پایگاه خبری سرمایه فردا

حفظ ظرفیت تولید و صادرات در اسنپ بک با الگوهای سنتی ممکن نیست و صنایع ایران ناگزیر از بازتعریف مدل‌های صادراتی، تنوع‌بخشی به بازارها و بهره‌گیری از سازوکارهای مالی جایگزین هستند.

فعالان خرد ساخت‌وساز که پیش‌تر با ساخت واحدهای کوچک در دوره رونق مسکن سودهای قابل‌توجهی کسب می‌کردند، حالا به‌دلیل رکود بازار، وارد حوزه بازسازی خانه‌های قدیمی شده‌اند. این افراد با شبکه‌ای از استادکاران و تجربه عملی، به پیمانکاران بازسازی تبدیل شده‌اند و نیاز خانواده‌هایی را پاسخ می‌دهند که توان خرید واحد نوساز را ندارند. این تغییر، هم به حفظ درآمد آن‌ها کمک کرده و هم کیفیت زندگی در بافت‌های فرسوده شهری را ارتقا داده است.

تورم خوراکی‌ها نه‌تنها قدرت خرید خانوارهای کم‌درآمد را فرسوده کرده، بلکه با کاهش تقاضای مؤثر، رکود مصرفی و افت تولید، کل اقتصاد را تهدید می‌کند.

در دل یک کلان‌شهر ۱۲ میلیون نفری، مدیریت پسماند دیگر فقط یک وظیفه اداری نیست؛ به بحرانی روزمره تبدیل شده که از کمبود پاکبان تا چالش‌های زیست‌محیطی آرادکوه، همه‌چیز را درگیر کرده است. حالا شهرداری تهران با طرح‌هایی چون «نوماند» و کمپین‌های مردمی، تلاش می‌کند این چرخه را دوباره به حرکت درآورد—اما مسیر پاکیزگی، بدون همراهی شهروندان، ناتمام خواهد ماند

در مجمع عمومی سازمان ملل، بنیامین نتانیاهو با لحنی تهاجمی از ادامه جنگ در غزه دفاع کرد و خواستار «اتمام کار» حماس شد. اما آنچه در صحن سازمان ملل رخ داد، بیش از آنکه نمایش اقتدار باشد، نشانه‌ای از انزوای دیپلماتیک اسرائیل بود. ده‌ها نماینده سالن را ترک کردند، معترضان در خیابان‌های نیویورک تجمع کردند، و ادعاهای نخست‌وزیر اسرائیل با موجی از راستی‌آزمایی‌های بین‌المللی روبه‌رو شد.

در شامگاه شنبه ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۵، دستور اعزام نیروهای فدرال به پورتلند از سوی رئیس‌جمهور ایالات متحده، موجی از واکنش‌های سیاسی، حقوقی و اجتماعی را به‌دنبال داشت. این تصمیم، که با تأکید بر استفاده از «قوه قهریه کامل» همراه بود، در شرایطی اتخاذ شد که آمارهای رسمی از کاهش جرایم خشونت‌آمیز خبر می‌دهند. اکنون، پورتلند به نقطه‌ای بحرانی در تقابل میان دولت فدرال و مقامات محلی تبدیل شده است—آزمونی برای دموکراسی، حقوق مدنی و انسجام ملی.

به گزارش سرمایه فردا، در روزهای پایانی سپتامبر، پورتکاول دیگر آن شهر آرام ساحلی نیست؛ خیابان‌هایش پر می‌شود از کت‌های چرم، عینک‌های آفتابی بزرگ، و صدای جاودانه الویس پریسلی. فستیوال الویس پورتکاول، که در سال ۲۰۰۴ با

در حالی که جهان با بحران تغییرات اقلیمی دست‌وپنجه نرم می‌کند، ایران به‌عنوان یکی از آسیب‌پذیرترین کشورها، هنوز درگیر تردیدهای سیاسی درباره پیوستن به پیمان‌های جهانی است. انکار یا تعلیق تعهدات اقلیمی، نه‌تنها فرصت‌های بین‌المللی را از بین برده، بلکه زیست‌پذیری سرزمین را نیز با تهدیدی جدی مواجه کرده است

در ساعت ۳:۳۰ بامداد، قطعنامه‌های تعلیق‌شده شورای امنیت علیه ایران به‌طور رسمی بازگشتند؛ اما این بازگشت، نه با اجماع جهانی همراه بود و نه با پذیرش حقوقی از سوی تهران، مسکو و پکن. آنچه در ظاهر یک اقدام حقوقی به نظر می‌رسد، حالا به صحنه‌ای از تقابل دیپلماتیک و شکاف عمیق میان شرق و غرب بدل شده است—تقابلی که مشروعیت نهادهای بین‌المللی را نیز به چالش کشیده است.