پایگاه خبری سرمایه فردا

با امضای قرارداد توسعه میدان گازی "مدار" میان فولاد مبارکه، شرکت ملی نفت ایران و شرکت اویک، این غول صنعتی کشور گام بلند دیگری در مسیر تبدیل شدن به یک هلدینگ چندرشته‌ای برداشت. سرمایه‌گذاری ۶۰۰ میلیون دلاری فولاد مبارکه در حوزه انرژی، نه‌تنها تأمین پایدار گاز برای واحدهای تولیدی‌اش را تضمین می‌کند، بلکه نشان‌دهنده ورود رسمی این شرکت به حوزه پیمانکاری، اجرای پروژه‌های نفت و گاز، و تأمین تجهیزات است، حرکتی که می‌تواند ساختار صنعتی کشور را متحول کند.

در دیدار شهریورماه هیأت دولت با رهبر معظم انقلاب، احیای واحدهای تولیدی به‌عنوان نخستین توصیه اقتصادی ایشان مطرح شد؛ توصیه‌ای که نه‌تنها مسیر سیاست‌گذاری را روشن می‌کند، بلکه اولویت‌های راهبردی دولت چهاردهم را نیز بازتعریف می‌سازد. این گزارش، با نگاهی تحلیلی به ابعاد فنی، مالی، نهادی و انسانی احیای واحدهای راکد، نشان می‌دهد چگونه بازگرداندن ظرفیت‌های معطل‌مانده می‌تواند با کمترین هزینه، بیشترین اثر را بر رشد، اشتغال و تاب‌آوری اقتصادی کشور داشته باشد.

در تابستان ۱۴۰۴، قطعی‌های گسترده برق و اجرای ناقص برنامه‌های حمایتی، تولید فولاد را با افت ۵.۷ درصدی مواجه کرده و صادرات این محصول را ۴۰۰ میلیون دلار کاهش داده است.

عبور تدریجی بازار از الگوی مصرف‌گرایانه به سمت الگوی نگه‌داری و بهره‌برداری بهینه است. این گذار، اگر با سیاست‌گذاری هوشمندانه همراه شود، می‌تواند نه‌تنها از رکود جلوگیری کند، بلکه مسیر تازه‌ای برای رشد پایدار در صنعت لوازم خانگی ایران ترسیم کند.

با وجود ظرفیت بالقوه ۵۰۰۰ مگاواتی برق خورشیدی در شهرک‌های صنعتی، تنها ۱۱ درصد آن به بهره‌برداری رسیده است به همین دلیل دلایل تأکید رهبر بر احیای تولید در دیدار مسئولان دولتی انجام شد.

فولاد مبارکه با ترکیب سه راهبرد کلیدی سرمایه‌گذاری در انرژی، توسعه صادرات و مدیریت هزینه‌ها  توانسته در یکی از سخت‌ترین دوره‌های صنعت فولاد، نه‌تنها بقا داشته باشد بلکه رشد کند.

صنعت لوازم خانگی ایران نیازمند بازنگری فوری در سیاست‌های ارزی، مالیاتی و حمایتی است. اگر دولت نتواند با اقدامات عملی و ساختاری، این چرخه را بشکند، وابستگی به واردات بار دیگر تقویت خواهد شد و یکی از ستون‌های تولید ملی از دست خواهد رفت.

فولاد مبارکه، با رویکردی چندوجهی و آینده‌نگر، توانسته از یک تولیدکننده فولاد خام به یک هلدینگ صنعتی با ظرفیت خلق ارزش در حوزه‌های معدن، انرژی، فناوری، سلامت، لجستیک و صادرات تبدیل شود. این شرکت، نه‌تنها در تولید، بلکه در سیاست‌گذاری صنعتی، توسعه منطقه‌ای و خلق ارزش پایدار نقش‌آفرینی کرده است.

شرکت فولاد کاویان در سال‌های ۱۴۰۳ و ۱۴۰۴ با افت شدید در تولید،فروش و سودآوری مواجه شده به طوری که کاهش ۳۰ درصدی درآمد، افت ۸۵ درصدی سود هر سهم چشم انداز شرکت را مبهم کرده است.