پایگاه خبری سرمایه فردا

بازار سرمایه ایران در هفته‌های اخیر با خروج سنگین نقدینگی و کاهش شدید ارزش دلاری مواجه شده است. با افت بیش از ۲۵ درصدی ارزش بازار و ادامه روند خروج سرمایه، بسیاری از فعالان اقتصادی نگران آینده بورس هستند.

در بحبوحه کاهش واردات کالاهای صنعتی و مصرفی در بهار ۱۴۰۴، رشد چشمگیر واردات طلا بازتابی از تحولات سیاست‌های ارزی و جایگاه نوین این فلز گرانبها در معادلات اقتصادی ایران است.

بررسی روند تاریخی نسبت «پی بر ایی» در بورس تهران نشان می‌دهد که در دوره‌های بحرانی، بازار به سطوح کف مشخصی واکنش نشان داده است.

در حالی که خاورمیانه وارد مرحله‌ای تازه از بازتعریف روابط و اولویت‌ها شده، مصرِ تحت رهبری عبدالفتاح السیسی دیگر جایگاه پیشین خود را ندارد. زمانی در کنار ترامپ و سعودی‌ها در مرکز تصمیم‌گیری منطقه‌ای ایستاده بود، اما امروز در حاشیه نشست‌های مهم غایب است.

آراد پورکار؛ سرمایه فردا: در روزهای اخیر، موضوع مهمی در خصوص ارائه یک بسته حمایتی ویژه برای بازار سرمایه مطرح شده است. این حمایت ممکن است از محل منابع صندوق توسعه ملی یا از طریق تخصیص

بازار طلای جهانی چونان دریایی متلاطم، هر روز موجی تازه از نگرانی و بی‌ثباتی را به ساحل ذهن سرمایه‌گذاران می‌کوبد، این فانوسی در دل تاریکی می‌درخشد؛ اما دیگر آن اطمینان همیشگی را به همراه ندارد. چراکه بازارها پر از زمزمه شده‌اند—از صعودهای ناگهانی تا سقوط‌های غافلگیرکننده، از سیاست‌های سخت‌گیرانه بانک‌های مرکزی تا سایه سنگین جنگ و تورم.

نزدیک به ۲۰ نفر از گروهی که ژست اصلاحات ساختاری در اقتصاد هستند سابقه پست های مانند وزیر و رئیس سازمان برنامه و ... دارند به همین دلیل آنها بیشتر بیانیه نمایشی است.

در میانه بحران‌ها، از جنگ‌های نیابتی گرفته تا تحریم‌های نفس‌گیر اقتصادی، بنگاه‌های تولیدی ایران زیر فشار تصمیمات دشوار قرار گرفته‌اند. برخی از این تصمیمات، به‌ویژه در حوزه تعدیل نیروی انسانی، با استناد به شرایط بحرانی اتخاذ می‌شوند؛ اما آیا می‌توان به بهانه بحران، حقوق بنیادین کارگران را نادیده گرفت؟

فولاد مبارکه، به‌عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده فولاد ایران، در سال‌های اخیر با افزایش هزینه‌های انرژی، سهمیه‌بندی برق و نوسانات نرخ ارز مواجه شده که تأثیر مستقیمی بر توان رقابتی آن در بازارهای داخلی و صادراتی داشته است. این شرکت با اجرای پروژه‌های نیروگاهی تلاش کرده است اثرات منفی این چالش‌ها را کاهش دهد، اما حفظ جایگاه رقابتی فولاد ایران نیازمند اصلاحات ساختاری در سیاست‌های انرژی، صادرات و توسعه زیرساخت‌های صنعتی است.