پایگاه خبری سرمایه فردا

در بحبوحه تحلیل‌های پس از جنگ ۱۲ روزه میان ایران و اسرائیل، برخی روایت‌ها با اغراق و بیان غیرواقعی، نه‌تنها به تقویت تصویر ایران نمی‌انجامند، بلکه آن را به بازی‌های کودکانه تقلیل می‌دهند. روایت‌هایی که از اطلاع‌رسانی آمریکا تا تقسیم کار ترامپ و نتانیاهو سخن می‌گویند، اگر با دقت و عقلانیت بررسی نشوند، می‌توانند به خطای راهبردی در شناخت دشمن و تحلیل آینده منجر شوند.

در سال‌های اخیر، عملکرد صنعت سیمان با رشد تقاضا، بهبود صادرات و اصلاح سازوکارهای فروش، توانسته جایگاه خود را در بازار تثبیت کند اما چالش‌های افزایش هزینه انرژی و حمل‌ونقل نیز داشته است.

اکنون تنها چیزی که می‌تواند قطار متوقف‌شده بورس را دوباره به حرکت درآورد، اراده‌ای سیاسی، جسورانه و مبتنی بر واقعیت‌های اقتصادی است.

در شرایطی که اعتماد عمومی به بورس کمرنگ شده، سود نقدی فولاد مبارکه برای سهامداران سهام، نه فقط یک پرداخت مالی بلکه پژواکی است از وعده‌های فراموش‌شده‌ی مشارکت ملی از طریق بازار سرمایه است. این سود، صدای خاموش میلیون‌ها ایرانی را دوباره بلند می‌کند؛ نشانه‌ای که شاید هنوز هم سرمایه‌گذاری مردمی می‌تواند در قلب اقتصاد جایی داشته باشد.

رئیس انجمن تأمین‌کنندگان و واردکنندگان برنج با تأکید بر لزوم حمایت از تولیدکنندگان داخلی و اصلاح ساختار بازار، گفت: درخواست ما از مسئولان این است که به‌جای برخوردهای سلیقه‌ای با نگاه کارشناسی و مبتنی بر عدالت، به موضوع بازار برنج رسیدگی کنند.

در روزهایی که بازار سرمایه با افتی فراگیر و کاهش قیمت در اغلب نمادها مواجه است، صنعت سیمان برخلاف جریان غالب، با ثبت بازدهی چشمگیر و ثبات عملکرد، به نقطه‌ای امن برای سرمایه‌گذاران تبدیل شده است. رشد ۳۵۰ درصدی این صنعت در سه سال گذشته، در برابر رشد ۸۵ درصدی کل بازار، نشان می‌دهد که تحولات ساختاری مانند ورود به بورس کالا، چگونه می‌توانند مسیر یک صنعت را دگرگون کنند و آن را از رکود به رونق برسانند.

در سرزمینی که خانه‌ها موقت‌اند و تحریریه‌ها ناپایدار، آرزو شهبازی از تکه‌تکه شدن هویت حرفه‌ای‌اش می‌گوید؛ از روزنامه‌نگاری که دیگر روزنامه ندارد، از شهری که حتی صدای خودش را گم کرده، و از خاطراتی که در انبار ذهن مانده‌اند، بی‌آن‌که مجالی برای انتشار بیابند. این روایت، مرثیه‌ای است برای زیستن در تعلیق، برای حرفه‌ای که بهایش به اندازه‌ی یک سطل ماست شده، و برای امیدی که با تمام فرسودگی‌اش هنوز شعله‌ور است.

در حالی که زمین‌خواری یکی از بحران‌های مزمن کشور است و بارها مورد تأکید رهبر انقلاب قرار گرفته، انحلال دو نهاد تخصصی در مبارزه با این پدیده، پرسش‌های جدی درباره اهداف و پیامدهای این تصمیم برانگیخته است. سهیل منصوری، معاون مدیرکل دفتر حفظ کاربری اراضی، این اقدام را مصداقی از کوچک‌سازی غیر اصولی دولت می‌داند که نه‌تنها کمکی به حل بحران نمی‌کند، بلکه راه را برای سوداگران زمین هموارتر می‌سازد.

طبق آخرین طرح تفصیلی تهران، جمعیت این کلان‌شهر باید حدود ۸.۹ میلیون نفر باشد، اما «جمعیت فعلی از مرز ۱۴ میلیون گذشته است»؛ وضعیتی که به گفته عیسی بزرگ‌زاده، سخنگوی صنعت آب، «مخاطرات جدی برای توسعه شهری به‌دنبال دارد» و حتی مسئله‌ی انتقال پایتخت را به‌عنوان راهکاری راهبردی مطرح کرده است.