پایگاه خبری سرمایه فردا

هم‌زمانی رشد طلا و بیت‌کوین در آستانه تصمیم فدرال رزرو، نشانه‌ای از بازتعریف رفتار سرمایه‌گذاران در مواجهه با ریسک‌های کلان اقتصادی است.

گزارش جدید منتشرشده از سوی سایت موردور نشان می‌دهد که این بازار تا سال ۲۰۳۰ با نرخ رشد مرکب سالانه ۵.۳۰ درصد، به رقم خیره‌کننده ۳۵.۴۴۵ میلیارد دلار خواهد رسید

مطالعات جهانی نشان می‌دهند که هر ۱۰ درصد افزایش در سهم سالمندان، می‌تواند تا ۰.۷ درصد از رشد اقتصادی سالانه بکاهد. در ایران، با روند سریع پیری جمعیت و ضعف زیرساخت‌های رفاهی، این تهدید به یک چالش ملی تبدیل شده است که نیازمند اصلاحات فوری در سیاست‌های جمعیتی، اقتصادی و اجتماعی است

سینمای دفاع مقدس ایران، فراتر از بازنمایی نبرد و مقاومت، بستری برای خلق عاشقانه‌هایی است که در هیچ شرایط عادی نمی‌توان تصورشان کرد. از «رهایی» تا «هیوا» و «روز سوم»، عشق‌هایی روایت شده‌اند که در دل آتش جنگ، معنایی تازه یافته‌اند—عشق‌هایی که نه‌تنها از کلیشه‌های رایج فاصله دارند، بلکه گاه به نمادهای ملی، اخلاقی و عرفانی بدل می‌شوند.

بازار سرمایه ایران در آستانه یک هفته حساس قرار دارد؛ جایی که هم‌زمان با شکل‌گیری واگرایی‌های تکنیکال در شاخص کل، شایعاتی درباره تغییرات سیاست‌گذار پولی و ارزی، فضای خوش‌بینی را در میان فعالان بازار تقویت کرده‌اند. تحلیل‌گران معتقدند در صورت تأیید قیمتی این واگرایی‌ها و تثبیت روند مثبت، شاخص کل می‌تواند تا سطح ۲ میلیون و ۸۶۰ هزار واحد رشد کند.

در حالی که بازار سرمایه ایران با افت شاخص‌ها، خروج نقدینگی و نوسانات نرخ ارز دست‌وپنجه نرم می‌کند، تحلیلگران از ضعف سیاست‌گذاری، بی‌اعتمادی سرمایه‌گذاران و ناکارآمدی ابزارهای حمایتی سخن می‌گویند. گفت‌وگو با کارشناسان بازار نشان می‌دهد که مسیر بازگشت اعتماد، نه از طریق قیمت‌سازی، بلکه از مسیر اصلاح ساختارها، تأمین نقدینگی و بازتعریف سیاست‌های اقتصادی می‌گذرد.

با گذشت چند ماه از آغاز به کار دولت پزشکیان، ترکیب کابینه و نحوه واگذاری مناصب اجرایی با انتقادات فزاینده‌ای روبه‌رو شده است. حذف چهره‌های مؤثر انتخاباتی، واگذاری پست‌ها به جریان‌های رقیب و نبود انسجام مدیریتی، موجب نارضایتی در میان حامیان و منتقدان دولت شده است. در همین حال، زمزمه‌هایی از تغییر در کابینه به گوش می‌رسد؛ نام‌هایی چون فرزین، علی‌آبادی و وزیر صمت در فهرست احتمالی تغییرات قرار دارند.

با پذیرش رسمی ایران در سازمان همکاری شانگهای در سال ۲۰۲۳، سیاست خارجی کشور وارد مرحله‌ای تازه شد. این سازمان که اکنون بیش از ۳.۲ میلیارد نفر جمعیت و سهم قابل توجهی از اقتصاد جهانی را در اختیار دارد، بستری مهم برای همکاری‌های امنیتی، اقتصادی و فرهنگی میان کشورهای آسیایی و فرامنطقه‌ای است. با وجود ظرفیت‌های ژئوپلیتیکی و انرژی ایران، بهره‌برداری کامل از فرصت‌های شانگهای هنوز محقق نشده و تحقق آن نیازمند رفع موانع داخلی، تحریم‌های خارجی و تقویت دیپلماسی اقتصادی است.

رزمایش مشترک چین با حضور رهبران کشورهای شرقی، از جمله اعضای بریکس و سازمان همکاری شانگهای، به یکی از مهم‌ترین رویدادهای ژئوپلیتیکی هفته گذشته تبدیل شد. این مانور نظامی، که در اطراف تایوان برگزار شد، پیام‌های آشکاری برای آمریکا، هند و سایر بازیگران منطقه‌ای و جهانی داشت؛ از نمایش قدرت بازدارنده چین گرفته تا تثبیت نقش امنیتی این کشور در شرق آسیا. تحلیلگران معتقدند این رزمایش‌ها نشانه‌ای از آغاز روند جابه‌جایی قدرت جهانی از غرب به شرق هستند، هرچند این روند هنوز به نقطه تثبیت نرسیده است.