پایگاه خبری سرمایه فردا

تحریم‌های اقتصادی شوروی در دهه‌های پایانی قرن بیستم، یکی از عوامل کلیدی فروپاشی این قدرت جهانی بود. محدودیت‌های تجاری، کاهش سرمایه‌گذاری خارجی و تورم شدید، باعث تضعیف اقتصاد این کشور شد و در نهایت، شوروی را به سقوط کشاند. ایران، که سال‌ها تحت فشار تحریم‌های بین‌المللی قرار داشته، اکنون در موقعیتی حساس قرار دارد. آیا می‌توان از تجربه شوروی درس گرفت و با تغییر مسیر سیاست‌های خارجی، آینده‌ای متفاوت رقم زد؟ نشانه‌ها حاکی از آن‌اند که چرخش در تعاملات جهانی ایران ممکن است از تکرار سرنوشت شوروی جلوگیری کند.

سیاست‌های اقتصادی ترامپ، از وضع تعرفه‌های سنگین بر واردات تا معرفی طرح گرین کارت طلایی، نشان‌دهنده تغییرات بنیادین در نقش آمریکا در اقتصاد جهانی است. این اقدامات، همراه با پیشرفت‌های هوش مصنوعی و رباتیک، به‌دنبال بازگرداندن سرمایه‌های آمریکایی و جذب ثروت‌های خارجی برای تقویت تولید داخلی هستند. آیا این استراتژی جدید، آینده اقتصاد جهانی را دگرگون خواهد کرد؟

در دوره دوم ریاست جمهوری دونالد ترامپ، سیاست فشار حداکثری علیه ایران بار دیگر تمدید شد. این سیاست، که هدف آن محدود کردن توانایی‌های اقتصادی و نظامی ایران از طریق تحریم‌های شدید است، تأثیرات مهمی بر صنعت نفت ایران و روابط بین‌المللی این کشور داشته است. با این حال، ایران با استفاده از استراتژی‌های هوشمندانه توانسته است تاب‌آوری خود را در مقابله با این تحریم‌ها افزایش دهد.

ایران و آرژانتین با چالش‌های مشابه اقتصادی از جمله تورم بالا و فساد ساختاری مواجه هستند. بررسی اقدامات کلیدی خاویر میلی در آرژانتین و تطبیق آن‌ها با شرایط ایران می‌تواند به اصلاح ساختار اقتصادی کشور کمک کند.

سکان کشور سوریه پس از فروپاشی دولت اسد به دست ۳۷ گروه سلفی افتاد تا به خواسته مردم این کشور که سامان اقتصادی است جامه عمل بپوشانند.

برنامه اقتصادی دولت برخلاف وعده های انتخاباتی رئیس جمهور تاکید بر اصلاح قیمت گذاری و رشد نرخ ارز را پیش گرفته است. جزئیات بررسی شده است.

به گزارش سرمایه فردا، نورث با تحلیل‌های خود به ما یادآوری کرد که رشد و عملکرد اقتصادی به نهادهای قوی و کارآمد وابسته است.

به گزارش سرمایه فردا، با توجه به اهمیت توسعه اقتصادی کشور و مقابله با تحریم‌های اقتصادی نقش مجمع کارآفرینان در مطالبات اقتصادی افزایش می‌یابد.

به گزارش سرمایه فردا، اقتصاد اسرائیل به دلیل اینکه ۴۰ درصد وارداتی است. به کشتیرانی از مسیر دریای سرخ نیاز دارد که گلوگاه حوثی هاست.