پایگاه خبری سرمایه فردا

در حالی که ایران با موجی تازه از تحریم‌های بین‌المللی، بحران انرژی در آستانه زمستان، و تنش‌های ژئوپلیتیکی در خاورمیانه مواجه است، بازار سرمایه و سیاست‌های ارزی کشور نیز با ابهام، شکاف تصمیم‌گیری و بی‌اعتمادی عمومی دست‌وپنجه نرم می‌کنند؛ مجموعه‌ای از ریسک‌های درهم‌تنیده که آینده اقتصاد را در هاله‌ای از نااطمینانی فرو برده‌اند.

بازار سرمایه ایران بار دیگر نشان داد که در شرایط فعلی، نقدینگی ورودی مهم‌ترین محرک روندهاست؛ جریانی که با عبور از مقاومت‌های فنی و بی‌اثر کردن اخبار منفی، شاخص کل را رشد داده است.

با معرفی سیدعلی مدنی‌زاده به عنوان وزیر اقتصاد دولت چهاردهم، بسیاری امیدوار بودند نسیمی از جسارت علمی و اصلاحات ساختاری وارد سیاست‌گذاری اقتصادی کشور شود. اما آنچه در عمل رخ داد، فاصله‌ای عمیق میان تئوری‌های آکادمیک و واقعیت‌های محافظه‌کارانه بود؛ فاصله‌ای که نه‌تنها اصلاحات را به تعویق انداخت، بلکه اعتماد عمومی را نیز تضعیف کرد.

مظفری تأکید کرد که بازار در شرایطی پرریسک و غیرقابل پیش‌بینی قرار دارد. در این میان، برخی صنایع بورسی مانند سیمانی‌ها و شرکت‌های بزرگ با نقدشوندگی بالا، همچنان گزینه‌های قابل بررسی برای سرمایه‌گذاری هستند.

پس از عبور از اصلاح‌های سنگین و نوسانات شدید، بازار سرمایه در پاییز ۱۴۰۴ به نقطه‌ای متعادل رسیده است؛ جایی که سهم‌های بنیادی با پشتوانه گزارش‌های مالی و تحرکات ارزی، فرصت رشد دارند و سایر نمادها در انتظار کاهش ریسک‌های کلان، درجا می‌زنند. این فصل، فصل تحلیل‌گران است؛ نه نوسان‌گیران.

در حالی که خاورمیانه با موجی از تحولات سیاسی و امنیتی روبه‌روست، اقتصاد ایران نیز در بستر همین نااطمینانی‌ها و با چالش‌های ساختاری داخلی مواجه شده است. از فعال شدن مکانیزم ماشه گرفته تا ابهام در سیاست‌های ارزی و مالی، مجموعه‌ای از عوامل داخلی و خارجی دست به دست هم داده‌اند تا فضای تصمیم‌گیری اقتصادی را پیچیده‌تر و پرهزینه‌تر کنند

تقاضای هوشمند برای برخی نمادها نشان می‌دهد که بازار توان درک ارزش واقعی را دارد، اما نبود جریان اطلاعات تخصصی و قیمت‌گذاری منصفانه، بسیاری از فرصت‌ها را در سایه نگه داشته است. بازار سرمایه ایران برای عبور از تردید، نیازمند بازسازی اعتماد از مسیر شفافیت است.

هنوز مشخص نیست آمریکا در قالب «صلح بزرگ»، چه نقشه‌ای برای آینده منطقه دارد، اما این توافق می‌تواند یک محرک روانی در بازارهای مالی منطقه‌ای و به‌ویژه بورس تهران باشد.

محمود مرادی با نگاهی متفاوت و جسورانه به فضای سرمایه‌گذاری، بر ضرورت سیال بودن در ترکیب دارایی‌ها، مدیریت ریسک و بازنگری در انتظارات تأکید کرده است. او با کنار هم گذاشتن چند فکت کلیدی از سقف محدود دلار تا رفتار طلا و صندوق‌های سرمایه‌گذاری نتیجه می‌گیرد که بازار سرمایه در مسیر رشد قرار دارد، اما تنها برای کسانی که توانایی پذیرش نوسان و تصمیم‌گیری پویا دارند.