پایگاه خبری سرمایه فردا

بیانیه اخیر جبهه اصلاحات با عنوان «آشتی ملی»، به‌جای ارائه راهکاری برای اصلاحات ساختاری، به‌زعم منتقدان، نقشه‌ای برای تسلیم در برابر غرب و خلع سلاح ایران ترسیم کرده است. از پیشنهاد تعلیق داوطلبانه غنی‌سازی تا دعوت به مذاکره با آمریکا در اوج تهدیدات نظامی، این سند نه‌تنها با واقعیت‌های ژئوپلیتیکی ایران همخوانی ندارد، بلکه به گفته محمدرضا جلائی‌پور، فعال اصلاح‌طلب، فاقد تحلیل روزآمد، ساده‌انگارانه و ملتمسانه است. در شرایطی که امنیت ملی در معرض خطر است، این بیانیه بیش از آنکه مصالح مردم را نمایندگی کند، به فهرستی از آرزوهای دشمنان ایران شباهت دارد.

غزه نه صرفاً یک بحران انسانی، بلکه نماد منطق حذف در نظم نوین جهانی است. از بحران انباشت مازاد تا ظهور دولت پلیسی جهانی، از خصوصی‌سازی خشونت تا کالایی‌سازی رنج، غزه به آزمایشگاهی بدل شده که در آن سرمایه‌داری جهانی، راه‌حل‌های خود برای مدیریت «انسان‌های مازاد» را تست و صادر می‌کند. این مقاله هشدار می‌دهد که اگر منطق حذف در غزه نهادینه شود، فردا می‌تواند دامان میلیون‌ها انسان دیگر را در سراسر جهان بگیرد.

فیلم «ادینگتون» با شروعی پرکشش و روایتی مدرن از تقابل شخصیت‌ها، نوید یک نئو-وسترن خلاق را می‌دهد؛ اما در میانه راه، با تغییر ناگهانی لحن و تمرکز بر نقدهای اجتماعی و سیاسی، از مسیر قصه‌گویی‌اش منحرف می‌شود. آری استور، با وجود شناخت دقیق از عناصر سینما، در تلاش برای انتقال مفاهیم پیچیده، ساختار دراماتیک اثر را قربانی می‌کند و فیلمی را که می‌توانست یکی از آثار شاخص سال باشد، به تجربه‌ای چندپاره و ناتمام بدل می‌سازد.

نشست سه‌ساعته دونالد ترامپ و ولادیمیر پوتین در آلاسکا، نقطه عطفی در سیاست خارجی آمریکا نسبت به جنگ اوکراین بود؛ دیداری که با غیبت زلنسکی و در سایه فشارهای اروپا، به صحنه‌ای برای بازتعریف معادلات قدرت بدل شد. ترامپ با فاصله‌گرفتن از مواضع پیشین خود، به جای آتش‌بس فوری، بر توافق صلح جامع تأکید کرد؛ رویکردی که هم‌راستا با خواسته‌های کرملین و به‌زعم تحلیلگران، امتیازی بزرگ برای پوتین محسوب می‌شود. در حالی که اروپا نگران تضعیف وحدت غرب است، ترامپ وعده دیدار سه‌جانبه با زلنسکی و پوتین را داده و تلاش دارد خود را به‌عنوان معمار صلح معرفی کند—حتی اگر هدف نهایی، جایزه نوبل باشد.

جنگ تحمیلی ۱۲ روزه علیه ایران، نه صرفاً تقابل نظامی با رژیم صهیونیستی، بلکه رویارویی مستقیم با آمریکا و ناتو بود؛ نبردی که در آن، تکنولوژی‌های نوین مانند هوش مصنوعی، نقش محوری در طراحی حملات و ترورها ایفا کردند. این جنگ نشان داد که قدرت نظامی اسرائیل بدون پشتیبانی کامل آمریکا، فاقد استقلال راهبردی است و در مقابل، ایران با اتکا به توان درون‌زا و طراحی‌های پیشینی، توانست موازنه میدان را تغییر دهد. از سوی دیگر، نتانیاهو با اتکای تمام‌قد به حمایت ترامپ، پروژه «اسرائیل بزرگ» را علنی کرد؛ اما واقعیت میدان، وابستگی عمیق تل‌آویو به واشنگتن را آشکار ساخت.

رژیم صهیونیستی در مواجهه با افکار عمومی جهانی، از راهبردی تبلیغاتی بهره می‌گیرد که مبتنی بر مظلوم‌نمایی تاریخی و انکار مستندات جنایات معاصر است. در حالی که شواهد تصویری و گزارش‌های رسمی از کشتار غیرنظامیان فلسطینی در رسانه‌ها منتشر می‌شود، صهیونیست‌ها با تکیه بر مفاهیمی چون «پالیوود» و «گزاوود»، این اسناد را جعلی و ساختگی می‌خوانند. این رویکرد، نه حاصل استیصال، بلکه بخشی از پروتکل رسمی آنان برای ادامه اشغالگری و عبور از پاسخگویی در برابر جنایات ثبت‌شده است؛ روشی که با تئوریزه‌شدن توسط ریچارد لندز، به ابزار رسمی صهیونیسم برای زیست در جهان غیرصهیونیستی بدل شده است.

شورای رقابت با اصلاح دستورالعمل قیمت‌گذاری، تلاش دارد مانع از رفتارهای انحصاری خودروسازان شود اما آنها با بی توجهی به این دستورات به دنبال تحمیل گرانی به بازار هستند.

بازار جهانی نفت در سال ۲۰۲۵ با موجی از تحولات ژئوپلیتیکی و اقتصادی روبه‌روست که می‌تواند مسیر قیمت‌ها را به‌طور چشمگیری تغییر دهد. در حالی که تحریم‌های آمریکا علیه ایران و روسیه ظرفیت عرضه را محدود کرده‌اند، کشورهایی مانند چین، هند و روسیه با سازوکارهای غیررسمی و ناوگان سایه، نقش تعیین‌کننده‌ای در حفظ جریان نفت ایفا می‌کنند.

مدیریت صنعتی با تأکید بر ضرورت بهره‌گیری از ظرفیت‌های آموزشی، پژوهشی و مشاوره‌ای برای توسعه صنعت کشور، گفت: سیاست‌گذاری‌های صنعتی کشور باید بستری برای معرفی برندهای موفق باشد. چراکه رویکرد دولت حمایت هدفمند از شرکت‌های توانمنداست.