پایگاه خبری سرمایه فردا

بازار سرمایه ایران، بیش از آن‌که محل دادوستد سهام باشد، بخشی حیاتی از ساختار تأمین مالی و اعتماد عمومی اقتصادی است، اما و ابزارهای حمایتی صرفاً در حد شعار باقی‌ مانده‌اند.

تحلیل پویان مظفری از روند ورود و خروج نقدینگی نشان می‌دهد سرمایه‌گذاران ترجیح داده‌اند به‌جای سهام پرنوسان، به سمت صندوق‌های طلا و درآمد ثابت متمایل شوند.

افزایش ضریب اعتبار صندوق‌های اهرمی بازار سرمایه را وارد فاز جدیدی از سیاست‌گذاری مالی کرده، تصمیمی که هم ظرفیت رشد معاملاتی دارد و هم ریسک‌های سیستمی در پی آن قابل‌توجه است.

بازار سرمایه در ایران، به واسطه‌ی سلطه پارامترهای غیرقابل پیش‌بینی مانند تحولات سیاسی و نظامی و چرخش‌های بدون روند نرخ بهره، به فضایی پر ابهام تبدیل شده است؛ جایی که تحلیل‌گران حرفه‌ای با چالش "عدم قطعیت در داده" مواجه‌اند. در این گزارش، دو راهبرد عملیاتی ـ «بی‌عملی آگاهانه» و «خرید و نگهداری هوشمندانه» ـ ارائه می‌شود که می‌توانند چارچوبی منطقی برای محافظت از سرمایه، بازتعریف رفتار معاملاتی و افزایش تاب‌آوری روانی معامله‌گر باشند.

تلاقی رکود اقتصادی، نااطمینانی سیاسی و ضعف ساختاری معاملات، چالش تصمیم‌گیری برای سرمایه‌گذاران در موقعیت کنونی بازار سرمایه است.

شایعه جایگزین شدن ارز ترکیبی به جای ارز ترجیحی برای کالاهای اساسی حکایت از سیاست ارزی مبهم دولت است. هم اکنون ایران بیش از گذشته در موقعیت جنگ اقتصادی قرار گرفته و برای واردات کالاهای اساسی باید نسبت به خودرو و موبایل و ... در دریافت ارز در اولویت باشند.

پس از پایان دوره اصلاحی، شاخص کل وارد ناحیه PRZ شده و علائم فنی نویدبازگشت به مدار مثبت را می‌دهند. با وجود برخورد کندل‌ها به محدوده‌های کلیدی، تحلیل‌گران تأکید دارند که هر رشد ابتدایی نیازمند تأییدیه‌ تکنیکال است. در صورتی که شاخص موفق به عبور از سطح ۳,۲۵۵,۷۰۲ نشود، صعودی شدن آن محتمل نخواهد بود و تغییر روند تا مهرماه ادامه خواهد یافت.

جدال معامله گران در بورس جریان دارد؛ نبردی برای یافتن تعادل در زمان خرید و فروش، درست در نقطه‌ای که تحلیل جای احساس را می‌گیرد و ریسک، گام‌ها را کندتر می‌سازد.

در شرایطی که تورم نقطه‌به‌نقطه بار دیگر به مرز ۴۰ درصد رسیده و نرخ تورم تولیدکننده نیز روند صعودی دارد، سرمایه گذاری برای خانواده، دشوارتر از همیشه شده است.