پایگاه خبری سرمایه فردا

در حالی‌که بدهی کشورهای در حال توسعه در سال ۲۰۲۴ افزایش یافت، ایران با کاهش ۲.۵ درصدی بدهی خارجی خود توانست جایگاهی متفاوت در میان اقتصادهای نوظهور به دست آورد؛ جایگاهی که پیام‌آور مدیریت محتاطانه مالی و کاهش فشارهای ارزی است.

توقیف نفتکش‌های ونزوئلا توسط آمریکا در دسامبر ۲۰۲۵، تنها یک اقدام حقوقی یا سیاسی نبود؛ این حرکت زنجیره تأمین جهانی را وارد مرحله‌ای تازه از ریسک ژئوپلیتیک و لجستیکی کرد و امنیت انرژی غرب را بیش از پیش شکننده ساخت.

بازار سرمایه در حالی وارد آذر شد که انتظار جهش بزرگ در معاملات وجود داشت، اما تنها نشانه‌هایی از بهبود دیده شد. اصلاحات اقتصادی در حوزه انرژی و تغییرات ارزی، زمینه‌ساز تحولات تازه‌اند؛ با این حال، مسیر صعودی بورس بیش از هر چیز به ورود نقدینگی خرد و فعال شدن نمادهای کوچک وابسته است.

بازار سرمایه این روزها شاهد حضور سه گروه فروشنده است؛ معامله‌گران بنیادی، کوتاه‌مدتی‌ها و آنچه می‌توان «بچه‌زرنگ‌ها» نامید. هر یک با منطق و رویکردی متفاوت اقدام به فروش می‌کنند، اما تجربه نشان داده پیش‌بینی زودهنگام و حرکت جلوتر از بازار اغلب نتیجه‌ای جز زیان ندارد. در کنار این، مقایسه سود بانکی با سود سهام نیز خطای رایجی است که می‌تواند سرمایه‌گذاران را از فرصت‌های واقعی بازار دور کند.

بازار در محدوده ارزش ذاتی خود قرار گرفته و تصمیم‌گیری برای ماندن یا خروج نیازمند رصد دقیق ارزش معاملات و سهام کلیدی همچون بانک ملت است.

با وجود اینکه نرخ بهره افزایش قابل توجهی داشته است اما برخی شرکت‌های تامین سرمایه با عملکرد منفی در ۸ ماهه ۱۴۰۴ ضعیف بودند.

بررسی عملکرد 8 ماهه 1404 جزئیات نشان می‌دهد شرکت‌هایی مانند ولغدر، وایران، ولپارس و به‌ویژه ولساپا به‌طور جدی از میانگین صنعت عقب مانده‌اند.

پیش‌بینی بورس با دلار ۱۲۵ هزارو تومانی کاری بسیار پیچیده ای نیست و شرکت‌های صادراتی درآمدی رشد می کنند و شرکتهای ریالی نیز با ارزش جایگزینی. اما اثرات منفی بر درآمد ریالی ها دارد.

ایران امروز نه از کمبود کالا، بلکه از گم‌شدن کالا در مسیر توزیع رنج می‌برد. واردات افزایش یافته، اما بی‌نظمی داده‌ای و نبود اتصال میان سامانه‌ها، تصمیم‌گیری اقتصادی را کور کرده است. بدون شفافیت زنجیره تأمین، هیچ مقاومتی پایدار نخواهد بود و اعتماد عمومی نیز فرسوده می‌شود