پایگاه خبری سرمایه فردا

ارزان فروشی نفت کشورمان سالانه ٢.۵ میلیارد دلار به درآمدهای ملی خسارت وارد می‌کند.

مدیرعامل شرکت از دستاوردهای چشم‌گیر مبین انرژی در سال ۱۴۰۳ خبر داد. ثبت سود عملیاتی ۱۷.۹ همت، سود خالص ۱۳ همت و انجام ۷۸۵ میلیارد تومان خرید از منابع داخلی، نشانگر پیشرفت قابل‌توجه در حوزه تولید، مدیریت مالی و حرکت به‌سوی خودکفایی بوده است. همچنین اجرای پروژه‌های کلیدی همچون راه‌اندازی واحد متانول آپادانا، توسعه نیروگاه نوین و اتصال به شبکه ۴۰۰ کیلوولت، جایگاه شرکت را در صنعت پتروشیمی ایران بیش از پیش تثبیت کرده است.

شوک‌های پی‌درپی در حوزه خدمات برق، از قبض‌های نجومی تا خاموشی‌های ویرانگر، زندگی شهروندان و فعالیت‌های صنعتی را دچار اختلال کرده و صدای اعتراض گسترده‌ای را در کشور برانگیخته است. در حالی‌که وزارت نیرو با بزرگ‌ترین بدنه کارشناسی فنی کشور شناخته می‌شود، ضعف مدیریت و ساختارهای ناکارآمد، آن را به یکی از بدهکارترین وزارتخانه‌ها و بستری برای مهاجرت نخبگان فنی بدل کرده‌اند.

اقتصاد ایران درگیر دو بحران بنیادی است؛ انرژی و آب. تداوم ناتوانی در تأمین پایدار سوخت و منابع آبی، تولید بنگاه‌ها را مختل کرده و تبعات آن به‌صورت کاهش سودآوری، تعدیل نیروی انسانی، افزایش آلاینده‌ها، بحران در امنیت غذایی و فشار فزاینده بر بودجه عمومی خود را نشان داده است. این چالش‌ها در کنار کاهش اعتماد عمومی و افت سرمایه‌گذاری، ساختار تولید کشور را در معرض تهدید جدی قرار داده‌اند.

افزایش بی‌سابقه ذخایر نفت خام ایران، افت شدید قیمت‌ها و تخفیف‌های سنگین، سیگنال هشدارآمیزی از ناکارآمدی مدیریتی در بخش بازرگانی نفت مخابره می‌کند؛ مسئله‌ای که با انکار، قابل حل نیست و به اصلاح فوری نیاز دارد.

شتاب فزاینده مصرف برق و رکود در سرمایه‌گذاری‌های زیرساختی، ایران را با یکی از شدیدترین ناترازی‌های انرژی صنعتی مواجه کرده است؛ بحرانی که با خاموشی‌های گسترده در صنایع مادر و شهرک‌های تولیدی، نه‌تنها اقتصاد ملی را دچار اختلال کرده بلکه به گسست زنجیره تولید، کاهش اعتماد تجاری و افت سرمایه‌گذاری منجر شده است. گزارش پیش‌رو، با تحلیل ابعاد فنی، نهادی و راهبردی این چالش، مسیرهای برون‌رفت از بحران و الزامات گذار به حکمرانی پایدار انرژی را ترسیم می‌کند

در حالی‌که نوسانات قیمت گاز طبیعی در سال ۲۰۲۵ کاهش یافته‌اند، افت چشم‌گیر ۱۳ درصدی در هفته پایانی جولای نشان از تحولی ساختاری در بازار انرژی آمریکا دارد؛ پدیده‌ای که ناشی از مازاد عرضه، ثبات نسبی تقاضا و کاهش ریسک‌های معاملاتی است. این دگرگونی نه حاصل یک شوک مقطعی، بلکه حاصل بازتنظیم بنیادین مسیر بازار در مواجهه با شرایط جدید تولید و مصرف است.

از تحریم‌های پیچیده اروپا علیه روسیه تا تهدید تعرفه‌ای ترامپ و رقابت پنهان میان تولیدکنندگان آسیایی نفت برای تصاحب سهم‌های جدید بازار جهانی انرژی باعث شده اکنون سیاست‌گذاران، معامله‌گران و مصرف‌کنندگان در یک نبرد چندوجهی گرفتار شوند.

بزرگ‌ترین بحران امروز نفت ایران، نه تحریم است و نه فناوری؛ بحران، ساختاری است که جرئت تصمیم‌گیری ندارد، نفت را گروگان بی‌عملی کرده و کل صنعت را در سراشیبی سقوط آزاد انداخته است.