پایگاه خبری سرمایه فردا

نرخ بین‌بانکی، عددی به‌ظاهر فنی و دور از چشم عموم، در واقع یکی از حساس‌ترین شاخص‌های اقتصادی است که می‌تواند مسیر نقدینگی، رفتار سرمایه‌گذاران و چشم‌انداز تولید را تحت‌تأثیر قرار دهد. این نرخ، حلقه اتصال میان سیاست پولی و بازار سرمایه است؛ عددی که در اتاق‌های بانک مرکزی تعیین می‌شود اما بازتاب آن در تالارهای بورس و زندگی روزمره مردم دیده می‌شود.

در ساختار اقتصادی ایران، انکار مرگ واحدهای زیان‌ده و مقاومت در برابر انحلال طبیعی بنگاه‌های ناکارآمد، به مانعی جدی در مسیر اصلاحات مالی، صنعتی و اعتماد عمومی تبدیل شده است. در حالی که اقتصادهای توسعه‌یافته مرگ اقتصادی را بخشی از بلوغ ساختاری می‌دانند، ایران با سیاست‌های احیای مصنوعی، منابع ملی را به حیات بی‌ثمر شرکت‌های ورشکسته اختصاص داده است.

شاخص ارزش دلاری نقدینگی ایران به کف تاریخی ۱۰۵ میلیارد دلار رسیده—سطحی که در گذشته نشانه‌ای از توقف رالی‌های ارزی و آغاز دوره‌های ثبات بوده است. تحلیل روندهای ۲۰ ساله نشان می‌دهد که بازار ارز بیش از هر زمان مستعد اصلاح زمانی و کاهش هیجان است، مگر آنکه شوک‌های سیاسی یا تورمی مسیر را تغییر دهند.

نسبت P/B بازار سهام ایران به سطح ۱.۷ رسیده نزدیکی به کف تاریخی یک دهه اخیر که در ادبیات مالی به معنای حاشیه ایمنی بالا تعبیر می‌شود. این عدد، نه فقط یک شاخص مالی، بلکه بازتابی از وضعیت فرسایشی بازار، ناکارآمدی سیاست‌های کلان و فرصتی استراتژیک برای سرمایه‌گذاران بلندمدت است.

جایی که ناترازی‌های انرژی، بی‌تصمیمی‌های ساختاری، و مهاجرت سرمایه‌گذاران از تولید به دارایی‌های امن، نشانه‌هایی از یک بحران خزنده‌اند. در حالی که صنایع با خطر تعطیلی مواجه‌اند و سرمایه‌گذاران به استراتژی «بنشین، ببین، خارج شو» رسیده‌اند، پیام اصلی این تحلیل روشن است: سیاست‌گذار باید پیش از آنکه دیر شود، تصمیم بگیرد.

در حالی که طلا و سکه رکوردهای جدیدی ثبت کردند بازار سهام تازه به دنبال این است که از وضعیت «هولد»خارج شود. تحلیل‌ها نشان می‌دهد که سرمایه‌گذاران در آستانه تصمیمی حیاتی‌اند: حفظ وزن طلا یا بازگشت به سهام، آن‌هم در سایه تهدید و تنش‌های منطقه‌ای.

بازارهای مالی ایران زیر سایه سنگین تنش‌های سیاسی و سیگنال‌های منفی از نیویورک، با نوسانات شدید و جابه‌جایی نقدینگی مواجه شدند. در حالی که طلا، سکه و ارز رکوردهای جدیدی ثبت کردند، بازارهای مولد مانند بورس و مسکن همچنان در رکود و بی‌اعتمادی به سر می‌برند. تحلیل‌ها نشان می‌دهد که مسیر سرمایه‌گذاری در نیمه مهر، بیش از هر زمان دیگری به تحولات سیاسی و امنیتی وابسته شده است.

هم‌زمان با خنک شدن هوا و کاهش قطعی برق، بازارهای طلا و دلار با نوسانات شدید داخلی و جهانی روبه‌رو شدند. طلا با بازدهی دلاری ۴۲ درصدی در یک سال گذشته، همچنان در مدار صعود قرار دارد و تحلیل‌گران نسبت به اصلاح‌های کوتاه‌مدت محتاط‌اند. در این میان، نسبت طلا به نقره، حباب سکه و رفتار صندوق‌های طلا، تصویری چندلایه از بازار ارائه می‌دهند که نیازمند تحلیل دقیق و پرهیز از هیجان‌زدگی است.

در حالی که تنش‌های دیپلماتیک میان ایران، اروپا و آمریکا وارد مرحله‌ای حساس شده‌اند، بازارهای داخلی نیز با نوسانات ارز، طلا و شاخص بورس به این تحولات واکنش نشان می‌دهند. از پیش‌شرط‌های سخت‌گیرانه آمریکا تا سناریوهای احتمالی اصلاح شاخص، تحلیل‌گران بر این باورند که آینده اقتصادی کشور بیش از هر زمان دیگری به رفتار سیاسی طرفین و مدیریت ریسک داخلی وابسته است.