خارج شود. تحلیل‌ها نشان می‌دهد که سرمایه‌گذاران در آستانه تصمیمی حیاتی‌اند: حفظ وزن طلا یا بازگشت به سهام، آن‌هم در سایه تهدید و تنش‌های منطقه‌ای.

بازارهای مالی ایران زیر سایه سنگین تنش‌های سیاسی و سیگنال‌های منفی از نیویورک، با نوسانات شدید و جابه‌جایی نقدینگی مواجه شدند. در حالی که طلا، سکه و ارز رکوردهای جدیدی ثبت کردند، بازارهای مولد مانند بورس و مسکن همچنان در رکود و بی‌اعتمادی به سر می‌برند. تحلیل‌ها نشان می‌دهد که مسیر سرمایه‌گذاری در نیمه مهر، بیش از هر زمان دیگری به تحولات سیاسی و امنیتی وابسته شده است.

در حالی که دارایی‌های ارزی و طلایی سقف‌های جدیدی را تجربه می‌کنند و حباب‌ها در بازارهای مالی شکل گرفته‌اند، نشانه‌های تورم، ناترازی و نااطمینانی ژئوپلیتیکی در حال انباشت‌اند. از تعلیق همکاری با آژانس تا وابستگی نفتی به چین و رشد فاصله دلار آزاد و نیما، اقتصاد ایران در وضعیتی قرار گرفته که تحلیل‌گران آن را نه صرفاً اقتصادی، بلکه پیش‌درآمدی بر تنش‌های سیاسی و نظامی می‌دانند. این گزارش، تصویری از تلاقی بازار، سیاست و ریسک را ترسیم می‌کند.

بررسی‌های غیررسمی نشان می‌دهد فردی به نام نوذری، از طریق شرکت‌های پارس‌ون و هامون سازه فلزی، موفق به دریافت تسهیلاتی بالغ بر ۱٬۵۷۷ میلیارد تومان از بانک مسکن شده که اکنون در سرفصل مطالبات مشکوک‌الوصول ثبت شده است. با گذشت بیش از ۱۸ ماه از موعد بازپرداخت و نبود وثایق کافی، بازگشت این منابع به چرخه بانکی با ابهام جدی مواجه است.

علیرضا سادات در تحلیلی صریح و چندلایه، تصویری از اقتصاد و سیاست ایران ارائه می‌دهد که با اندوه جمعی، بی‌اعتمادی عمومی و ناکارآمدی ساختاری گره خورده است. او با بررسی ریسک‌های سیاسی، رکود تورمی، کسری بودجه و ضعف نهادهای نظارتی، هشدار می‌دهد که مسیر فعلی نه‌تنها به توسعه نمی‌انجامد، بلکه سرمایه‌گذاری‌های مولد را به حاشیه رانده و رانت‌جویی را تقویت کرده است. در عین حال، سادات با ارائه راهکارهایی در حوزه مدیریت سبد دارایی، از جمله ترکیب دارایی‌های ریسک‌گریز و ریسکی، تلاش می‌کند روزنه‌ای از امید و عقلانیت را برای سرمایه‌گذاران در این فضای پرتنش ترسیم کند.