پایگاه خبری سرمایه فردا

صنایع ایران یا باید برق از بورس انرژی خریداری کنند و ریسک نوسانات قیمت را بپذیرند، یا با سرمایه‌گذاری بالاتر در ساخت نیروگاه‌های اختصاصی به سمت توسعه پایدار حرکت کنند.

آلومینیوم به‌عنوان یکی از صنایع انرژی‌بر و راهبردی جهان، سالانه ۸۰ میلیون تن تولید دارد و حجم معاملات آن به ۲۰۰ میلیارد دلار می‌رسد. ایران با تولید ۷۰۰ هزار تن شمش و ذخایر محدود بوکسیت، در مسیر دستیابی به ظرفیت ۱.۵ میلیون تن قرار گرفته است؛ مسیری که در کنار رقابت شدید کشورهای منطقه و سلطه چین بر بازار جهانی، آینده این صنعت را به یکی از محورهای مهم اقتصاد و تجارت کشور تبدیل کرده است.

بهنام لطفی، مدیر واحد بازرسی صنعتی شرکت بازرسی کیفیت و استاندارد ایران، در حاشیه پانزدهمین نمایشگاه انرژی‌های تجدیدپذیر بر اهمیت نظارت در نیروگاه‌های خورشیدی و بادی تأکید کرد. او با اشاره به ضعف جدی در نوع بازرسی‌ها و بی‌توجهی به کنترل کیفیت در مراحل نصب و بهره‌برداری هشدار داد که در صورت ادامه این روند، کشور با خطر تبدیل شدن به «قبرستان پنل‌های خورشیدی» روبه‌رو خواهد شد و سرمایه‌گذاری‌های کلان این حوزه به هدر خواهد رفت.

پدیده‌ای تازه با نام «قلیان اکسیژن» در برخی کافه‌های تهران و دیگر شهرها در حال گسترش است؛ قلیان‌هایی بدون دود و تنباکو که با ترکیب گازهای اکسیژن و نیتروز اکساید، تجربه‌ای متفاوت از سرخوشی و سبک‌بال بودن را به مشتریان ارائه می‌دهند. عرضه‌کنندگان این محصول آن را نوعی «اکسیژن‌تراپی» و حتی درمانگر برخی بیماری‌ها معرفی می‌کنند، اما پزشکان و متخصصان هشدار داده‌اند که مصرف این قلیان‌ها می‌تواند عوارض جدی مغزی و نخاعی به همراه داشته باشد. این تضاد میان تبلیغات تجاری و هشدارهای علمی، قلیان اکسیژن را به یکی از بحث‌برانگیزترین پدیده‌های تفریحی امروز تبدیل کرده است.

بازارهای مالی جهانی در هفته‌های اخیر شاهد واگرایی آشکار میان بیت‌کوین و طلا بوده‌اند؛ رمزارز پرریسک سقوطی کم‌سابقه را تجربه کرد، در حالی که فلز زرد بار دیگر جایگاه خود را به‌عنوان پناهگاه امن تثبیت نمود. این تضاد رفتاری، تصویری روشن از ترجیحات سرمایه‌گذاران در شرایط بی‌ثباتی اقتصادی ارائه می‌دهد.

ایران در ماه‌های اخیر توانسته صادرات نفت خود را به بالاترین سطح از زمان بازگشت تحریم‌های سازمان ملل برساند؛ آن هم در شرایطی که سازوکار اسنپ‌بک دوباره فعال شده است. حرکت هماهنگ نفتکش‌های ایرانی با پرچم ملی و روشن کردن سیستم‌های موقعیت‌یاب، پیام آشکاری به جامعه جهانی بود: صادرات نفت ایران مشروع است و تحریم‌ها دیگر کارایی ندارند.

تمرکز وزارت اقتصاد بر تأمین مالی بنگاه‌ها اگرچه موتور نوسازی صنایع را روشن کرده، اما بدون سرمایه‌گذاری جدی در تربیت نیروی انسانی متخصص، این حرکت به مقصد نخواهد رسید. ترکیب منابع مالی پایدار با آموزش و مهارت‌آموزی، کلید افزایش بهره‌وری، توسعه پایدار و حضور قدرتمند ایران در بازارهای جهانی است.

جلسه حساس فدرال رزرو و انتشار گزارش‌های ماهانه شرکت‌ها می‌توانند مسیر آینده بازارهای جهانی و بورس تهران را تعیین کنند. در حالی که طلا و سهام جهانی تحت تأثیر سیاست‌های پولی و مذاکرات تجاری رشد کرده‌اند، بورس تهران نیز با اتکا به نرخ دلار نیما و آزاد و کاهش ریسک‌های سیستماتیک، رالی صعودی خود را ادامه می‌دهد.

بررسی عملکرد شرکت‌ها نشان می‌دهد که در کنار رشد هزینه‌های عمومی، مالی و انرژی، برخی صنایع کوچک‌تر به‌ویژه دارویی و غذایی توانسته‌اند با ثبات مواد اولیه و افزایش نرخ فروش، حاشیه سود خود را بهبود دهند. تغییر رویکرد دولت در قیمت‌گذاری و حرکت به سمت افزایش تدریجی نرخ‌ها نیز فضای پیش‌بینی‌پذیرتری برای مدیریت هزینه و درآمد ایجاد کرده و تصویری دوگانه از وضعیت صنایع ایران ارائه می‌دهد؛ ترکیبی از فشار رکود و هزینه‌ها در برابر رشد درآمد ناشی از اصلاح نرخ ارز.