پایگاه خبری سرمایه فردا

طلا پس از چهار دهه، در حال عبور از اوج تعدیل‌شده تورمی خود در سال ۱۹۸۰ است—سطحی که به‌عنوان یک مرجع تاریخی، نماد بحران اعتماد و تورم افسارگسیخته بود. اما برخلاف آن دوران، محرک‌های امروز ترکیبی پیچیده از بدهی‌های فزاینده، کسری بودجه آمریکا، تزلزل در اعتبار فدرال رزرو، شکاف‌های ژئوپلیتیکی و خرید بی‌سابقه بانک‌های مرکزی هستند. این جهش قیمتی، نه حاصل علاقه ناگهانی به فلزات گران‌بها، بلکه بازتابی از کاهش اعتماد به ساختارهای مالی جهانی است.

پروسیجر در مهندسی چیست؟ پروسیجرها مجموعه ای از دستورات مشخص برای انجام وظایف در حوزه های مختلف مهندسی هستند. این مقاله به بررسی انواع، کاربردها و مزایای پروسیجرها در مهندسی کامپیوتر و صنایع دیگر می پردازد.

در بازار جهانی نقره، نرخ اجاره یا Silver Lease Rate به‌عنوان یکی از شاخص‌های کمتر شناخته‌شده، نقش مهمی در تحلیل وضعیت عرضه و تقاضای فیزیکی ایفا می‌کند. این نرخ، که از اختلاف میان نرخ بهره بین‌بانکی و نرخ آتی نقره به دست می‌آید، می‌تواند سیگنال‌هایی دقیق از کمبود یا وفور نقره در بازار ارائه دهد. بررسی روند این نرخ از سال ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۵ نشان می‌دهد که بازار نقره در سال‌های اخیر وارد فاز جدیدی از نوسانات و فشردگی عرضه شده است.

بازار سرمایه ایران در واپسین روزهای شهریور ۱۴۰۴ با ترکیبی پیچیده از عوامل اثرگذار مواجه شده است؛ از ورود جریان پول تازه و اخبار مثبت صنعتی گرفته تا فشار فروش ناشی از تعطیلات و تحلیل‌های تکنیکال. در این میان، تحولات سیاسی و احتمال تعویق مکانیسم ماشه به مهم‌ترین متغیر تعیین‌کننده مسیر بازار تبدیل شده‌اند. این گزارش، با بررسی شش عامل کلیدی، چشم‌انداز کوتاه‌مدت بازار را در آستانه مهرماه ترسیم می‌کند.

با وجود آگاهی گسترده نسبت به محدودیت‌های تولید ناخالص داخلی (GDP)، این شاخص همچنان معیار غالب در سنجش موفقیت اقتصادی کشورها باقی مانده است. کاشیک باسو، اقتصاددان ارشد پیشین بانک جهانی، در نقدی تند هشدار می‌دهد که تمرکز افراطی بر رشد GDP نه‌تنها تصویر نادرستی از رفاه عمومی ارائه می‌دهد، بلکه به تعمیق نابرابری، تضعیف دموکراسی و تخریب زیست‌محیطی منجر شده است. اکنون زمان آن فرا رسیده تا شاخص‌های جایگزینی طراحی شوند که عدالت اجتماعی و پایداری را در قلب سنجش پیشرفت قرار دهند.

فساد اقتصادی در میان برخی مسئولان و خانواده‌هایشان، به یکی از چالش‌های ساختاری و فرهنگی نظام جمهوری اسلامی تبدیل شده است؛ نظامی که بر پایه عدالت و تقوا بنا شده، اما در عمل با ضعف نظارت، تعارض منافع، رانت‌خواری و فقدان پاسخگویی مواجه است. با وجود تأکید رسمی بر مبارزه با فساد، استمرار این پدیده نشان می‌دهد که مقابله با آن نیازمند اصلاحات عمیق، شفافیت نهادی و بازتعریف رابطه قدرت و مسئولیت است.

در جهانی که تقریباً همه کشورها پرچم، سرود ملی و نماینده در سازمان ملل دارند، پرسش بنیادین این است: آیا استقلال سیاسی به معنای آزادی واقعی در تصمیم‌گیری‌های کلان است؟ گزارش «سرمایه فردا» نشان می‌دهد که بسیاری از دولت‌ها، حتی اگر قدرتمند به نظر برسند، در بزنگاه‌های راهبردی ناچار به تبعیت از نقشه‌های قدرت‌های بزرگ هستند. در این میان، ایران با تکیه بر اراده ملی و ظرفیت‌های داخلی، تجربه‌ای متفاوت از خودمختاری راهبردی را رقم زده است.

سه ماه پس از پایان جنگ ۱۲ روزه، رسانه‌های غربی و رژیم صهیونیستی با برجسته‌سازی احتمال حمله مجدد به ایران، در حال بازسازی روایت شکست‌خورده خود از نبرد هستند. در حالی که افکار عمومی ایران و منطقه، پیروزی تهران را در آن جنگ تأیید کرده‌اند، تل‌آویو با کمک عملیات روانی و رسانه‌های جریان اصلی، تلاش می‌کند تهدید جنگ جدید را به ابزار تثبیت قدرت خود تبدیل کند. اما واقعیت‌های میدانی، از قدرت آفندی موشکی ایران تا آرایش جبهه مقاومت، نشان می‌دهد که رژیم صهیونیستی نه توان حمله مجدد دارد و نه ظرفیت اجرای پروژه تغییر نظام در ایران.

در حالی که کمتر از سه ماه از حمله نظامی ایالات متحده به ایران گذشته، نماینده رسمی ایران برای اسکار ۲۰۲۶ معرفی شد: «علت مرگ: نامعلوم». این انتخاب، نه‌تنها در میانه جنگ با کشوری که میزبان مراسم است، بلکه در دل منازعات سیاسی و صنفی داخلی نیز صورت گرفت. گزارش «سرمایه فردا» نشان می‌دهد که هیچ‌یک از جریان‌های فکری در سینمای ایران از این تصمیم رضایت کامل ندارند و حضور در اسکار، به‌جای اجماع ملی، به صحنه‌ای برای منفعت‌طلبی فرقه‌ای و بازتولید شکاف‌های سیاسی بدل شده است. در چنین شرایطی، پرسش بنیادین این است: آیا سینمای ایران نماینده مردم است یا گروه واتساپی دوستان؟