پایگاه خبری سرمایه فردا

در این گزارش به اختصار به دلایل هرکدام از موافقان یا مخالفان موضوع اصلاح قیمتی پرداخته شده تا بتوانیم از پیچیدگی های این معضل چندین ساله اقتصاد کشور کاسته و راهکار مناسب ارائه شود.

با فرض کاهش محدود تولید و ثبات نسبی در نرخ فروش، شرکت سیمان تهران (ستران) چشم‌انداز سودآوری قابل قبولی را تا پایان سال مالی ارائه می‌دهد. در عین حال، تحلیل‌های بنیادی و تکنیکال نشان می‌دهند که سهم در محدوده‌ای حساس قرار گرفته و هرگونه تغییر در تقاضای بازار می‌تواند مسیر قیمتی آن را دستخوش تحول کند.

با کاهش بارندگی به ۱۴۸ میلی‌متر و تهدید کم‌آبی در شهرهای بزرگ، دولت اجرای ۸۸ سد با ظرفیت ۷.۵ میلیارد مترمکعب و ۱۲۴ طرح انتقال آب را آغاز کرده است.

با وجود کاهش ظرفیت تولید در صنایع پتروشیمی ایران، انتشار گازهای گلخانه‌ای نه‌تنها کاهش نیافته بلکه به واسطه مشکلات ساختاری و فنی، روندی صعودی را تجربه کرده است. این وضعیت، ضرورت بازنگری در سیاست‌های زیست‌محیطی و سرمایه‌گذاری در فناوری‌های پاک را بیش از پیش نمایان می‌سازد.

در حالی که بحران آب تهران اغلب با کم‌بارشی و مصرف بالا گره خورده است، بخش بزرگی از منابع آبی پایتخت پیش از ورود به چرخه مصرف، در همان مراحل ابتدایی تبخیر می‌شود. این پدیده خاموش، سالانه معادل مصرف آب شرب کل شهر را از بین می‌برد؛ اما در سیاست‌گذاری‌های کلان، همچنان زیر سایه طرح‌های پرهزینه و تبلیغاتی باقی مانده است. کارشناسان هشدار می‌دهند که بدون تغییر نگاه مدیریتی و تمرکز بر راهکارهای بومی، آینده منابع آبی تهران در معرض تهدید جدی خواهد بود.

در حالی که بانک مرکزی رسماً رمزارز منتسب به بابک زنجانی را فاقد اعتبار قانونی اعلام کرده، وزارت نفت و شرکت نیکو آن را به‌عنوان وثیقه برای واگذاری میلیون‌ها بشکه نفت پذیرفته‌اند. این تصمیم نه‌تنها پرسش‌هایی جدی درباره سازوکار نظارتی در حوزه انرژی ایجاد کرده، بلکه اعتماد عمومی به مدیریت منابع ملی را با تهدیدی تازه مواجه ساخته است.

بحران آب در ایران از مرحله هشدار عبور کرده و اکنون به تهدیدی ملی بدل شده است که زندگی میلیون‌ها نفر را تحت تأثیر قرار داده است. کاهش بی‌سابقه ذخایر سدها، خشکسالی‌های پیاپی، فرونشست زمین و سوءمدیریت منابع آبی، کشور را در رده چهارم کشورهای در معرض خطر قرار داده‌اند. گزارش «سرمایه فردا» با نگاهی تحلیلی و مبتنی بر داده‌های روز، ضمن بررسی علل و پیامدهای این بحران، راهکارهایی عملی برای نجات ایران از ورشکستگی آبی ارائه می‌دهد. آینده ایران به تصمیمات امروز وابسته است؛ فرصتی برای تعلل باقی نمانده.

خشکسالی‌های پی‌درپی، افت شدید منابع زیرزمینی و کاهش جریان رودخانه‌ها، زنگ خطر بحران آب در ایران را به صدا درآورده‌ است و اصلاح حکمرانی آب، تغییر الگوی مصرف و بهره‌گیری از دانش بومی و فناوری‌های نوین، می‌تواند این بحران را به فرصتی برای تحول پایدار در مدیریت منابع تبدیل کند.

در حالی که ایران با چالش‌های فزاینده در حوزه انرژی مواجه است، وزارت نفت در یکی از بحرانی‌ترین دوره‌های خود گرفتار تعلل، سوءمدیریت و تصمیمات متناقض شده است؛ وضعیتی که نه‌تنها تولید و صادرات نفت و گاز را مختل کرده، بلکه امنیت انرژی کشور را در معرض تهدید جدی قرار داده است.