پایگاه خبری سرمایه فردا

پس از تغییر دولت، نگاه‌ها به وضعیت نابسامان هلدینگ خلیج فارس دوخته شده است؛ مجموعه‌ای که روزگاری نماد اقتدار صنعتی کشور بود، اما اکنون با چالش‌های مدیریتی و ساختاری جدی مواجه است. محمد شریعتمداری، وزیر پیشین و چهره باتجربه اقتصادی، مأموریت یافته تا در نقش آواربردار، خرابی‌های به‌جا مانده از دوران مدیریت یاران سعید جلیلی را سامان دهد.

در سرزمینی که با خشکسالی‌های مزمن، افت منابع زیرزمینی و چالش‌های اقلیمی روبه‌روست، صنعت آب ایران به عرصه‌ای از تقابل میان دستاوردهای فناورانه و بحران‌های مدیریتی بدل شده است. در حالی که مقامات از پیشرفت در ساخت تصفیه‌خانه‌ها، آب‌شیرین‌کن‌ها و خودکفایی صنعتی سخن می‌گویند، داده‌های مستقل و واقعیت‌های میدانی از ناپایداری منابع، ضعف حکمرانی و شکاف‌های عمیق در دسترسی به آب سالم حکایت دارند. این گزارش، تصویری چندلایه از وضعیت صنعت آب ایران ارائه می‌دهد؛ از ظرفیت صادرات فناوری تا چالش‌های بنیادین در سیاست‌گذاری و فرهنگ مصرف.

در کشوری که توانسته پیچیده‌ترین فناوری‌های هسته‌ای را بومی‌سازی کند، هنوز میلیون‌ها کولر آبی با فناوری قرن گذشته، بی‌وقفه منابع آبی را می‌بلعند. این تضاد حیرت‌انگیز، نماد توسعه‌ای است که در آن افتخارهای ملی در اوج‌اند، اما نیازهای زیستی در فراموشی. ایران، هم‌زمان با فتح قله‌های دانش، در دام فناوری‌های فرسوده روزمره گرفتار مانده است؛ تصویری از توسعه نامتوازن که آینده تمدن ایرانی را با پرسشی بنیادین روبه‌رو می‌کند.

ناترازی برق یکی از چالش‌های عمده صنعت برق ایران است. به‌منظور رفع این مشکل و افزایش ظرفیت تولید برق، مدیرعامل توانیر، توضیح داده است.

مسعود پزشکیان رئیس جمهور در جمع مدیران رسانه ها با انتقاد به ناترازی های حوزه انرژی اعلام کد که امکان ادامه عرضه بنزین با قیمت های کنونی برای دهک های بالای جامعه وجود ندارد. ناتازی بنزین در نتیجه افزایش مصرف بنزین یارانه ای و تحمیل هزینه های بالا برای واردات بنزین به چالشی جدی تبدیل شده است.

افزایش قطعی برق در مراکز صنعتی و آزمایشگاهی کشور، ضمن ایجاد اختلال در فرآیندهای تخصصی، رد پای کربن را نیز به‌طور نگران‌کننده‌ای افزایش داده است. استفاده گسترده از دیزل ژنراتورها برای جبران این کمبود، انتشار گازهای گلخانه‌ای را تا ۷ برابر افزایش داده و چالش‌های زیست‌محیطی را تشدید کرده است. اما آیا این بحران می‌تواند به نقطه‌ای برای تحول در مدیریت انرژی و حرکت به‌سوی پایداری تبدیل شود؟

ایران با برخورداری از بیش از ۲۲۰۰ ساعت تابش مستقیم خورشید در سال و پهنه‌های وسیع کویری، ظرفیت بی‌نظیری برای تولید برق خورشیدی دارد. چرا از این ظرفیت برای بحران خاموشی‌ها استفاده نمی شود؟

تصمیم مجلس هفتم برای تثبیت قیمت حامل‌های انرژی، با حمایت چهره‌های سیاسی و اقتصادی، در ظاهر هدیه‌ای به مردم ایران معرفی شد؛ اما در عمل، این سیاست به کاهش بهره‌وری، تضعیف صادرات برق و نابودی تدریجی اقتصاد ملی انجامید. بررسی تاریخی این تصمیم نشان می‌دهد که بی‌توجهی به واقعیت‌های فنی و منطقه‌ای، چگونه می‌تواند به بحران‌های بلندمدت اقتصادی منجر شود.

طبق آخرین طرح تفصیلی تهران، جمعیت این کلان‌شهر باید حدود ۸.۹ میلیون نفر باشد، اما «جمعیت فعلی از مرز ۱۴ میلیون گذشته است»؛ وضعیتی که به گفته عیسی بزرگ‌زاده، سخنگوی صنعت آب، «مخاطرات جدی برای توسعه شهری به‌دنبال دارد» و حتی مسئله‌ی انتقال پایتخت را به‌عنوان راهکاری راهبردی مطرح کرده است.