پایگاه خبری سرمایه فردا

در ایالات متحده امروز، سیاست دیگر فقط به انتخابات و احزاب محدود نمی‌شود؛ بلکه به سبک زندگی، پوشش، تغذیه، روابط اجتماعی و حتی ایمان مذهبی نفوذ کرده است. از برند شلوار جین گرفته تا نوع نوشیدنی، از انتخاب همسر تا سبک عبادت، همه‌چیز رنگ جناحی به خود گرفته و جامعه‌ای را شکل داده که در آن، هویت سیاسی بر واقعیت سایه انداخته است.

سرمایه‌گذاری گسترده چین در انرژی‌های تجدیدپذیر، این کشور را به بزرگ‌ترین تولیدکننده انرژی پاک جهان تبدیل کرده است—جایگاهی که نه‌تنها حاصل ظرفیت داخلی، بلکه نتیجه نفوذ فزاینده پکن در زنجیره‌های تأمین جهانی و پروژه‌های زیرساختی در اقتصادهای نوظهور، به‌ویژه در آفریقاست. با مشارکت در ۸۴ پروژه انرژی در قاره سیاه طی چهار سال اخیر، چین اکنون نقشی راهبردی در گذار انرژی آفریقا ایفا می‌کند؛ هرچند ابهام در سازوکارهای مالی همچنان نگرانی‌های جدی برای پایداری این نفوذ ایجاد کرده است.

توافق تازه میان افغانستان و پاکستان برای توقف درگیری‌ها، اگرچه گامی در مسیر کاهش تنش‌های مرزی است، اما با توجه به حضور گروه‌های مسلح مستقل، مرزهای نفوذپذیر و اختلافات امنیتی عمیق، بیشتر به یک آتش‌بس تاکتیکی شباهت دارد تا نقطه آغاز صلحی پایدار. تحلیلگران هشدار می‌دهند که بدون سازوکارهای اجرایی و نظارتی مؤثر، این توافق ممکن است به سرعت فرسوده شود.

در پی انتقاد رسانه‌ها از غیبت برخی وزرا در جمع خبرنگاران، شورای اطلاع‌رسانی دولت وعده داد که این روند اصلاح خواهد شد. اما در شرایطی که افکار عمومی بیش از هر زمان دیگری تشنه شفافیت است، پرسش اصلی این است: آیا گفت‌وگو با رسانه‌ها به یک اصل پایدار در حکمرانی تبدیل می‌شود یا صرفاً واکنشی موقت به فشار افکار عمومی است؟

در روزگاری که نفت دیگر فقط یک منبع انرژی نیست، بلکه ابزاری برای تنظیم قدرت جهانی شده، تحلیل‌های تازه از پشت‌پرده‌ی سیاست‌های واشنگتن، سقوط قیمت‌ها و ضعف‌های داخلی ایران، تصویری نگران‌کننده از تقاطع جنگ، اقتصاد و وابستگی ترسیم می‌کنند. از بازی پنهان آمریکا با بازار انرژی تا خلأهای فناورانه و مدیریتی در داخل، این روایت‌ها نشان می‌دهند که ژئوپلیتیک امروز، میدان نبردی است که در آن حتی لوبیاپلو هم می‌تواند نشانه‌ای از رصد جهانی باشد.

امتناع وزیر راه از بازرسی کیف دستی‌اش در فرودگاه اردبیل، به عزل فوری یک مدیر انجامید و موجی از پرسش، بی‌اعتمادی و نقد را در فضای عمومی کشور برانگیخت. این حادثه، بیش از آنکه درباره یک کیف باشد، درباره جایگاه قانون در برابر قدرت است.

در روزی که میلیون‌ها آمریکایی از ۲۵۰۰ نقطه کشور به خیابان آمدند، شعار «نه به شاه» تنها یک اعتراض سیاسی نبود؛ بیانیه‌ای جمعی بود علیه آنچه معترضان سقوط به دیکتاتوری می‌نامند. این جنبش، با حضور نسل‌های مختلف و حمایت اتحادیه‌های کارگری، فصل تازه‌ای از مقاومت مدنی را رقم زد.

اظهارات اخیر محمود نبویان درباره نفوذ اسرائیل از طریق فناوری و کنترل دوربین‌های شهری، بار دیگر توجه افکار عمومی را به آسیب‌پذیری زیرساخت‌های سایبری کشور جلب کرد. واکنش محتاطانه وزیر ارتباطات نیز به‌نوعی تأیید ضمنی این نگرانی‌ها بود؛ اما آنچه در این میان مغفول مانده، نقش هم‌افزای نفوذ انسانی و فناورانه در شکل‌گیری اشراف اطلاعاتی دشمن است.

انتشار تصویر معاون سازمان ملی استاندارد در یک اجلاس بین‌المللی، بار دیگر رسانه‌های جناحی را به میدان حاشیه‌سازی کشاند. در حالی که نقدها بر ظاهر و هزینه سفر متمرکز شده‌اند، پرسش اصلی همچنان بی‌پاسخ مانده: عملکرد واقعی سازمان‌ها چگونه ارزیابی می‌شود و رسانه‌ها چه نقشی در اصلاح ساختاری دارند؟