پایگاه خبری سرمایه فردا

شرکت هواپیمایی آسمان، یکی از قدیمی‌ترین ایرلاین‌های کشور، با انتصاب کوروش خلیلیان به مدیریت و ثبت دریافتی ۲۰۰ میلیون تومانی در نخستین هفته کاری، در مرکز توجه رسانه‌ها و نهادهای نظارتی قرار گرفته است. در حالی که وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی از هزینه‌های ماهانه ۲۰۰ میلیارد تومانی این شرکت انتقاد کرده و حمایت مالی از آن را متوقف اعلام کرده، مطالبه شفاف‌سازی درباره حقوق مدیرعامل همچنان بی‌پاسخ مانده است.

صنعت خودروی ایران با سه بحران هم‌زمان مواجه است: ناکارآمدی تولید، نارضایتی مصرف‌کننده و زیان‌های مالی سنگین. در چنین شرایطی، دولت ناگزیر به واگذاری تدریجی خودروسازان به بخش خصوصی شده است. اما خصوصی‌سازی واقعی تنها زمانی موفق خواهد بود که با اصلاح ساختار قیمت‌گذاری، ارتقای کیفیت و حذف انحصار همراه شود.

با نزدیک شدن به سال ۲۰۳۰، صنعت خودرو در آستانه تحولی تاریخی قرار دارد. خودروهای برقی به‌سرعت جایگزین مدل‌های احتراق داخلی می‌شوند و سرمایه‌گذاری در موتورهای بنزینی، به‌زودی به قمار پرریسکی بدل خواهد شد. این تغییر نه‌تنها ساختار بازار را دگرگون می‌کند، بلکه آینده برندهای سنتی را نیز به چالش می‌کشد.

در آستانه واگذاری دومین خودروساز بزرگ کشور، پرسش‌های جدی درباره نحوه انتقال مالکیت، اهلیت خریداران و پیامدهای اقتصادی و اجتماعی این تصمیم مطرح شده است. تجربه‌های تلخ خصوصی‌سازی در ایران نشان می‌دهد که واگذاری بدون برنامه، نظارت و تعهد توسعه‌محور، می‌تواند به فروپاشی صنعتی، افزایش قیمت‌ها و بحران اشتغال منجر شود. سایپا، با تمام ظرفیت‌هایش، در نقطه‌ای ایستاده که می‌تواند آغازگر اصلاحات ساختاری باشد—یا قربانی بی‌تدبیری مدیریتی.

در سال‌های اخیر، تحریم‌ها و ناتوانی شرکت‌های هواپیمایی در نوسازی ناوگان، زمینه‌ساز شکل‌گیری بازار سیاه بلیت‌فروشی شده‌اند. در ایام پرتردد مانند اربعین، تخلفات گسترده‌ای در فروش بلیت‌های چارتری رخ داده که با مهندسی تقاضا و کمبود مصنوعی، قیمت‌ها را تا چند برابر افزایش داده‌اند. نبود سامانه یکپارچه فروش، وابستگی به واسطه‌های غیررسمی و ضعف ضمانت اجرایی نرخ‌های مصوب، این چرخه معیوب را تقویت کرده‌اند. برآوردها نشان می‌دهد ارزش تخلفات سالانه در این حوزه به بیش از ۳ هزار میلیارد تومان می‌رسد.

نماد «خپارس» متعلق به شرکت پارس‌خودرو، یکی از قدیمی‌ترین خودروسازان ایران است که با سابقه مونتاژ برندهای خارجی و داخلی، ظرفیت تولید قابل توجهی دارد. با وجود جایگاه صنعتی، چالش‌هایی مانند زیان انباشته، قیمت‌گذاری دستوری، بدهی‌های سنگین و نوسانات ارزی، ارزندگی این نماد را به اصلاحات ساختاری و بازسازی مالی وابسته کرده است

نماد «حریل» متعلق به شرکت حمل‌ونقل ریلی پارسیان، یکی از نمادهای فعال در صنعت حمل‌ونقل ریلی ایران است که با وجود ظرفیت‌های زیرساختی و تقاضای رو به رشد، با چالش‌هایی در سودآوری پایدار، نقدینگی و بهره‌وری مواجه است. ارزندگی این نماد به اصلاح ساختار مالی، توسعه ناوگان و افزایش سهم بازار وابسته است.

نماد «خاذین» متعلق به شرکت قطعات اتومبیل ایران، یکی از نمادهای کوچک و پرنوسان بازار سرمایه است که در صنعت قطعه‌سازی فعالیت می‌کند. با وجود جذابیت‌های معاملاتی در برخی مقاطع، ارزندگی این نماد در بلندمدت به شدت وابسته به اصلاح ساختار مالی، بهبود سودآوری عملیاتی و تحولات صنعت خودرو است.

بررسی تحولات صنعت خودرو، سه محور اصلی مورد توجه قرار گرفته‌اند: پذیرش خودرو در بورس کالا و مخالفت شورای رقابت، تعویق واگذاری سهام دولتی ایران‌خودرو و سایپا، و جریمه سنگین ایران‌خودرو به دلیل گرون‌فروشی. این تحولات، تصویری از پیچیدگی‌های سیاست‌گذاری، مقاومت‌های نهادی و چالش‌های بخش خصوصی در صنعت خودرو ایران ارائه می‌دهند.