پایگاه خبری سرمایه فردا

سرمایه‌گذاری در ۱۴۰۴ برخلاف سال‌های گذشته با ابهام زیادی روبروست و حرکت گله ای در بازار دیده نمی‌شود، چون همه مردد هستند.

با برگزاری دور سوم مذاکرات ایران و آمریکا در عمان، بازارهای مالی با عدم قطعیت‌هایی مواجه شدند که منجر به نوسانات قابل توجه در قیمت دلار و طلا شد. پس از انتشار اخبار ضدونقیض، معامله‌گران با احتیاط بیشتری اقدام کردند و قیمت‌ها از کف‌های پیشین بازگشتند. در همین حال، بازار سهام نیز با خروج سرمایه روبه‌رو شد و کاهش ارزش برخی دارایی‌ها را تجربه کرد. تحلیلگران معتقدند که بازار همچنان چشم‌انتظار اخبار قطعی‌تر از روند مذاکرات است تا مسیر قیمت‌ها مشخص شود.

فروش سهام در حال حاضر به دو دلیل افزایش یافته‌است؛ نخست بازدهی درصدی که نوسانگیرها گرفته‌اند و دوم احتیاط در مقابل ریسک‌ها که تحت تاثیر مذاکرات یا انفجار بندر رجایی بروز کرده‌است.

بازار سرمایه در سراسر جهان ابزاری برای جذب سرمایه، رونق تولید و رشد اقتصادی محسوب می‌شود، اما در ایران طی سال‌های اخیر، این نقش اساسی دچار انحراف جدی شده است.

در شرایطی که برخی نمادهای بانکی و اهرمی با رشد چشمگیر مواجه شده‌اند، معامله‌گران با این پرسش روبه‌رو هستند که تا چه سطحی باید سهام خود را نگه دارند. در چنین شرایطی، روش افزایش تدریجی حد ضرر به عنوان یک راهکار عملی برای مدیریت ریسک و حفظ سود، پیشنهاد می‌شود. این استراتژی به معامله‌گران کمک می‌کند تا در روندهای صعودی باقی بمانند و در عین حال از اصلاح‌های شدید در بازار جلوگیری کنند.

در حالی که نمادهای شاخص هم‌وزن تغییرات قابل توجهی در روند معاملاتی خود نشان داده‌اند، نماد #غگلستا با گزارش‌های مالی مثبت و رشد قابل توجه فروش، توجه سرمایه‌گذاران را به خود جلب کرده است.

در حالی که رکوردزنی انس طلای جهانی فشار بر صندوق‌های طلا را کاهش داد، ورود نقدینگی به سهام بانکی به شدت رشد کرد. تحلیلگران پیشنهاد می‌کنند مدیریت دقیق اهرم‌ها و تمرکز بر ترندهای جاری بازار برای حفظ بازدهی معاملات سهام در این شرایط نوسانی اهمیت دارد.

لید: بانک‌ها با گزارش‌های مالی قدرتمند و سودهای قابل‌توجه، همچنان نسبت P/E پایینی دارند که برای بسیاری از سرمایه‌گذاران سؤال‌برانگیز است. دلیل این موضوع به سیاست‌های بانک مرکزی برمی‌گردد که بانک‌ها را ملزم می‌کند بخش زیادی از سود خود را حفظ کرده و به‌جای تقسیم بین سهامداران، صرف افزایش سرمایه کنند. با توجه به تأثیر تورم، مطالبات مشکوک‌الوصول و ماهیت سود ناشی از تسعیر ارز، بررسی P/E به‌تنهایی معیار مناسبی برای تصمیم‌گیری در خرید سهام بانکی نیست.

با توجه به پیچیدگی‌های تحلیل بنیادی در صنعت بانکداری، ورود صندوق‌های بخشی می‌تواند راهکاری مؤثر برای سرمایه‌گذاران باشد. با وجود خوش‌بینی‌ها نسبت به وضعیت اقتصادی و سیاسی، انتظار می‌رود تقاضا برای سهام بانکی افزایش یابد. صندوق بخشی جدید در این حوزه، فرصتی را فراهم خواهد کرد تا سرمایه‌گذاران بدون دغدغه انتخاب سهام، از ظرفیت‌های این صنعت بهره‌مند شوند.